zakończyć
Słownik polsko-angielski PWN
zakończyć cz. to finish (dyskusję); to end (strajki); to complete (badania)
zakończyć się to end
zakończyć się czymś to end up in sth
zakończyć się to end
zakończyć się czymś to end up in sth
zakończenie n. conclusion; (książki, filmu) ending
Translatica, kierunek polsko-angielski
zakończyć czasownik, aspekt dokonany;
→ terminate medycyna;
→ finish;
→ end;
→ complete prawo;
→ conclude;
→ close;
→ finalize;
→ end up;
→ wind up;
→ discontinue;
→ exit;
→ clinch;
→ stop;
→ quit;
→ consummate;
→ cease;
→ wrap up przenośne;
→ call a halt;
→ finish up;
→ accomplish;
→ put an end;
→ closure;
→ break up;
→ top off;
→ completion;
→ finished;
→ conclusion;
→ consummation;
→ ending;
→ clench;
→ perfect;
→ work out;
→ abandon;
→ break;
zakończyć działalność czasownik, aspekt dokonany; → shut down
zakończyć proces czasownik, aspekt dokonany; → conclude a trial
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
zakończyć beenden
zakończyć spór einen Streit beenden 〈beilegen〉
zakończyć pracę 〈dzieło〉 eine Arbeit 〈ein Werk〉 zum Abschluss bringen
zakończyć się enden, beendet werden
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
zakończyć czasownik, aspekt dokonany;
→ beenden;
→ abschließen;
→ enden;
→ vollenden;
→ erledigen;
→ beendigen;
→ schließen;
→ verlassen;
→ absolvieren;
→ anhalten;
→ durchführen;
→ beschließen;
→ erreichen;
→ abmoderieren;
zakończyć karierę czasownik, aspekt dokonany;
Słownik polsko-włoski PWN
zakończenie n
fine, esito m
na zakończenie in conclusione
(kija) punta, estremità f
Słownik polsko-rosyjski PWN
zakończenie
1 окончание
2 (końcowa część przedmiotu) конец
na zakończenie (czegoś: w końcowej fazie) в заключение
