zabezpieczenie wystarczających dostaw bezpiecznej, zdrowej i wysokiej jakości żywności oraz innych bioproduktów poprzez opracowanie wydajnych, zrównoważonych i zasobooszczędnych systemów produkcji podstawowej, stwarzanie odpowiednich warunków dla odnośnych usług ekosystemowych i odbudowy różnorodności biologicznej oraz konkurencyjnych i niskoemisyjnych łańcuchów dostaw, przetwarzania i wprowadzania do obrotu (“Bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo i leśnictwo, badania mórz i śródlądowych oraz biogospodarka”);

bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo i leśnictwo, badania mórz i śródlądowych oraz biogospodarka;

BEZPIECZEŃSTWO ŻYWNOŚCIOWE, ZRÓWNOWAŻONE ROLNICTWO I LEŚNICTWO, BADANIA MÓRZ, ŚRÓDLĄDOWYCH ORAZ BIOGOSPODARKA

WWiI przyczyniłaby się do podjęcia wyzwania społecznego „Bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo i leśnictwo, badania mórz i śródlądowych oraz gospodarka ekologiczna” określonego w programie „Horyzont 2020”.

WWiI w dziedzinie zrównoważonego łańcucha dostaw przyczyni się do realizacji priorytetów programu „Horyzont 2020”, konkretnie tych określonych w kontekście wyzwania społecznego „Bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo i leśnictwo, badania mórz i śródlądowych oraz gospodarka ekologiczna”.

w dostosowaniu d) w pkt 1 (dyrektywa Rady 88/361/EWG) skreśla się wyrazy „i Szwecja”, „Finlandia”, „Austria, Finlandia” oraz tiret „— dla Austrii dotyczące bezpośrednich inwestycji w sektorze śródlądowych, do czasu osiągnięcia jednakowego dostępu do wód śródlądowych”.

Celem jest gospodarowanie, zrównoważone wykorzystywanie i utrzymanie wodnych zasobów biologicznych w celu maksymalizacji społecznych i gospodarczych korzyści i zysków z oceanów, mórz i śródlądowych Europy przy zachowaniu bioróżnorodności.

Ogólnym celem jest gospodarowanie żywymi zasobami wodnymi w celu maksymalizacji społecznych i gospodarczych korzyści i zysków z oceanów, mórz i śródlądowych Europy.

Przystanie promowe skupione są na Archipelagu Turku i na obszarach śródlądowych we wschodniej Finlandii.

rekultywacji śródlądowych, w tym terenów tarła i tras migracyjnych gatunków migrujących;

Statki, które spełniają wymogi ustanowione w Przepisach dotyczących inspekcji statków na Renie, są dopuszczane do wszystkich śródlądowych Wspólnoty.

Jednolita część śródlądowych powierzchniowych stojących.

Jednolite części (śródlądowe/przejściowe/przybrzeżne) objęte dającymi się powielać trwającymi lub ukończonymi projektami w celu poprawienia ich stanu ekologicznego.

Odpady składowane są w bezpiecznych pojemnikach w odległości nie mniejszej niż 10 metrów od wszelkich śródlądowych lub przybrzeżnych lub mniejszej niż 50 metrów od studni, otworu wiertniczego lub podobnego wyrobiska wykonanego w głąb warstw podziemnych w celach zaopatrzenia w wodę.

Jednolita część śródlądowych płynących w przeważającej części po powierzchni lądu, ale mogących na pewnym odcinku swojego biegu płynąć pod ziemią.

Dane 2: Operacja związana z rekultywacją śródlądowych

w dostosowaniu d) w pkt 1 (dyrektywa Rady 88/361/EWG) skreśla się wyrazy „i Szwecja”, „Finlandia”, „Austria, Finlandia” oraz tiret „— dla Austrii dotyczące bezpośrednich inwestycji w sektorze wód śródlądowych, do czasu osiągnięcia jednakowego dostępu do śródlądowych”.

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika I do dyrektywy 84/491/EWG, wartości dopuszczalnych dla lindanu odprowadzanego do wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty, nie stosuje się w Rumunii do dnia 31 grudnia 2009 roku w następujących zakładach przemysłowych:

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika I do dyrektywy 84/491/EWG, wartości dopuszczalnych dla lindanu odprowadzanego do wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty, nie stosuje się w Rumunii do dnia 31 grudnia 2009 roku w następujących zakładach przemysłowych:

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika II do dyrektywy 86/280/EWG, wartości dopuszczalnych dla heksachlorobenzenu, heksachlorobutadienu. 1,2 - dichloroetanu, trichloroetylenu oraz trichlorobenzenu odprowadzanego do wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty [25] Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23.