skończony
Słownik polsko-angielski PWN
skończyć cz. to finish (pracę, rozmowę); to complete (kurs, uniwersytet)
pot. skończyć z kimś/czymś to be through with sb/sth
skończyć ze sobą to take one’s own life
skończyć się to end; (zapasy, paliwo) to run out
Translatica, kierunek polsko-angielski
skończony przymiotnik;
finite matematyka, filozofia;
complete;
perfect;
finished;
downright;
absolute;
arrant literackie;
rank;
total;
utter;
egregious;
done;
thorough;
precious;
over;
proper potoczne, nieoficjalne;
beat;
completed;
ended;
skończony idiota rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → right idiot ang. brytyjska, potoczne, nieoficjalne
skończony łajdak rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → out-and-out bastard obraźliwe
Słownik polsko-niemiecki PWN
formularz m Formular, Formblatt n, Vordruck m
formularz meldunkowy Anmeldeformular n
wypełnić czytelnie formularz das Formular lesbar ausfüllen
wydawać formularze Formulare auslieferen 〈vergeben〉
formularze wyczerpały 〈pot skończyły〉 się die Formulare sind ausgegangen
Słownik polsko-włoski PWN
skończony adj finito, compiuto
skończony dureń un idiota assoluto
Słownik polsko-rosyjski PWN
skończyć
1 (na czymś) кончить чем-н.
2 (ileś lat) исполниться кому-н.
skończyłam osiemnaście lat мне исполнилось восемнадцать лет
3 (z kimś, czymś) покончить
skończony
1 (doskonały, zupełny) совершенный / абсолютный
2 (np. leń, drań) отъявленный
skończyć studia окончить вуз
Translatica, kierunek angielsko-polski
skończony rzeczownik; → finał
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich