zawarcia drugiego między SNCF i Geodis/COGIP [51], wobec którego niemożność wniesienia sprzeciwu do Komisji doprowadziła do wprowadzenia klauzul — zrywających kontrakty między odpowiednio SNCF i Geodis/COGIP.

Komisja uważa wobec tego, że niezastosowanie decyzji Sernam 1 i, w konsekwencji, nie zastosowanie protokołu w sprawie między SNCF i Geodis, jak również bezprawne przyznanie części pomocy wpłaconej w okolicznościach niezaaprobowanych przez Komisję jest przypisywane Francji, do której skierowano tę decyzję.

Chodziło o drugie między SNCF i Geodis, ale oczywiście o pierwsze porozumienie między SNCF i COGIP.

integralnym (i bezzwłocznym) zastosowaniem decyzji z dnia 23 maja 2001 r., żeby móc dokonać wpłaty dozwolonej pomocy — w którym to wypadku musiałaby była nakazać zastosować protokół w sprawie między SNCF i Geodis, skoro był jeszcze na to czas,

Z racji przedawnienia między SNCF i Geodis, które wygasły z końcem 2000 roku, SNCF pod koniec 2001 roku ponownie zostało zmuszone do renegocjowania z Geodis nowego protokołu w sprawie porozumienia (w dniu 21 grudnia 2001 r.), ponieważ pozostali przejmujący, którzy wyrazili zainteresowanie w odpowiedzi na zaproszenie do składania ofert, w międzyczasie zwrócili się ku innym inwestycjom.

W piśmie z dnia 17 czerwca 2002 r. (zarejestrowanym tego samego dnia pod numerem A/60693), władze francuskie przedłożyły pierwsze roczne sprawozdanie dotyczące restrukturyzacji Sernam, jak również nowy protokół w sprawie między SNCF i Geodis, wskazując na fakt, że zatwierdzone w dniu 23 maja 2001 r. środki pomocowe zostały wdrożone w innych warunkach niż te, w oparciu o które Komisja podjęła decyzję z dnia 23 maja 2001 r. W piśmie z dnia 30 października 2002 r. (zarejestrowanym w dniu 31 października 2002 r. pod numerem A/69194), Francja przekazała dodatkowe informacje.

Po pierwsze, Komisja nie może zaakceptować argumentu władz francuskich, według którego przedawnienie pierwszego protokołu w sprawie porozumienia zawartego w dniu 21 kwietnia 2000 r. między SNCF i Geodis nie może być przypisane ani Geodis, ani SNCF, ani władzom francuskim, na tej podstawie, że decyzja Sernam 1 nie byłaby ostateczna przed dniem 30 czerwca 2001 r., terminem wygaśnięcia przedłużenia między SNCF i Geodis.

Chodziło o drugie porozumienie między SNCF i Geodis, ale oczywiście o pierwsze między SNCF i COGIP.

Wzór Protokołu dodatkowego do porozumienia () między państwem (państwami) a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej w sprawie stosowania zabezpieczeń, który został zatwierdzony przez Radę Gubernatorów MAEA w 1997 r. (INFCIRC/540 (Corr.)).

Przepisy niniejszej decyzji pozostają bez wpływu na dwustronne lub wielostronne umowy lub między państwami członkowskimi i państwami trzecimi.

W przypadku między państwami członkowskimi o wzajemnej reprezentacji, w razie współpracy państw członkowskich z usługodawcami zewnętrznymi oraz w razie korzystania z pomocy konsulów honorowych reprezentowane państwo(-a) członkowskie lub dane państwo(-a) członkowskie zapewnia(-ją), by dane – czy to przekazywane drogą elektroniczną czy też przekazywane fizycznie na nośniku elektronicznym przez organy reprezentującego państwa członkowskiego organom reprezentowanego państwa członkowskiego czy przez usługodawcę zewnętrznego lub konsula honorowego organom danego(-ych) państwa(państw) członkowskiego(-ich) – były całkowicie zaszyfrowane.

Niniejsza decyzja ramowa nie wyklucza stosowania dwustronnych i wielostronnych umów lub między Państwami Członkowskimi w zakresie, w jakim takie umowy lub porozumienia pozwalają na wyjście poza przepisy niniejszej decyzji ramowej oraz przyczyniają się do dalszego uproszczenia lub ułatwienia procedur egzekwowania kar o charakterze pieniężnym.

Każdy przypadek braku między państwami członkowskimi w związku z zezwoleniami, o których mowa w ust. 5, jest zgłaszany Komisji.

Zgodnie z pkt E2 części III załącznika IV do tego rozporządzenia wywóz przetworzonego białka zwierzęcego musi być przedmiotem pisemnego między państwem członkowskim pochodzenia przetworzonego białka zwierzęcego a państwem trzecim przeznaczenia.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wywozów do państw trzecich, pod warunkiem że towary są używane przez cywilny lub wojskowy personel Państwa Członkowskiego uczestniczący w operacji utrzymania pokoju lub operacji zarządzania kryzysami przeprowadzanej przez UE lub ONZ na terenie danego państwa trzeciego lub też w operacji przeprowadzanej na podstawie między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi w dziedzinie obrony.

krajowe, dwustronne lub wielostronne między Państwami Członkowskimi a przewoźnikami kolejowymi lub zarządcami infrastruktury, zawarte na czas określony lub nieokreślony i konieczne ze względu na bardzo szczególny lub lokalny charakter planowanych usług przewozowych;

zachęcanie do wspierania między państwami członkowskimi lub Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Serbią dotyczących, w zależności od przypadku, wczesnego informowania o awariach jądrowych i wymiany informacji w takich przypadkach oraz porozumień dotyczących przygotowania na wypadek awarii i ogólnie kwestii bezpieczeństwa jądrowego;

zachęcanie do wspierania między państwami członkowskimi lub Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Czarnogórą dotyczących, w zależności od przypadku, wczesnego informowania o awariach jądrowych i wymiany informacji w takich przypadkach oraz porozumień dotyczących przygotowania na wypadek awarii i ogólnie kwestii bezpieczeństwa jądrowego;

między państwami członkowskimi

»Na mocy postanowień między państwami EFTA w sprawie utworzenia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości, Urząd Nadzoru EFTA może poprzez zalecenie orzec, że jeżeli sieci równoległe podobnych ograniczeń wertykalnych obejmują więcej niż 50 % rynku właściwego w państwach EFTA, niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do porozumień wertykalnych zawierających szczególne ograniczenia odnoszące się do tego rynku.