Oznacza to, że Państwa Członkowskie mogą na przykład wymagać dodatkowego sprawozdania biegłego rewidenta dla rady nadzorczej lub nakładać inne wymogi odnośnie sprawozdawczości i finansowej w oparciu o krajowe zasady nadzoru korporacyjnego.

Sprawozdanie biegłego rewidenta zostaje przedrukowane w całości, włącznie ze wszelkimi uwagami, w sprawozdaniu rocznym.W drodze odstępstwa od akapitu drugiego państwa członkowskie mogą zezwolić ZAFI, który wprowadza do obrotu AFI spoza UE, na złożenie sprawozdań rocznych tych AFI do badania spełniającego obowiązujące międzynarodowe standardy finansowej w kraju, w którym AFI posiada siedzibę statutową.

Aby zapewnić ochronę inwestorom, biegli rewidenci i jednostki audytorskie, którzy dostarczają sprawozdania z badań dotyczących rocznych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych spółek zarejestrowanych w państwach trzecich wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji, powinni mieć możliwość kontynuowania swojej działalności w zakresie finansowej w okresie przejściowym w Unii Europejskiej, bez podlegania rejestracji zgodnie z art. 45 dyrektywy 2006/43/WE, jedynie pod warunkiem że przedstawią wymagane informacje.

Aby zapewnić ochronę inwestorom, biegli rewidenci i jednostki audytorskie, którzy dostarczają sprawozdania z badań dotyczących rocznych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych spółek zarejestrowanych w państwach trzecich wymienionych w załączniku II do niniejszej decyzji, powinni mieć możliwość kontynuowania swojej działalności w zakresie finansowej w okresie przejściowym w Unii bez obowiązku rejestracji zgodnie z art. 45 dyrektywy 2006/43/WE, jedynie pod warunkiem że przedstawią wymagane informacje.

Rachunkowość i finansowa zostały uznane za obszary, w których można dokonać zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla spółek działających we Wspólnocie.

Jest oczywiste, że sprawozdania powinny być nie tylko poddawane audytowi zgodnie z międzynarodowymi standardami finansowej, ale także sporządzane zgodnie z MSR.

Na tej podstawie należy uznać Kanadyjską Radę ds. Nadzoru Finansowej za organ adekwatny w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE.

Na tej podstawie należy uznać Japońską Agencję ds. Usług Finansowych oraz Japońską Radę ds. Nadzoru nad Biegłymi Rewidentami i Finansową za organy adekwatne w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE.

Ze względu na konieczność ochrony inwestorów w okresie przejściowym biegli rewidenci i jednostki audytorskie z odnośnych krajów trzecich powinni móc kontynuować swoją działalność w zakresie finansowej bez podlegania rejestracji przewidzianej w art. 45 dyrektywy 2006/43/WE, wyłącznie jeśli przedstawią oni informacje na swój temat oraz na temat standardów rewizji finansowej oraz wymogów niezależności stosowanych podczas przeprowadzania badań.

Inne państwa nie dysponują jeszcze takimi systemami nadzoru publicznego, natomiast posiadają ramy regulacyjne dotyczące finansowej, które umożliwiają w przyszłości ustanowienie takich systemów.

wskazuje, że na podstawie międzynarodowych standardów finansowej Trybunał Obrachunkowy stosuje 2 % jako próg istotności dla ogólnie możliwego do przyjęcia poziomu błędu i że jeżeli najbardziej prawdopodobny poziom błędu jest wyższy od tego progu, Trybunał Obrachunkowy wyda opinie negatywną;

Pod koniec okresu przejściowego Komisja może podjąć decyzje w sprawie równoważności regulacji dotyczących finansowej, obowiązujących w krajach trzecich.

Kanadyjska Rada ds. Nadzoru Finansowej (Canadian Public Accountability Board);

Państwa Członkowskie wymagają od biegłych rewidentów i firm audytorskich prowadzania badań ustawowych zgodnie z międzynarodowymi standardami finansowej przyjętymi przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

proponuje, aby zbadać możliwość wydawania przez krajowe organy kontroli, działające jako niezależni audytorzy zewnętrzni i przy poszanowaniu międzynarodowych standardów finansowej, krajowych zaświadczeń o kontroli w zakresie zarządzania unijnymi środkami finansowym;

opis zakresu badania ustawowego, w którym co najmniej określa się standardy finansowej, zgodnie z którymi przeprowadzono badanie ustawowe;

Jeżeli Komisja zdecyduje, że wymóg równoważności, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie jest spełniony, może zezwolić danym biegłym rewidentom i jednostkom audytorskim na kontynuowanie działalności w zakresie finansowej zgodnie z odpowiednimi wymogami Państwa Członkowskiego w czasie stosownego okresu przejściowego.

Państwa członkowskie mogą przeprowadzić ocenę równoważności, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, lub polegać na ocenach przeprowadzonych przez inne państwa członkowskie, o ile Komisja nie podjęła takiej decyzji. Jeżeli Komisja stwierdzi, że wymóg równoważności, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie jest spełniony, może zezwolić danym audytorom i jednostkom audytorskim na kontynuowanie działalności w zakresie finansowej zgodnie z wymogami danego państwa członkowskiego w stosownym okresie przejściowym.

W wyjątkowych przypadkach pominięcia części międzynarodowych standardów rewizji finansowej Państwa Członkowskie poinformują Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie o swoich szczególnych wymogach prawnych, jak również powodach ich utrzymywania przynajmniej na sześć miesięcy przed ich krajowym przyjęciem lub, w przypadku wymogów już obowiązujących w momencie przyjęcia międzynarodowego standardu finansowej, najpóźniej w terminie trzech miesięcy od przyjęcia właściwego międzynarodowego standardu rewizji finansowej.

„międzynarodowe standardy finansowej” oznaczają Międzynarodowe Standardy Rewizji Finansowej i powiązane z nimi wskazówki i standardy – w zakresie, w jakim odnoszą się one do badania ustawowego;