Z zastrzeżeniem lit. b), w przypadku przystąpienia do Unii Europejskiej lub przyjęcia stosuje się następujące zasady:

W odniesieniu do wniosków o płatność sald w związku ze spotkaniami i szkoleniami, złożonych w walucie innej niż , stosuje się jednak kurs wymiany walut określony w art. 17.

EBC przelicza wszystkie dane na , stosując te same zasady, które wcześniej zastosował BIS.

Denominowane w funtach szterlingach, jenach lub dolarach amerykańskich rynkowe instrumenty dłużne określone w pkt 6.2.1 załącznika I do wytycznych EBC/2011/14 stanowią kwalifikowane zabezpieczenie operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, o ile: a) zostały wyemitowane oraz są rejestrowane/rozliczane w strefie ; b) ich emitent ma siedzibę na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego; oraz c) spełniają wszystkie pozostałe kryteria kwalifikacji określone w pkt 6.2.1 załącznika I do wytycznych EBC/2011/14.

„KBC” krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest ; b) „banknoty euro”

„KBC” krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest ; b) „cele rachunkowości i sprawozdawczości finansowej Eurosystemu”

Funkcjami tymi są: a) potwierdzanie autentyczności banknotów ; b) wykrywanie i oddzielanie banknotów euro budzących wątpliwości co do autentyczności; c) wykrywanie banknotów euro nienadających się do obiegu i, w odpowiednich przypadkach, ich oddzielanie od banknotów euro nadających się do obiegu; oraz d) identyfikowanie przedmiotów rozpoznanych jako banknoty euro budzące wątpliwości co do autentyczności oraz, w odpowiednich przypadkach, banknotów euro, których autentyczność nie została jednoznacznie potwierdzona”;

Funkcjami tymi są: (a) potwierdzanie autentyczności autentycznych banknotów ; (b) wykrywanie i oddzielanie banknotów euro podejrzanych co do autentyczności; (c) wykrywanie i oddzielanie banknotów euro nienadających się do obiegu od banknotów euro nadających się do obiegu, jeśli ma to zastosowanie; oraz (d) identyfikowanie przedmiotów rozpoznanych jako banknoty euro podejrzane co do autentyczności oraz, jeśli ma to zastosowanie, banknotów euro, których autentyczność nie została jednoznacznie potwierdzona.

krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest ; b)

„KBC” krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest ; b)

„KBC” krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest ; b)

Jednocześnie Rada zaleciła Grecji, jako państwu należącemu do strefy , zapewnienie stabilności oraz poprawę jakości finansów publicznych, modernizację administracji publicznej i wdrożenie wspólnych zasad unijnych dotyczących elastycznego rynku pracy i bezpieczeństwa socjalnego (flexicurity).

W przypadku państw członkowskich, których walutą jest stawka odsetek kredytowych jest równa stopie procentowej opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C, którą Europejski Bank Centralny stosował do swoich głównych operacji refinansowania w pierwszym dniu miesiąca, w którym przypadał termin płatności, powiększonej o jeden punkt procentowy.

W przypadku państw członkowskich, których walutą nie jest , stawka odsetek kredytowych jest równa stopie procentowej stosowanej w pierwszym dniu danego miesiąca przez krajowy bank centralny do jego głównych operacji refinansowania, powiększonej o jeden punkt procentowy, lub, w przypadku państw członkowskich, dla których stopa procentowa krajowego banku centralnego nie jest dostępna, najbardziej zbliżonej stopie procentowej stosowanej w pierwszym dniu danego miesiąca na rynku pieniężnym danego państwa członkowskiego, powiększonej o jeden punkt procentowy.

W przypadku państw członkowskich, których walutą jest , stawka odsetek za zwłokę jest równa stopie procentowej opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C, którą Europejski Bank Centralny stosował do swoich głównych operacji refinansowania w pierwszym dniu miesiąca, w którym przypadał termin płatności, powiększonej o dwa punkty procentowe.

W przypadku państw członkowskich, których walutą nie jest , stawka odsetek za zwłokę jest równa stopie procentowej stosowanej w pierwszym dniu danego miesiąca przez krajowy bank centralny do jego głównych operacji refinansowania, powiększonej o dwa punkty procentowe, lub, w przypadku państw członkowskich, dla których stopa procentowa krajowego banku centralnego nie jest dostępna, najbardziej zbliżonej stopie procentowej stosowanej w pierwszym dniu danego miesiąca na rynku pieniężnym danego państwa członkowskiego, powiększonej o dwa punkty procentowe.

Pierwsza seria monet wprowadzona do obiegu w dniu 1 stycznia 2002 r. obejmuje nominały 0,01 EUR, 0,02 EUR, 0,05 EUR, 0,10 EUR, 0,20 EUR, 0,50 EUR, 1 EUR oraz 2 EUR. Monety euro przeznaczone do obiegu obejmują monety o specjalnym wykończeniu lub jakości i/lub opakowaniu oraz monety pamiątkowe przeznaczone do obiegu.

Monety kolekcjonerskie oznaczają również monety wykonane z metali szlachetnych [1].„Monety przeznaczone do obiegu” oznaczają monety euro oznaczone jako będące prawnym środkiem płatniczym na terenie strefy euro zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 975/98 z dnia 3 maja 1998 r. w sprawie nominałów i parametrów technicznych monet euro przeznaczonych do obiegu [2] (tzn. dla pierwszej serii monet wprowadzonej do obiegu w dniu 1 stycznia 2002 r. 0,01 EUR, 0,02 EUR, 0,05 EUR, 0.10 EUR, 0.20 EUR, 0.50 EUR, 1 EUR, oraz 2 EUR).

Pierwsza seria banknotów wprowadzona do obiegu w dniu 1 stycznia 2002 r. składa się z nominałów 5 EUR, 10 EUR, 20 EUR, 50 EUR, 100 EUR, 200 EUR oraz 500 EUR. Banknoty euro, które posiadają zmienioną specyfikację techniczną lub zmieniony wygląd (np. odmienny podpis dla każdego prezesa EBC), stanowią nową serię banknotów, tylko jeżeli tak zostały określone w nowelizacji decyzji EBC/2003/4 lub późniejszym akcie prawnym EBC.

Pierwsza seria monet wprowadzona do obiegu w dniu 1 stycznia 2002 r. składa się z nominałów 0,01 EUR, 0,02 EUR, 0,05 EUR, 0,10 EUR, 0,20 EUR, 0,50 EUR, 1 EUR oraz 2 EUR. Monety euro, które posiadają zmienioną specyfikację techniczną lub zmieniony wygląd (np. zmiany w mapie Europy na wspólnej stronie), stanowią nową serię monet, tylko jeśli tak stanowi nowelizacja do rozporządzenia (WE) nr 975/98 lub późniejszy akt prawa unijnego.