Po pierwsze produkt nie może być bezpośrednio stosowany do żywności ani nie może pośrednio zetknąć się z żywnością w wyniku jego zastosowania do pustych struktur.

Niderlandy uznały, że produkt nie spełnia wymogu wystarczającej skuteczności zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy 98/8/WE, ponieważ jego skuteczność nie została wykazana w badaniach polowych lub półpolowych.

Niemcy powiadomiły Komisję, pozostałe państwa członkowskie i wnioskodawców o swojej propozycji odmowy uznania zezwoleń zgodnie z art. 4 ust. 4 dyrektywy 98/8/WE, ponieważ niemieckie właściwe organy uznały, że produkty nie spełniają wymogów art. 5 ust. 1 dyrektywy 98/8/WE w zakresie wpływu na zdrowie ludzi.

Zjednoczone Królestwo przed dniem 1 września 2013 r. dopuściło produkty dla szeregu zastosowań, w tym do profesjonalnego zastosowania w budynkach i wokół nich oraz w kanalizacji.

Francja wydała zezwolenie dla produktu w dniu 23 lutego 2012 r. Zezwolenie zostało następnie wzajemnie uznane przez Niemcy, Luksemburg, Belgię i Szwajcarię.

Nazwy i numery referencyjne produktu w rejestrze produktów biobójczych wymieniono w załączniku do niniejszej decyzji.

Nazwy i numery referencyjne produktu w rejestrze produktów biobójczych wymieniono w załączniku do niniejszej decyzji.

Niemcy zaproponowały nałożenie na produkty ograniczenia polegającego na stosowaniu ich wyłącznie przez wyszkolonych użytkowników zawodowych lub użytkowników zawodowych posiadających licencję, jak również na wyłączeniu ochrony żywności z dozwolonych planowanych zastosowań produktów, w przypadku gdy żywność składa się z roślin lub produktów roślinnych w rozumieniu art. 3 pkt 5 i 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG [3].

Następnie kilka państw członkowskich dopuściło produkty w drodze wzajemnego uznania.

Inne państwa członkowskie, w których produkty zostały dopuszczone w drodze wzajemnego uznania.

produkty są, między innymi, przeznaczone do stosowania jako rodentycydy do zwalczania myszy i szczurów w celu ochrony żywności, a żywność może składać się z roślin lub produktów roślinnych zgodnie z definicją w art. 3 pkt 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

produkt jest również przeznaczony do zastosowań w wielu innych miejscach, w których nie służy do ochrony żywności składającej się z roślin lub produktów roślinnych.

Ponieważ jest bezsporne, że produkt jest objęty definicją produktu biobójczego zawartą w art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy 98/8/WE, należy jedynie zbadać, czy produkt jest wyłączony z zakresu dyrektywy 98/8/WE, na mocy art. 1 ust. 2 lit. r) tej dyrektywy, do celów określonych zastosowań, co w tym przypadku oznaczałoby, że te określone zastosowania wymagałyby dodatkowego zezwolenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009.

produkt jest m.in. przeznaczony do stosowania jako insektycyd do zwalczania mrówek w kuchniach przemysłowych.

W związku z tym, że głównym celem produktu jest utrzymanie higieny, a nie ochrona roślin lub produktów roślinnych, produkt ten nie jest wyłączony z zakresu dyrektywy 98/8/WE na podstawie jej art. 1 ust. 2 lit. r) w odniesieniu do celu jego stosowania w kuchniach przemysłowych.

W związku z tym, że głównym celem stosowania produktów jest utrzymanie higieny, a nie ochrona roślin lub produktów roślinnych, produkty te nie są wyłączone z zakresu dyrektywy 98/8/WE na podstawie jej art. 1 ust. 2 lit. r) w odniesieniu do celów ich stosowania.

produkty są jednak również przeznaczone do szeregu innych celów niż ochrona żywności, a większość produktów żywnościowych nie składa się z roślin lub produktów roślinnych.

Po trzecie państwa członkowskie inne niż Niemcy poinformowały Komisję, że produkt jest stosowany w kuchniach w celu spełnienia ogólnych wymogów higieny, zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych [5] w odniesieniu do wszystkich etapów produkcji, przetwarzania i dystrybucji.

Ponadto wymogi w zakresie oznakowania produktów zawarte w zezwoleniach na produkty gwarantują, że produkty te nie będą miały bezpośredniej styczności z żywnością [4].

Poza tym termin kultura należy stosować w odniesieniu do treści i rodzaju produktu, a nie do medium i jego rozpowszechniania [93].