Stawka służąca za punkt odniesienia dla składek na ubezpieczenie społeczne odprowadzanych przez Deutsche Post (zwana dalej „stawką służącą za punkt odniesienia”) musi zatem uwzględniać, jak ilustruje tabela, łączną wysokość składek (część przypadającą na pracodawcę i pracownika) na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenie od utraty pracy, a także przypadającą na pracodawcę część składki na zdrowotne i pielęgnacyjne.

W związku z powyższym Komisja twierdzi, że stawka służąca za punkt odniesienia dla składek na ubezpieczenie społeczne odprowadzanych przez Deutsche Post musi opierać się na przypadającej na pracodawcę i pracownika części składki na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenie od utraty pracy, a także na przypadającej na pracodawcę części składki na zdrowotne i pielęgnacyjne.

Władze stwierdziły również, że takie obniżenie podatku wynika z faktu, iż składki na zdrowotne i ubezpieczenie społeczne są kompensowane przez system podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto warunki i poziom innych kosztów społecznych (na przykład składek w ramach państwowego systemu emerytalnego, składek na zdrowotne i ubezpieczenie od utraty pracy), które dotyczą pracowników RMG, nie różnią się od tych, które dotyczą pracowników konkurentów prywatnych.

Kwalifikowalność osób fizycznych do objęcia podatkiem tonażowym; odliczenie składek na zdrowotne i składek na ubezpieczenie społeczne odpowiednio od podatku tonażowego i od podstawy opodatkowania podatkiem tonażowym w przypadku osób fizycznych zobowiązanych do zapłaty podatku tonażowego

W odniesieniu do kwestii, czy odliczenie składek na zdrowotne i składek na ubezpieczenie społeczne odpowiednio od kwoty i podstawy opodatkowania podatkiem tonażowym jest zgodne z rynkiem wewnętrznym, polskie władze wyjaśniły, że takie odliczenie jest możliwe wyłącznie w przypadku osób fizycznych.

Jak wynika z tabeli 5, jako koszty socjalne związane z zatrudnieniem urzędników uwzględnia się w ekspertyzie składki odprowadzane przez Deutsche Post do funduszu emerytalnego dla urzędników oraz pozostałe koszty socjalne, takie jak składki na zdrowotne, ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków, czy też inne ubezpieczenia.

Niemniej jednak, jak wskazano w motywie 17 niniejszej decyzji, pismem z dnia 25 lutego 2009 r. polskie władze zobowiązywały się do zmiany swojego systemu podatku tonażowego przez wykluczenie z ustawy o podatku tonażowym możliwości odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, w przypadku gdy armator jest osobą fizyczną lub osobą fizyczną będącą wspólnikiem spółki osobowej (to jest: przepisów art. 4 ust. 3–5, art. 6 oraz art. 12 ust. 3 przedmiotowej ustawy).

zdrowotne jako alternatywa ubezpieczeń społecznych

Ponadto polskie władze uznały, że pozbawienie armatorów będących osobami fizycznymi możliwości odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne odpowiednio od podstawy opodatkowania i podatku tonażowego doprowadziłoby do zróżnicowania sytuacji prawno-podatkowej armatorów, w zależności od tego, czy poza działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem tonażowym osiągają oni dochody z innych źródeł, np. z najmu lub stosunku pracy.

Władze stwierdziły następnie, że fakt, iż podatku tonażowego nie płaci się na podstawie realnego dochodu, nie powinien przesądzać o braku możliwości odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne odpowiednio od podstawy opodatkowania i podatku.

Osoby fizyczne lub osoby fizyczne będące wspólnikiem spółki osobowej podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych miałyby uzyskać możliwość odliczania od kwoty podatku tonażowego kwoty składek na zdrowotne uiszczanych w trakcie danego roku podatkowego [17] (art. 6 ustawy o podatku tonażowym) i kwoty składek na ubezpieczenie społeczne od podstawy opodatkowania podatkiem tonażowym uiszczanych w trakcie danego roku podatkowego [18] (art. 4 ust. 3 ustawy o podatku tonażowym).

przepisy prawa Liechtensteinu regulujące obowiązkowe zdrowotne obejmujące świadczenia rzeczowe mają zastosowanie do następujących osób, które nie mają miejsca zamieszkania w Liechtensteinie:

dowody potwierdzające, że posiadają w drugim państwie członkowskim zdrowotne obejmujące wszystkie rodzaje ryzyka lub że posiadacz niebieskiej karty zapewnia im takie ubezpieczenie.

W niektórych państwach członkowskich prywatne lub dobrowolne zdrowotne może w części lub w całości zastąpić ubezpieczenie zdrowotne oferowane przez systemy ubezpieczenia społecznego.

Ponadto odsetek osób objętych ubezpieczeniem w społeczeństwie znacznie wzrósł – z 84 % w 1996 r. do 92,8 % w 2006 r. Z ubezpieczeń wzajemnych korzysta 32–38 mln osób, z usług zakładów ubezpieczeń – 13 mln osób, a z usług funduszy emerytalnych – 11 mln osób; ponadto 4 mln osób korzysta z funduszy CMU-C (couverture maladie universelle; powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego), w ramach których zapewnia się darmowe zdrowotne uzupełniające dla osób najbardziej potrzebujących.

W niektórych państwach członkowskich prywatne lub dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne może w części lub w całości zastąpić zdrowotne oferowane przez systemy ubezpieczenia społecznego.

Biorąc pod uwagę ten szczególny charakter oraz skutki społeczne umów ubezpieczenia zdrowotnego, organy nadzoru państw członkowskich umiejscowienia ryzyka powinny mieć możliwość wymagania systematycznego zgłaszania ogólnych i szczegółowych warunków umów prywatnego lub dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego celem zbadania, czy umowy te mogą w części lub w całości zastąpić zdrowotne oferowane przez system ubezpieczenia społecznego.

przepisy prawa szwajcarskiego regulujące obowiązkowe zdrowotne mają zastosowanie do następujących osób, które nie mają miejsca zamieszkania w Szwajcarii:

przepisy prawa szwajcarskiego regulujące obowiązkowe zdrowotne mają zastosowanie do następujących osób, które nie mają miejsca zamieszkania w Szwajcarii: