Kiedy nadawca publiczny redukuje ceny usług niezwiązanych z jego misją publiczną poniżej poziomu koniecznego do odzyskania niezależnych kosztów, które sprawnie działający komercyjny musiałby w normalnych okolicznościach odzyskać, taka praktyka wskazuje na obecność nadmiernego kompensowania obowiązków wynikających z misji publicznej.”.

Kiedy nadawca publiczny obniża ceny usług niezwiązanych z jego misją publiczną poniżej poziomu koniecznego do odzyskania niezależnych kosztów, które sprawnie działający komercyjny musiałby w normalnych okolicznościach odzyskać, taka praktyka wskazuje na obecność nadmiernego kompensowania obowiązków wynikających z misji publicznej.

W pkt 58 komunikatu w sprawie udzielania pomocy państwa dla radiofonii i telewizji publicznej stwierdza się, że „jeśli mniejsza część przychodów jest pokrywana z pomocy państwa, nadawca publiczny może być skłonny zaniżać ceny reklam lub innych usług nieobjętych misją publiczną, świadczonych na rynku, w celu obniżenia przychodów konkurentów […]. Kiedy nadawca publiczny redukuje ceny usług niezwiązanych z jego misją publiczną poniżej poziomu koniecznego do odzyskania niezależnych kosztów, które sprawnie działający komercyjny musiałby w normalnych okolicznościach odzyskać, taka praktyka wskazuje na obecność nadmiernego kompensowania obowiązków wynikających z misji publicznej […]”.

Szczególnie istotne jest, że rabaty lojalnościowe niekoniecznie sugerują istnienie subsydiowania skrośnego w rozumieniu komunikatu w sprawie udzielania pomocy państwa dla radiofonii i telewizji publicznej z 2001 r. („Kiedy nadawca publiczny redukuje ceny usług niezwiązanych z jego misją publiczną poniżej poziomu koniecznego do odzyskania niezależnych kosztów, które sprawnie działający komercyjny musiałby w normalnych okolicznościach odzyskać, taka praktyka wskazuje na obecność nadmiernego kompensowania obowiązków”).

Komisja uważa zatem, że ilekroć nadawca publiczny dokonuje podcięcia cen swoich usług niepublicznych poniżej poziomu cenowego niezbędnego do pokrycia kosztów autonomicznych, które w podobnej sytuacji musiałby ponieść wydajnie działający komercyjny, oznacza to, że nastąpiła nadwyżka rekompensaty za wypełnianie obowiązku świadczenia usługi publicznej.

Pismem z dnia z 5 kwietnia 2000 r. Komisja przyjęła skargę duńskiego komercyjnego, spółki SBS Broadcasting SA/TvDanmark (dalej zwanej „TvDanmark”), dotyczącą finansowania przez państwo duńskie nadawcy publicznego, spółki TV2/DANMARK („TV2”).

Przeprowadzone następnie badanie nie dostarczyło żadnych dowodów na to, że nadawcy publiczni złożyli wyższą ofertę od komercyjnych, ani że nadawcy wypełniający misję służby publicznej nabyli prawa do transmisji imprez sportowych w sposób, który może wykluczyć z rynku konkurentów.

Jedną z przyczyn było to, że publiczni nadawcy oferowali podczas negocjacji wyższe kwoty od tych, które byli gotowi zaoferować komercyjni.

Na poparcie swoich uwag SBS przedstawił przegląd średnich cen brutto dla GRP w kategorii wiekowej powyżej 13 lat dla różnych kanałów w czasie największej oglądalności, w latach 1995–2004 i w układzie miesięcznym w 2003 r. i 2004 r., z którego wynika, że ceny publicznych nadawców są niższe od stosowanych przez większość komercyjnych.

Co więcej, SBS podkreślił, że dla GRP w kategorii wiekowej powyżej 13 lat publiczni nadawcy ustalali niższe ceny niż komercyjni.

Widownia komercyjnych

Oprócz ogólnokrajowych nadawców wypełniających misję służby publicznej, na poziomie krajowym działa szereg komercyjnych.

Zgodnie z informacjami władz holenderskich, nie tylko opublikowane stawki nadawców wypełniających misję służby publicznej są wyższe, lecz również udzielane przez nich rabaty są niższe w porównaniu do stosowanych przez komercyjnych.

Reklamy komercyjnych

Chociaż STER ma mniej atrakcyjną widownię niż nadawcy komercyjni – charakteryzuje się niską selektywnością, a w związku z tym ma mniejsze możliwości docierania do ściśle określonych grup docelowych – ma mniejszą widownię i udział w rynku reklamy (zob. Tabela 9 poniżej), to jej ceny netto są wyższe od stosowanych przez komercyjnych.

Jak wynika z powyższych danych, ceny stosowane przez STER za GRP 20–49 są tylko niewiele niższe od cen stosowanych przez komercyjnych.

komercyjni

Decyzja Komisji z dnia 24 kwietnia 2007 r. w sprawie środka pomocy E 3/2005 – Finansowanie nadawców publicznych w Niemczech, pkt 200–214, decyzja Komisji E-14/2005 – Portugalia, przyznawanie rekompensat publicznemu RTP, pkt 61–80.

W sprawie decyzji Komisji Europejskiej E-14/2005 - Portugalia, przyznawanie rekompensat publicznemu RTP, ust. 63 i 74, Komisja ustaliła, że zmiany wprowadzone do portugalskiego środka pomocy nie zmieniły tego środka w nowy środek pomocy, między innymi dlatego, że zmiany zasad krajowych nie zmieniły celu dotacji.

Komisja również zwraca uwagę, że zobowiązania podobne do tych nałożonych na duńskich stosuje się również w innych krajach w celu zapewnienia spełnienia pewnych minimalnych wymagań w obszarze etyki i moralności.