jednak z uwagi na ścisłą zastępowalność po stronie usługi te należy zaliczyć do jednej kategorii C2X.

Z uwagi na ścisłą zastępowalność po stronie usługi te należy zaliczyć do kategorii C2X ”.

Producenci unijni potwierdzili, że po wprowadzeniu zakazu wywozu kłód z Gabonu spadła drewna okoumé i wzrosły ceny, a w wyniku nowej sytuacji najbardziej ucierpieli producenci posiadający zakład łuszczenia drewna okoumé w Unii.

Podczas doboru maksymalnego badanego stężenia należy uwzględnić: 1) maksymalne stężenie możliwe do uzyskania; 2) poziom narażenia ludzi w najgorszym przypadku; 3) konieczność utrzymania wystarczającej tlenu; oraz 4) troskę o dobrostan zwierząt.

Strefa redukująca powstaje poprzez zmniejszenie tlenu w strefach reakcji pierwotnych.

Przy wyborze maksymalnego badanego stężenia należy uwzględnić: 1) maksymalne stężenie możliwe do uzyskania; 2) poziom narażenia ludzi w najgorszym przypadku; 3) konieczność utrzymania wystarczającej tlenu; lub 4) troskę o dobrostan zwierząt.

Oznacza to, że prywatni producenci HRS i CRS nie są w stanie prowadzić działalności w normalnych warunkach wolności handlowej i powoduje wzrost krajowej HRS i CRS, a zatem nieunikniony spadek ceny HRS i CRS na chińskim rynku.

Kilku importerów i użytkowników twierdziło, iż wystąpi niedobór krzemu na rynku UE-10.

Niektóre zainteresowane strony wskazały, iż ze względu na rozszerzenie środków antydumpingowych na przywóz do UE-10 wykorzystano inne źródła krzemu, jednakże wymienione inne źródła doprowadziły do wzrostu cen krzemu o około 34 %.

Istnieje około 18000 ton potencjalnej krzemu pochodzącej z UE-15.

Ponadto innymi potencjalnymi źródłami krzemu (które nie podlegają cłom antydumpingowym) są m.in. Norwegia (posiadająca wolne zdolności produkcyjne w wysokości 18000 ton), Brazylia, Kanada oraz USA.

Jednak z perspektywy MEG, DEG i TEG są zawsze produkowane w skojarzeniu i w bardzo podobnych proporcjach.

Producenci z USA tracą tradycyjne rynki, a nadwyżka MEG mogłaby skutkować zwiększeniem produkcji etanoloaminy, którą sprzedawano by na rynkach innych niż rynek w USA.

Strategia ta obejmuje właściwe połączenie różnych polityk mające na celu osiągnięcie odpowiedniego tempa redukcji długu, w tym przez realizację średniookresowych celów budżetowych oraz stwarzanie zachęt do podnoszenia stóp zatrudnienia i zwiększania pracy, tak, aby zrównoważyć skutki przyszłych spadków liczby osób w wieku produkcyjnym, a także przez reformy systemu emerytalnego i systemu opieki zdrowotnej.

podjąć dalsze środki w celu zwiększenia udziału kobiet, osób starszych oraz osób w niekorzystnym położeniu w pracy, tak by zwiększyć łączną liczbę godzin przepracowanych w gospodarce.

Polityka aktywnej integracji może spowodować zwiększenie pracy i umocnić spójność społeczeństwa; jej narzędzia są ważnymi środkami propagowania integracji w społeczeństwie i na rynku pracy osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji.

Z analizy krajowych programów reform państw członkowskich zawartych we wspólnym sprawozdaniu o zatrudnieniu wynika, że państwa członkowskie powinny w dalszym ciągu podejmować wszelkie możliwe starania w następujących priorytetowych dziedzinach: zachęcania coraz większej liczby osób do podejmowania pracy oraz utrzymywania ich w aktywności zawodowej; zwiększania pracy i modernizacji systemów zabezpieczenia społecznego; poprawy zdolności dostosowawczych pracowników i przedsiębiorstw; a także zwiększania inwestycji w kapitał ludzki poprzez podwyższenie jakości kształcenia i umożliwianie podnoszenia kwalifikacji.

włączenie do aktywności zawodowej większej liczby osób oraz utrzymanie ich przy tej aktywności, zwiększenie pracy i modernizacja systemów ochrony socjalnej,

zapewnić by wszechstronne reformy rynku pracy wspierały zwiększoną pracy oraz zatrudnienie w celu zwiększenia podstawy poboru składek;

Najpilniejsze działania, niezbędne do pokonania trudności występujących w obszarach polityki wymienionych w łotewskim krajowym programie reform, to: bardziej konkretne działania zmierzające do zapewnienia stabilności makroekonomicznej w obliczu presji związanej z „przegrzaniem” gospodarki, dalszy rozwój strategii na rzecz badań i rozwoju, umożliwiający lepsze określenie priorytetów oraz większe zaangażowanie sektora prywatnego oraz skuteczniejsze środki zmierzające do zwiększenia pracy oraz podniesienia kwalifikacji ludności czynnej zawodowo.