W odpowiedzi na ten wniosek należy zaznaczyć, że art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego nie przewiduje różnego traktowania powiązanych rzekomo działających jako dystrybutorzy i importerów rzekomo działających jako pośrednicy.

W odpowiedzi na ten wniosek należy zaznaczyć, że art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego nie przewiduje różnego traktowania powiązanych importerów rzekomo działających jako dystrybutorzy i rzekomo działających jako pośrednicy.

W związku z tym należy również ustanowić przepisy dotyczące , aby mieć pewność, że wyroby wprowadzane przez nich do obrotu są zgodne z obowiązującymi wymaganiami i że nie wprowadzają oni do obrotu wyrobów niespełniających tych wymagań lub stwarzających zagrożenie.

hodowlanego łososia przedkładają wystarczający dowód władzom celnym potwierdzający rzeczywistą cenę przywozową za tonę opłaconą za przywóz łososia hodowlanego.

Choć właściwe jest ograniczenie kontyngentów dostępnych dla każdego importera do jego odpowiedniego procentowego udziału rynkowego w 1999 r. i dla każdego importera w państwach członkowskich, które przystąpiły do UE w dniu 1 maja 2004 r., do średniej jego udziału rynkowego w okresie 2002–2003, należy również ustanowić przepisy dotyczące przyznawania licencjonowaym HCFC wszelkich kontyngentów importowych, o które się nie ubiegano i które nie zostały przyznane w danym roku.

Uznaje się za właściwe ograniczenie kontyngentów dostępnych dla importerów w zależności do ich procentowego udziału rynkowego w 1999 r., przy czym należy również ustanowić przepisy dotyczące podziału pomiędzy licencjonowanych HCFC wszelkich kontyngentów importowych, o które się nie ubiegano i które nie zostały przyznane w danym roku.

W związku z tym różnice wskazane przez niektórych były różnicami mało istotnymi do celów analizy, o której mowa w niniejszej sekcji;

Wreszcie, poszczególne definicje EVA przedstawione przez różnych były wyraźnie sprzeczne ze sobą.

Z tego względu uznaje się, że dane dostarczano przez były bardziej wiarygodne niż wyliczenia sporządzone przez chińskich producentów eksportujących, które ponadto nie zostały poparte żadnymi dowodami.

W rzeczywistości większość produktów sprzedawanych przez producentów unijnych za pośrednictwem była dostarczana bezpośrednio przez producentów unijnych do klientów importera.

Po otrzymaniu odpowiedzi na kwestionariusz stało się jednak jasne, że podstawową działalnością jednego z trzech były w rzeczywistości instalacje wykorzystujące energię słoneczną, a nie handel produktem objętym postępowaniem.

Po otrzymaniu odpowiedzi na kwestionariusz stało się jednak jasne, że podstawową działalnością dwóch z trzech były w gruncie rzeczy instalacje wykorzystujące energię słoneczną, a nie handel produktem objętym postępowaniem.

Gdyby twierdzenia były prawdziwe, doprowadziłoby to również do znacznego zwiększenia różnicy między ceną krzemu przywożonego z ChRL a ceną krzemu wywożonego do Unii.

Drugim największym była grupa E.ON, wyprzedzając inne podmioty sprzedające energię elektryczną, z [10–20 %] przywozu.

byli pewni, że w przypadku uchylenia zwolnienia tych przedsiębiorstw znajdą inne źródła zaopatrzenia.

Podczas pierwotnego dochodzenia znaczna liczba współpracujących użytkowników oraz była za utrzymaniem obecnych środków.

Nie wskazano w nich, dlaczego wspomniane 2 % podwyższenie kosztów, które nie obejmowało ani kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, ani marży zysku , było właściwe, by zapewnić porównywalność cen sprzedaży producentów unijnych z cenami importowymi chińskich producentów eksportujących.

Jedynymi informacjami uzyskanymi od były stwierdzenia, że nie prowadzą oni przywozu łączników rur lub przewodów rurowych ze Sri Lanki.

Ten argument nie został przyjęty ze względu na to, że informacje przedstawione przez eksportera i były niezgodne.

W toku dochodzenia wykazano, że działalność powiązanego była taka sama w ODP i podczas okresu objętego dochodzeniem pierwotnym, tj. większość przywiezionych EW została następnie wbudowana w główny produkt wytwarzany przez grupę, a mianowicie palnik spawalniczy.