Odliczanie posiadanych dodatkowych w Tier I w przypadkach, gdy instytucja nie dokonała znacznej inwestycji w podmiot sektora finansowego

Odpis obniżający wartość kwoty głównej stosuje się proporcjonalnie do wszystkich posiadaczy dodatkowych w Tier I, w odniesieniu do których stosuje się podobny mechanizm odpisu obniżającego wartość oraz identyczny poziom zdarzenia inicjującego.

sumy kwoty nominalnej wszystkich posiadanych przez instytucję dodatkowych w Tier I, w odniesieniu do których dokonano odpisu obniżającego wartość, przed dokonaniem tego odpisu;

zapisu podwyższającego wartość dokonuje się proporcjonalnie wśród podobnych dodatkowych w Tier I, w odniesieniu do których dokonano odpisu obniżającego wartość;

Wartość instrumentów dodatkowych w Tier I ujmowana w pozycjach dodatkowych w Tier I jest ograniczona do minimalnej wartości pozycji kapitału podstawowego Tier I, które byłyby wygenerowane, gdyby kwota główna dodatkowych w Tier I została w pełni odpisana lub objęta zamianą na instrumenty kapitału podstawowego Tier I.

Wszystkie niezbędne zezwolenia muszą zostać już uzyskane w terminie emisji takich zamiennych instrumentów dodatkowych w Tier I. Instytucja przez cały czas posiada konieczne uprzednie zezwolenie na emisję instrumentów w kapitale podstawowym Tier I, na które takie dodatkowe w Tier I zostałyby zamienione z chwilą wystąpienia zdarzenia inicjującego.

wartość posiadanych dodatkowych w Tier I oblicza się na podstawie pozycji długich brutto;

Wartość dodatkowych w Tier I ujmowana w pozycjach dodatkowych w Tier I jest ograniczona do minimalnej wartości pozycji kapitału podstawowego Tier I, które byłyby wygenerowane, gdyby kwota główna instrumentów dodatkowych w Tier I została w pełni odpisana lub objęta zamianą na instrumenty kapitału podstawowego Tier I.

pośrednich i syntetycznych udziałów kapitałowych we własnych instrumentach dodatkowych w Tier I, w tym własnych dodatkowych w Tier I, które dana instytucja może być zobowiązana nabyć na mocy istniejącego lub warunkowego zobowiązania umownego, nie odlicza się i nadaje się im wagę ryzyka zgodnie z częścią trzecią tytuł II rozdział 2 lub 3 oraz stosuje się wobec nich wymogi określone w części trzeciej tytuł IV, w stosownych przypadkach.

Instytucja emitująca dodatkowe w Tier I, które w przypadku wystąpienia zdarzenia inicjującego podlegają zamianie na kapitał podstawowy Tier I, zapewnia, aby jej kapitał zakładowy był cały czas wystarczający do celów zamiany – w razie wystąpienia zdarzenia inicjującego – wszystkich takich zamiennych instrumentów dodatkowych w Tier I na akcje.

7. instytucja emitująca dodatkowe w Tier I, które w przypadku wystąpienia zdarzenia inicjującego podlegają zamianie na kapitał podstawowy Tier I, zapewnia brak przeszkód proceduralnych dla dokonania takiej zamiany na mocy swoich dokumentów założycielskich lub dokumentach statutowych lub innych postanowień umownych.

posiadane przez instytucję bezpośrednie, pośrednie i syntetyczne udziały kapitałowe we własnych instrumentach dodatkowych w Tier I, w tym własnych dodatkowych w Tier I, które instytucja mogłaby mieć obowiązek kupić na mocy istniejących zobowiązań umownych;

Łączna wartość dodatkowych w Tier I, która podlega wymogowi odpisania lub zamiany z chwilą wystąpienia zdarzenia inicjującego, nie jest mniejsza od niższej z następujących wartości:

formy i charakteru zachęt do wykupu, charakteru zapisu podwyższającego wartość dodatkowego w Tier I po dokonaniu tymczasowego odpisu obniżającego wartość kwoty głównej, procedur i terminów związanych ze zdarzeniami inicjującymi, oraz cech instrumentów, które mogłyby utrudnić dokapitalizowanie i wykorzystywanie jednostek specjalnego przeznaczenia, zgodnie z art. 52 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

zapisu podwyższającego wartość kwoty głównej danego dodatkowego w Tier I po dokonaniu tymczasowego odpisu obniżającego wartość jego kwoty głównej;

charakteru wszelkich zapisów podwyższających wartość kwoty głównej danego dodatkowego w Tier I po dokonaniu tymczasowego odpisu obniżającego wartość jego kwoty głównej;

kwota posiadanych przez instytucję bezpośrednich, pośrednich i syntetycznych udziałów kapitałowych w dodatkowych w Tier I tych podmiotów sektora finansowego, w które instytucja nie dokonała znacznej inwestycji, podzielona przez kwotę łączną wszystkich posiadanych przez instytucję bezpośrednich, pośrednich i syntetycznych udziałów kapitałowych w instrumentach w kapitale podstawowym Tier I oraz instrumentach dodatkowych w Tier I i instrumentach w Tier II tych podmiotów sektora finansowego.

bezpośrednie udziały kapitałowe we własnych dodatkowych w Tier I odlicza się od pozycji w Tier I według wartości księgowej;

W przypadku odkupu instrumentów w kapitale podstawowym Tier I, dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II do celów dokonania wyceny rynkowej właściwe organy mogą udzielić uprzedniego zezwolenia zgodnie z kryteriami określonymi w art. 78 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na działania wymienione w art. 77 tego rozporządzenia w odniesieniu do określonej, wcześniej ustalonej kwoty.

Instrumenty, które kwalifikują się jako kapitał podstawowy Tier I na mocy akapitu pierwszego nie mogą kwalifikować się jako dodatkowe w Tier I lub instrumenty w Tier II na mocy ust. 5 lub 7.