Również na podstawie zmienionego planu średnioterminowego z dnia 24 czerwca 2003 r. Niemcy przedstawiły kwantyfikację skutków propozycji Komisji (np. zwiększenie zabezpieczenia ryzyka), już zapowiedzianego wyłączenia sektora usług w zakresie nieruchomości oraz utworzenia IBB i wyjaśniły, że średnio- i długoterminowe skutki tych trzech środków są nieznaczne.

Komisji, firma Mazars, zarekomendowali podjęcie odpowiednich środków dotyczących pominiętych kwestii w celu modyfikacji planu restrukturyzacji w wersji przedstawionej Komisji latem 2003 r. Zostały one na polecenie Komisji uwzględnione przez bank, a zmodyfikowany plan restrukturyzacji przedłożono Komisji 29 stycznia 2004 r. Szczegółowe ustalenia:

Uwzględniając rozwój sytuacji w związku z zaleceniami określonymi w sprawozdaniu specjalnego , Komisja powinna przedstawić sprawozdania w marcu 2014 r., a następnie co roku począwszy od 2015 r., najpóźniej w czerwcu, na temat postępów poczynionych przez EFRAG we wdrażaniu swoich reform zarządzania.

Komisji zarekomendowali, po przeprowadzeniu analitycznego badania próby wyrywkowej portfelu kredytowego banku, stopniowe zwiększenie zabezpieczenia ryzyk do końca okresu restrukturyzacji, zakładając scenariusz podstawowy, o [...]* EUR, oraz zakładając wariant pesymistyczny, o [...]* EUR. Ponadto zidentyfikowali braki w wariancie pesymistycznym, które należy wyrównać dodatkowym zabezpieczeniem ryzyka w wysokości [...]* EUR. Wcześniejsze zabezpieczenie ryzyka dzieliło się na następujące kwoty: [...]* EUR w roku 2003, [...]* EUR w roku 2004, [...]* EUR w roku 2005, oraz [...]* EUR w roku 2006.

Komisji z firmy Mazars przeanalizowali dokładnie problem ryzyk związanych z oszacowaniem udziału BGB w BerlinHyp.

Komisji z firmy Mazars uważają za konieczne przeprowadzenie badania oszacowania powyższego roszczenia w księgach BGB, ponieważ wartość LBB mogła ulec zmianie od roku 1998.

Na podstawie danych porównawczych obserwowanych na rynku (zgodnie z którymi średni współczynnik kapitału podstawowego w sektorze w Niemczech w wysokości 6 % jest raczej niski w porównaniu ze średnią międzynarodową, a w Europie średnia wartość ww. współczynnika w renomowanych bankach wynosi 8 % lub więcej) Komisji ze spółki Mazars uznają za konieczne średnioterminowe osiągnięcie współczynnika kapitału podstawowego w wysokości około 6 do 7 %.

Pozycje ryzyka banku zostaną w tej sferze zredukowane od 2002 r. do 2006 r. [...]*, a średnie zyski szacowane są na [...]* EUR. Z drugiej strony kontrola ryzyka odbywa się poprzez system zarządzania ryzykiem, który został uznany przez Komisji całościowo na podstawie przeprowadzonych analiz za właściwy.

Według szacunków Komisji wartość gotówkowa powyższej wady w roku 2006 wyniesie między [...]* EUR oraz [...]* EUR, którą inwestor zgodnie z oczekiwaniem uwzględni w swojej ofercie.

Zgodnie z zaleceniami Komisja uważa za konieczne uwzględnienie efektu dewaluacji w planie restrukturyzacji. Przy czym winno to nastąpić w przypadku scenariusza podstawowego o wartość dewaluacji w wysokości [...]* EUR oraz o wartość dewaluacji wykraczającą poza dotychczasowo uwzględnioną w wysokości [...]* EUR dodatkową dewaluację na poziomie [...]* EUR w przypadku wystąpienia pesymistycznego scenariusza wydarzeń.

Na podstawie planu średnioterminowego z 24 czerwca 2003 r. dokonano określenia ilościowego oczekiwanych dodatkowych obciążeń wynikających z uwzględnienia propozycji Komisji, wcześniej przyrzeczonego wyodrębnienia sektora usług w zakresie nieruchomości oraz wyodrębnienia IBB.

Jednakże Komisji przyznają, że transakcja miałaby inny przebieg, gdyby została przeprowadzona na warunkach rynkowych.

W świetle analizy przeprowadzonej przez Mazars Komisja jest zdania, iż bank mógłby dokonać tego samodzielnie.

Komisja uznaje wprawdzie, zgodnie z opinią Mazars, średnioterminowe podwyższenie współczynnika kapitału podstawowego powyżej 6 % jako właściwe.

Komisja, w zgodzie z opinią Mazars, nie uważa, aby zdolność przetrwania banku była ogólnie zagrożona wskutek problemów istniejących w sektorze finansowania nieruchomości.

Komisja uważa zgodnie z wynikiem analizy Mazars, iż plan na tym poziomie jest właściwą podstawą dla przywrócenia długoterminowej rentowności sektora klientów indywidualnych.

Komisja uważa, co potwierdzili także Mazars, iż strategia refinansowania banku, a w szczególności zaprojektowany scenariusz podstawowy, oraz wyprowadzenie odpowiednio wyższych kosztów refinansowania, jest zasadniczo miarodajna.

Uwzględniając fakt, że rynek usług związanych z nieruchomościami nadal obarczony jest wieloma problemami, a prognozy jego dotyczące są bardzo niepewne, Komisja uważa, a potwierdzili tę opinię także Mazars, iż kontynuacja wyraźnego wycofania się z nowych transakcji w sektorze usług związanych z nieruchomościami stanowi ważny udział w przywróceniu długoterminowej zdolności do przetrwania banku oraz w koncentracji na podstawowym sektorze działalności banku regionalnego.

Komisja wyraziła wątpliwości, podobnie jak Mazars, czy bank będzie w stanie generować wystarczającą liczbę transakcji charakteryzujących się wysoką marżą od klientów o niskim obciążeniu ryzykiem.

Zgodnie z potwierdzeniem analizy Mazars powyższe środki zostały już wdrożone lub ich wdrożenie nastąpiło zgodnie z planem.