Jak powyżej wspomniano, w przypadku funkcji gwarancyjnej decydujący nie jest moment zatwierdzenia bilansu sporządzonego na dzień 31 grudnia danego roku obrotowego. należy się kierować rzeczywistym wniesieniem kapitału (patrz przypis 41).

Należy przy tym mieć na uwadze następujący fakt: „w przypadku działań inwestora prywatnego, z którym należy porównać interwencję inwestora publicznego realizującego cele polityczne i gospodarcze, nie należy bezwzględnie brać pod uwagę zachowania przeciętnego inwestora, lokującego środki w celu uzyskania zysku w stosunkowo krótkim okresie czasu, ale należy uwzględnić zachowanie prywatnego holdingu lub grupy prywatnych inwestorów realizujących globalną lub sektorową politykę strukturalną i kierujących się kryterium rentowności w dłuższej perspektywie czasowej” [38].

Biria ma silną pozycję w segmencie sprzedaży wysyłkowej, którą jednakże zawdzięcza w mniejszym stopniu agresywnej polityce cenowej, a dostawom just-in-time.

Skarżący stwierdzili, że poziom odniesienia dla zysku powinien przekraczać 10 %, ponieważ produkcja zastaw stołowych i naczyń kuchennych jest kapitałochłonna, co dodatkowo wymaga wysokiego nakładu nowych inwestycji i innowacyjności.

Prawdopodobna jest koordynacja w odniesieniu do dostaw poprzez utrzymanie znaczącej części udziałów w rynku UE, niż cicha koordynacja dotycząca bezpośrednio cen, która wydaje się dość trudna na tym rynku.

Ani rynek właściwy dla BB, ani sam bank BB nie wykazują przerostu zdolności produkcyjnych; bank posiada 300 pracowników, co znaczy, że jest małym bankiem o zasięgu regionalnym, posiadającym jedynie 16 z łącznie 264 oddziałów banków w kraju związkowym Burgenland.

Oznacza to, że producent ten zaangażowany był w produkcję na terenie Wspólnoty, a przywóz stanowił akt samoobrony.

Jednocześnie ograniczenia te nie wykraczają poza to, co jest niezbędne, i powinny być postrzegane jako zwiększenie wiarygodność kredytową resekurytyzacji wobec innych stron i ostatecznie wobec rynku.

Nagłe zmniejszenie się zapasów, zarejestrowane w latach 2003 i 2004, spowodowane było wzrostem sprzedaży, a w szczególności wywozem dokonanym przez przemysł wspólnotowy (patrz: motyw poniżej); spadek zapasów nie był spowodowany obniżeniem produkcji.

W 2005 r. do planu restrukturyzacji wprowadzono zmiany, polegające na tym, że FSO nie zakładało już opracowania własnych nowych modeli, a produkcję istniejącego modelu dużego producenta samochodów, nazywanego „licencjodawcą”, w odróżnieniu od AvtoZAZ nazywanego „inwestorem”.

Ten wniosek nie dotyczy rynku rosyjskiego jako całości, ale wspomnianej sprzedaży przedsiębiorstwa Uralkali.

W tym względzie należy po pierwsze przypomnieć, że celem środków antydumpingowych nie jest wykluczenie przywozu na rynek unijny, ale umożliwienie dalszego przywozu, jednak po cenach niedumpingowych.

Co oczywiste, rynek obuwia nie jest ani rynkiem lokalnym, ani regionalnym, lecz rynkiem krajowym i światowym.

Z faktów przedstawionych powyżej wynika, że towary przywożone z krajów trzecich, w szczególności ze względu na ich wyższy poziom cen i stabilny udział w rynku, nie wpłynęły na obecną sytuację przemysłu wspólnotowego.

Średni koszt pracy na jednego pracownika, odzwierciedlający płace, pozostawał stabilny; tymczasowy spadek w 2004 r. skompensował lekki wzrost w OD.

Z drugiej strony, rynek krajowy jest stosunkowo niewielki i stabilny, oceniany na około 700000–800000 sztuk, podczas gdy meksykański rynek krajowy jest oceniany na 2,3 miliona sztuk, tzn. trzy razy więcej niż tajwański.

Poziom zapasów był stabilny.

Ponadto poziom wynagrodzeń w okresie badanym był stabilny.

Już sama metoda wybrana do obliczania wysokości dopłaty sugeruje, że środek ten ma spełniać cel polityki przemysłowej niż cel regionalny.

Uwzględniając fakt, iż produkt objęty postępowaniem jest homogeniczny oraz celem uniknięcia nieproporcjonalnego obciążenia użytkowników konsekwencjami nałożonego środka w danych okolicznościach, przyjmuje się, że minimalna cena importowa, zwana dalej „MCI” stanowiłaby w tym przypadku najbardziej odpowiednią formę środka.