zakończony
Słownik polsko-angielski PWN
zakończyć cz. to finish (dyskusję); to end (strajki); to complete (badania)
zakończyć się to end
zakończyć się czymś to end up in sth
zakończenie n. conclusion; (książki, filmu) ending
Translatica, kierunek polsko-angielski
zakończony przymiotnik;
finished;
complete;
completed;
over;
zakończony ostro przymiotnik; → pointed
Słownik polsko-niemiecki PWN
zakończyć beenden
zakończyć spór einen Streit beenden 〈beilegen〉
zakończyć pracę 〈dzieło〉 eine Arbeit 〈ein Werk〉 zum Abschluss bringen
zakończyć się enden, beendet werden
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
zakończony przymiotnik;
fertig;
vollendet;
beendet;
Słownik polsko-włoski PWN
zakończenie n
fine, esito m
na zakończenie in conclusione
(kija) punta, estremità f
Słownik polsko-rosyjski PWN
zakończenie
1 окончание
2 (końcowa część przedmiotu) конец
na zakończenie (czegoś: w końcowej fazie) в заключение
zakończyć
1 окончить
2 (wykończyć, doprowadzić do ostatecznej postaci, rezultatu) завершить
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich