ukończony
Translatica, kierunek polsko-angielski
ukończenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ completion prawo;
→ conclusion;
→ final stage;
→ finish;
→ graduation;
→ finishing;
ukończenie postępowania układowego rzeczownik, rodzaj nijaki; → completion of the arrangement proceedings
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
ukończyć
beend(ig)en
(zakończyć) schließen
ukończyć kurs 〈szkołę〉 einen Kurs 〈die Schule〉 abschließen 〈absolvieren〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
ukończenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ vollendet;
ukończenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Vollendung;
→ Schlussphase;
→ Endphase;