dobiegać końca

Słownik polsko-angielski PWN

dobiec — dobiegać cz. (osoba) to run (up); (dźwięk, zapach) to come
dobiegać końca to be drawing to an end

Translatica, kierunek polsko-angielski

dobiegać do końca czasownik, aspekt niedokonany; → to draw to an end

dobiegać końca czasownik, aspekt niedokonany;

→ draw to an end;

→ draw near the end;

→ draw to a close;

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słownik polsko-włoski PWN

dobiec, dobiegać v arrivare, giungere

przen dobiec/gać końca (o pracy, wysiłkach) giungere al traguardo

Słownik polsko-rosyjski PWN

dobiegać добегать

dobiegać końca подходить к концу

Słownik języka polskiego