W odniesieniu do energii odnawialnej i wytwarzanej z odpadów, wykorzystywanej przez wytwórców przemysłowych, należy zgłaszać ilości wytworzone z następujących nośników energii: energia geotermalna, energia słoneczna, odpady przemysłowe (źródło nieodnawialne), odpady komunalne (źródło odnawialne), odpady komunalne (źródło nieodnawialne), drewno, odpady drzewne i inne odpady stałe, gaz ze odpadów, gaz gnilny z osadów ściekowych, pozostałe biogazy oraz biopaliwa ciekłe.

W odniesieniu do energii odnawialnej i wytwarzanej z odpadów, wykorzystywanej przez wytwórców przemysłowych, należy zgłaszać ilości wytworzone z następujących nośników energii: energia geotermalna, energia słoneczna, odpady przemysłowe (źródło nieodnawialne), odpady komunalne (źródło odnawialne), odpady komunalne (źródło nieodnawialne), drewno, odpady drzewne i inne odpady stałe, gaz ze odpadów, gaz gnilny z osadów ściekowych, pozostałe biogazy oraz biopaliwa ciekłe.

Składowiska (z wyłączeniem odpadów obojętnych oraz składowisk, które zostały ostatecznie zamknięte przed dniem16 lipca 2001 r. lub dla których upłynęła faza późniejszej ochrony wymagana przez właściwe organy zgodnie z art. 13 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów [3])

Składowiska odpadów, określone w art. 2 lit. g) dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów [2], przyjmujące ponad 10 ton odpadów dziennie lub o całkowitej pojemności przekraczającej 25000 ton, z wyjątkiem odpadów obojętnych.

Składowiska odpadów przyjmujące ponad 10 ton odpadów dziennie lub o całkowitej pojemności przekraczającej 25000 ton, z wyjątkiem odpadów obojętnych

składowane na urzędowo zatwierdzonym specjalnym odpadów, gdzie nie istnieje możliwe do zidentyfikowania ryzyko przedostania się czynnika chorobotwórczego do środowiska, np. poprzez przesączanie na użytki rolne.

złożenie na urzędowo zatwierdzonym specjalnym odpadów, gdzie nie istnieje możliwe do zidentyfikowania ryzyko przedostania się organizmu do środowiska np. poprzez przesączanie na użytki rolne lub kontakt ze źródłami wody, która mogłaby być wykorzystywana do nawadniania użytków rolnych,

składowane na urzędowo zatwierdzonym specjalnym odpadów, gdzie nie istnieje możliwe do zidentyfikowania ryzyko przedostania się organizmu do środowiska, np. poprzez przesączanie na użytki rolne lub kontakt ze źródłami wody, która mogłaby być używana do ich nawadniania.

złożenie na urzędowo zatwierdzonym specjalnym odpadów, gdzie nie ma możliwego do zidentyfikowania ryzyka przedostania się czynnika chorobotwórczego do środowiska, np. poprzez przesączanie na użytki rolne,

eksport [t C] węgiel wyprowadzany z granic instalacji, np. usuwany do kanalizacji, wyrzucany na odpadów, lub ubytek węgla w wyniku strat.

eksport [t C] węgiel wyprowadzany z granic instalacji w stanie ciekłym lub stałym, np. usuwany do kanalizacji, wyrzucany na odpadów, lub ubytek węgla w wyniku strat.

Treść ustawodawstwa krajowego: Towary niebezpieczne z gospodarstw domowych oraz przedsiębiorstw mogą, pod pewnymi warunkami, być przewożone do pobliskich odpadów lub do zakładów przetwarzania pośredniego w celu ich unieszkodliwienia.

Jednakże pozostałości baterii i akumulatorów, które zostały poddane zarówno przetworzeniu, jak i recyklingowi, zgodnie z art. 12 ust. 1 mogą być unieszkodliwiane poprzez składowanie ich na odpadów lub poprzez spalenie.

Unieszkodliwianie baterii i akumulatorów przemysłowych i samochodowych w odpadów lub poprzez spalanie powinno być zabronione.

Państwa Członkowskie zakazują unieszkodliwiania zużytych baterii i akumulatorów przemysłowych i samochodowych poprzez składowanie ich na odpadów lub poprzez spalanie.

usunięcia na odpadów lub spalenia lub utylizacji lub usunięcia przez współspalanie,

Pozwoli to na uniknięcie wyrzucania PCW na odpadów lub spalania go, co skutkuje uwalnianiem się dwutlenku węgla i kadmu do środowiska.

Pomoc dotyczy inwestycji, które wykraczają poza aktualny stan techniki i oczekuje się, że przyczyni się do faktycznych korzyści dla środowiska, ponieważ dotyczy materiałów, które w przeciwnym razie trafiłyby na odpadów lub byłyby przetworzone w sposób mniej przyjazny dla środowiska.

Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi [8], z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni.

„instalacja” oznacza reaktor, zestaw krytyczny, zakład konwersji, zakład produkcji paliwa, zakład przerobu wypalonego paliwa, zakład separacji izotopów, oddzielny przechowalnik lub odpadów lub inne miejsce, w którym zwyczajowo stosuje się materiał wyjściowy lub specjalny materiał rozszczepialny;