Jeżeli w czasie badań obserwowana jest śmiertelność lub oznaki , ocena musi zawierać obliczenie iloczynu ryzyka, w oparciu o iloraz dawki wyrażonej w g/ha i LD50 wyrażonej w μg/pszczołę.

Jeżeli w czasie badań obserwowana jest śmiertelność lub objawy , ocena musi zawierać obliczenie stosunku toksyczności do narażenia w oparciu o iloraz LD50 i oszacowanego narażenia wyrażonego w mg/kg masy ciała.

Jeżeli w czasie badań obserwowana jest śmiertelność lub objawy , ocena musi zawierać obliczenie stosunku toksyczności do narażenia w oparciu o iloraz EC50 i/lub NOEC oraz oszacowanego narażenia.

Jeżeli w czasie badań obserwowana jest śmiertelność lub objawy , ocena musi zawierać obliczenie stosunku toksyczności do narażenia, w oparciu o iloraz ER50 (obowiązujący poziom) i oszacowanego narażenia.

Jeżeli w czasie badań obserwowana jest śmiertelność lub oznaki , ocena musi zawierać obliczenie stosunku toksyczności/narażenia w oparciu o iloraz LD50 i oszacowanego narażenia wyrażonego w mg/kg wagi ciała.

Jeżeli w czasie badań obserwowana jest śmiertelność lub oznaki , ocena musi zawierać obliczenie stosunku toksyczności/narażenia w oparciu o iloraz EC50 i/lub NOEC oraz oszacowane narażenie.

Jeżeli w czasie badań obserwowana jest śmiertelność lub oznaki , ocena musi zawierać obliczenie stosunku pomiędzy toksycznością a narażeniem, w oparciu o iloraz ER50 (obowiązujący poziom) i oraz oszacowanego narażenie.

dane reakcji na według płci i poziomu dawki, włączając oznaki zatrucia,

Francja podkreśla, że azotyny są silnym czynnikiem hamującym wzrost niektórych bakterii, w tym Clostridium botulinum, a zatem mają znaczenie w ochronie przed pokarmowymi i w przypadku produktów mięsnych nie ma dla nich alternatywy.

Termofilna Campylobacter jest jedną z głównych przyczyn bakteriologicznych pokarmowych u ludzi.

Czynniki zagrożenia mikrobiologicznego w środkach spożywczych stanowią istotne źródło zachorowań i pokarmowych u ludzi.

Za pomocą przedstawionych danych liczbowych dotyczących występowania pokarmowych, a w szczególności zatruć jadem kiełbasianym, Dania wykazała, że przy obecnych przepisach osiągała dotychczas zadowalające wyniki.

Za pomocą przedstawionych danych liczbowych dotyczących występowania pokarmowych, a w szczególności zatruć jadem kiełbasianym, Dania wykazała, że przy obecnych przepisach osiągała dotychczas zadowalające wyniki.

Władze duńskie wskazują, że przepisy te nigdy nie doprowadziły do problemów z konserwacją przedmiotowych produktów, zaś liczba przypadków pokarmowych powodowanych przez kiełbasy w Danii jest bardzo niewielka w porównaniu z innymi państwami członkowskimi.

Zakażone sery zrobione z mleka surowego lub mleka poddanego obróbce termicznej były powodem wystąpienia u ludzi pokarmowych wywołanych kilkoma rodzajami bakterii, takich jak Salmonella, Listeria monocytogenes, verotoksyczne Escherichia coli i enterotoksyny Staphylococcal.

Urząd potwierdził ponadto w opinii wydanej w dniu 20 października 2006 r. [6], że dodatkowe zastosowanie nizyny w przypadku pasteryzowanych jaj w stanie płynnym w przewidzianych warunkach użycia (maksymalna dawka wynosi 6,25 mg/l) nie budzi obaw w zakresie bezpieczeństwa i jest uzasadnione z technologicznego punktu widzenia w celu przedłużenia okresu przydatności do spożycia produktu oraz w celu zapobiegania pokarmowym wywołanym szczepami wytwarzającymi przetrwalniki, takimi jak Bacillus cereus, które mogą przetrwać proces pasteryzacji.

Zgodnie z decyzją 2008/448/WE, która zobowiązała Danię do monitorowania sytuacji pod względem, między innymi, zatruć jadem kiełbasianym, Dania zaobserwowała brak przypadków zatrucia jadem kiełbasianym na jej terytorium od 2006 r. W związku z tym nadal uważa się, że duńskie przepisy dotyczące stosowania azotynów w produktach mięsnych zapewniają szeroką ochronę przez pokarmowym.

Dodatkowo wszystkie dane powinny być podsumowane w formie tabeli przedstawiającej dla każdej grupy badanej lub kontrolnej liczbę zwierząt na początku testu, liczbę zwierząt, które znaleziono martwe podczas testu lub uśmiercono z powodów humanitarnych i czas każdej śmierci lub humanitarnego uśmiercenia, liczbę zwierząt wykazujących oznaki toksyczności, opis obserwowanych oznak zatrucia, w tym czas rozpoczęcia, okres trwania, rodzaj i ciężkość wszelkich skutków , liczbę zwierząt wykazujących zmiany patologiczne, typ zmian(-y).

Dodatkowo, wszystkie dane powinny zostać streszczone w tabeli pokazującej dla każdej badanej grupy liczbę wykorzystanych sztuk, liczbę zwierząt wykazujących objawy , liczbę zwierząt, u których stwierdzono zgon w trakcie badań lub uśmierconych z przyczyn humanitarnych, czas zgonu poszczególnych zwierząt, opis oraz przebieg w czasie objawów zatrucia oraz powrotu do stanu normalnego, a także wyniki sekcji.

To podejście umożliwia uniknięcie śmierci zwierząt jako punktu końcowego, wykorzystując jako alternatywę obserwacje wyraźnych objawów na danym etapie podawania serii dawek o stałym stężeniu.