CFF wyraża wątpliwości co do faktu, że nowa pomoc jest ograniczona do minimum, ze względu, z jednej strony, na brak jasnych wskazań, co obejmują koszty socjalne, a z drugiej strony – ze względu na treść protokołu zgromadzenia SNCM z dnia 28 kwietnia 2006 r., z której wynika, ze część tej pomocy wykorzystano na pokrycie strat z działalności przedsiębiorstwa w 2006 r. i 2007 r. CFF uważa również, że SNCM nie przyczyniają się w znaczący sposób do restrukturyzacji przedsiębiorstwa.

W rzeczywistości państwo udzieliło ETVA (tzn. Piraeus Bank) gwarancji, zobowiązując się na jej podstawie do zwrotu na rzecz Piraeus Bank 100 % każdej kwoty, którą ETVA będzie ewentualnie musiał zapłacić z tytułu gwarancji udzielonej na rzecz HDW/Ferrostaal.

( ETVA)

Jeżeli portfela (w tym przypadku Entra) musiałby uiścić opłaty związane z dokumentami i opłaty rejestracyjne, cena, którą inwestor byłby gotów zapłacić, uległaby obniżeniu o kwotę odpowiadającą wysokości opłat związanych z dokumentami i opłat rejestracyjnych.

Rozwiązanie to było jednak opcjonalne: beneficjenci nie musieli zwracać się sami do jedynego , aby otrzymać płatności wyrównawcze.

Informacja odgrywa kluczową rolę w działaniu sił rynkowych, konieczne jest zatem wprowadzenie jednolitej etykiety dla wszystkich produktów tego samego typu, by dostarczyć potencjalnym dodatkowych, zestandaryzowanych informacji dotyczących kosztów tych produktów w związku z energią i zużyciem innych podstawowych zasobów oraz by podjąć kroki gwarantujące, że potencjalni użytkownicy końcowi, którzy nie widzą tych produktów i nie mają tym samym możliwości zobaczenia etykiety, uzyskają również te informacje.

Drugim z zainteresowanych była firma Metroline.

Zdaniem władz norweskich, mimo iż warunki określone w sekcji 2.2 wytycznych w sprawie pomocy państwa na temat elementów pomocy państwa w sprzedaży gruntów i budynków przez władze publiczne nie zostały całkowicie spełnione, „większość potencjalnych była stosownie poinformowana o staraniach Agencji dotyczących sprzedaży bazy lotniczej”.

W 1999 r. rozpoczęto proces prywatyzacji spółki. Skarb Państwa sprzedał wtedy 85 % akcji, których byli CENTROZAP (44,9 %), BANK PEKAO (25,1 %) oraz pracownicy (15 %).

Jednym z zainteresowanych była spółka Arriva, której oferta orientacyjna odpowiadała ujemnej wartości sprzedaży wynoszącej 200–250 mln DKK.

Następnie wkład państwa francuskiego w wysokości 8,75 mln EUR należy porównać z wkładem prywatnych , tj. 26,25 mln EUR. Takie rozłożenie wynika, jak wskazano powyżej, ze zobowiązania władz francuskich do utrzymania 25 % udziałów w przedmiotowym przedsiębiorstwie.

Dodatkowo Componenta nawet nie próbowała znaleźć innego nabywcy dla swoich udziałów w KK. Jest to kolejny fakt potwierdzający, że miasto Karkkila zapłaciło cenę powyżej wartości rynkowej, ponieważ samo dążenie do znalezienia dla udziałów drugiego stworzyłoby możliwość określenia ich wartości rynkowej.

W 2008 r. przedsiębiorstwo SeaFrance było także pierwszym produktów/usług pozaportowych związanych z dostawami, obsługą, materiałami, naprawą i konserwacją, rocznie wartych 130 mln EUR i stanowiących w przybliżeniu 36 % wszystkich takich towarów/usług w regionie Nord-Pas-de-Calais.

Zarówno producenci, jak i produktu oznaczonego kodem CN 35051050 powinni posiadać system ewidencji towarowej zatwierdzony przez państwa członkowskie, umożliwiający sprawdzenie zgodności z zobowiązaniami i informacjami zawartymi w oświadczeniu producenta, określonymi w ust. 2.

Grupa Eurochem zaproponowała następnie, że nie będzie sprzedawać tym samym produktów objętych zobowiązaniem pochodzących z Rosji lub z UE.

Systemy i procedury, o których mowa w art. 58 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli, umożliwiają operatorom identyfikację bezpośrednich dostawców oraz – chyba że są oni konsumentami końcowymi – bezpośrednich produktów rybołówstwa i akwakultury.

o numerze egzemplarza kontrolnego T5, gdy produktu znajduje się w innym państwie członkowskim.

w przypadku gdy państwo członkowskie postanowi, że pierwszy produktów rolnych musi złożyć pisemną ofertę umowy producentowi zgodnie z ust. 1, może postanowić, że oferta musi obejmować minimalny okres obowiązywania umowy określony w tym celu przez prawo krajowe.

w przypadku gdy państwo członkowskie postanowi wprowadzić obowiązek zawierania pisemnej umowy na dostawy produktów rolnych zgodnie z ust. 1, może ono określić minimalny okres obowiązywania, który ma zastosowanie wyłącznie do umów pisemnych między producentem i pierwszym produktów rolnych.

W kartelu uczestniczyło ośmiu z dziewięciu dostawców bitumu do budowy dróg oraz sześć (obecnie pięć) największych przedsiębiorstw budowy dróg – czyli produktu.