koniec
Słownik polsko-angielski PWN
koniec m. (finał) end; (języka, palca) tip; (noża, igły) point
bez końca endlessly
w końcu in the end, finally
bez końca endlessly
w końcu in the end, finally
Translatica, kierunek polsko-angielski
koniec rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ end książkowe, oficjalne;
→ finish;
→ close;
→ extremity;
→ conclusion;
→ tip;
→ ending;
→ termination;
→ demise;
→ point;
→ tail;
→ bottom;
→ terminal;
→ expiration;
→ period;
→ back-end;
→ tail end;
→ full stop;
→ upshot;
→ term;
→ last;
→ terminus;
→ death przenośne;
→ taper;
→ extreme;
→ finally;
→ stop;
→ apex;
→ endpoint;
koniec akapitu rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → end of the paragraph
koniec analizy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → end of the analysis
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
koniec m
Ende n
(zakończenie) Schluss m
w końcu endlich, schließlich
pod koniec maja Ende Mai
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
koniec rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Schluss;
→ Spitze;
→ Aus;
→ Abschluss;
→ Ausgang;
→ Ausklang;
→ Anschlag technika;
→ Beendigung;
→ Terminierung;
→ Verfall;
→ Schlusslicht;
→ Zipfel;
koniec przymiotnik;
→ Sterben;
→ Zweck;
→ letztendlich;
koniec administracyjny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Słownik polsko-włoski PWN
koniec m
(w czasie) fine f, termine, esito m
bez końca (długi) senza fine, interminabile
(długo) all’infinito
do końca fino all’ultimo, fino alla fine
na koniec in conclusione, per finire
na końcu per ultimo
w końcu alla fine
(wreszcie) infine, finalmente
(w sumie) dopotutto, insomma
(w przestrzeni) punta, estremità f
Słownik polsko-rosyjski PWN
koniec
1 конец
2 (pociągu itp.) хвост
koniec końców в конце концов
na końcu (czegoś: o miejscu) в конце;
pod koniec (czegoś: o czasie) к концу / под конец
w końcu
1 (wreszcie) наконец
2 (ostatecznie) в конце концов
