Zostanie również opracowany szczegółowy moduł przygotowywania i prowadzenia ćwiczeń symulacyjnych dotyczących toksycznymi związkami chemicznymi z udziałem podmiotów krajowych, regionalnych i międzynarodowych.

Bariery wzrokowe, które umożliwiają zwierzętom odcięcie się od kontaktu wzrokowego z innymi zwierzętami, stanowią istotny element w trzymaniu naczelnych w grupie, natomiast liczne dostępne drogi ucieczki umożliwiają uniknięcie oraz zapobieganie ograniczaniu przez osobniki dominujące dostępu do określonych obszarów pomieszczenia zwierzętom stojącym niżej w hierarchii społecznej.

Uruchomić awaryjny plan łączności oraz natychmiast zgłosić do jedynego właściwego na wypadek ataku punktu kontaktowego, jakim jest UKMTO Dubai.

Spośród wszystkich środków przewidzianych w art. 3 ust. 2 decyzji 90/424/EWG, w odniesieniu do choroby przenoszonej wyłącznie przez „komary”, właściwe są tylko te, które mają na celu albo ochronę zwierząt przed nosicieli (stosowanie środków owadobójczych, wypuszczanie zwierząt na zewnątrz jedynie w czasie niskiej aktywności nosicieli) albo zapobieganie szerzeniu się epidemii poprzez przemieszczanie zwierząt (decyzja 2005/393/WE).

Jak wynika z doświadczeń ostatnich miesięcy, w szeregu państw członkowskich skuteczność środków ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1266/2007 w celu zagwarantowania ochrony zwierząt przed nosicieli może zostać osłabiona przez kombinację czynników, takich jak gatunek nosicieli, warunki klimatyczne i rodzaj chowu przeżuwaczy podatnych na zarażenie.

Doświadczenie pokazało, że w szeregu państw członkowskich skuteczność środków ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1266/2007 w celu zagwarantowania ochrony zwierząt przed nosicieli może zostać osłabiona przez kombinację czynników.

Uważa się, że zwierzęta, które zostały uodpornione przed sztuczną inseminacją lub kryciem w wyniku zaszczepienia szczepionką nieaktywną lub w wyniku naturalnej odporności albo zostały na czas określony poddane ochronie przed nosicieli i zostały poddane pewnym testom laboratoryjnym, które wykazały wynik negatywny, nie stanowią znacznego ryzyka, jeżeli chodzi o chorobę niebieskiego języka.

są w wieku poniżej dwóch miesięcy w momencie przemieszczenia i są przeznaczone na tucz do gospodarstwa, które jest zabezpieczone przed nosicieli i zarejestrowane przez właściwe władze jako gospodarstwo zajmujące się tuczem.”;

przez okres przynajmniej siedmiu dni przed przemieszczeniem i poddane w tym okresie testowi izolacji wirusa BTV lub testowi łańcuchowej reakcji polimerazy, z wynikiem negatywnym, przy czym test został przeprowadzony na próbkach krwi pobranych przynajmniej siedem dni od chwili rozpoczęcia okresu ochronnego przed nosicieli; oraz

W okresie następującym po przyjęciu tego przejściowego środka doświadczenie pokazało, że w wielu państwach członkowskich stosowanie środków mających zapewnić ochronę zwierząt przed nosicieli nie jest skuteczne.

Spośród wszystkich środków przewidzianych w art. 3 ust. 2 decyzji 90/424/EWG, w odniesieniu do choroby przenoszonej wyłącznie przez „komary”, właściwe są tylko te, które mają na celu albo ochronę zwierząt przed nosicieli (poprzez zastosowanie środków owadobójczych, wypuszczanie zwierząt na zewnątrz jedynie w czasie niskiej aktywności nosicieli) albo zapobieganie szerzeniu się epidemii poprzez przemieszczanie zwierząt (decyzja 2005/393/WE).

Spośród wszystkich środków przewidzianych w art. 3 ust. 2 decyzji 90/424/EWG, w odniesieniu do choroby przenoszonej wyłącznie przez „komary”, właściwe są tylko te, które mają na celu albo ochronę zwierząt przed nosicieli (działanie środkami owadobójczymi, wypuszczanie zwierząt na zewnątrz jedynie w czasie niskiej aktywności nosicieli), albo zapobieganie szerzeniu się epidemii poprzez przemieszczanie zwierząt (decyzja 2005/393/WE).

Do momentu wysłania zwierzęta trzymano na obszarze strefy sezonowo wolnej od choroby niebieskiego języka w okresie sezonowo wolnym od nosicieli choroby, określonym zgodnie z załącznikiem V, lub były one chronione przed nosicieli w okresie co najmniej 14 dni oraz zgodnie z »Podręcznikiem OIE dotyczącym zwierząt lądowych« zostały w tym czasie poddane badaniu na obecność czynnika i uzyskały wynik negatywny, przy czym test ten został przeprowadzony co najmniej 14 dni po dacie rozpoczęcia okresu ochrony przed atakiem nosicieli lub po dacie rozpoczęcia okresu sezonowo wolnego od nosicieli.

Do momentu wysłania zwierzęta trzymano na obszarze strefy sezonowo wolnej od choroby niebieskiego języka w okresie sezonowo wolnym od nosicieli choroby niebieskiego języka, określonym zgodnie z załącznikiem V, lub były one chronione przed nosicieli w okresie co najmniej 14 dni oraz zgodnie z Podręcznikiem OIE dotyczącym zwierząt lądowych zostały w tym czasie poddane badaniu na obecność czynnika w celu wykrycia przeciwciał wirusa choroby niebieskiego języka i uzyskały wynik negatywny, przy czym test ten został przeprowadzony co najmniej 14 dni po dacie rozpoczęcia okresu ochrony przed atakiem nosicieli lub po dacie rozpoczęcia okresu sezonowo wolnego od nosicieli.

Do momentu wysłania zwierzęta trzymano na obszarze strefy sezonowo wolnej od choroby niebieskiego języka w okresie sezonowo wolnym od nosicieli choroby niebieskiego języka, określonym zgodnie z załącznikiem V, lub były one chronione przed nosicieli w okresie co najmniej 14 dni oraz zgodnie z Podręcznikiem OIE dotyczącym zwierząt lądowych poddano w tym czasie badaniu na obecność czynnika w celu wykrycia przeciwciał wirusa choroby niebieskiego języka i uzyskano wynik negatywny, przy czym test ten przeprowadzono co najmniej 14 dni po dacie rozpoczęcia okresu ochrony przed atakiem nosicieli lub po dacie rozpoczęcia okresu sezonowo wolnego od nosicieli.

Ponadto, grupa robocza stwierdziła, że ponieważ okres serokonwersji po zarażeniu wynosi maksymalnie 28 dni, zwierzę jest bezpieczne, jeśli było zabezpieczone przed nosicieli przez okres powyżej 28 dni i wynik badania serologicznego, któremu zwierzę zostało poddane jednokrotnie po upływie 28 dni, był negatywny.

Grupa robocza stwierdziła, że wiremia po 60 dniach nie stwarza istotnego ryzyka przy przemieszczaniu żywych zwierząt, więc zwierzęta zabezpieczone przed nosicieli przez okres powyżej 60 dni należy uważać za bezpieczne.

Grupa robocza stwierdziła również, że ponieważ wynik badania wirusologicznego jest zawsze pozytywny siedem dni po zakażeniu, zwierzę jest bezpieczne, jeśli było zabezpieczone przez nosicieli przez okres powyżej siedmiu dni i wynik badania wirusologicznego, któremu zwierzę zostało poddane jednokrotnie po upływie siedmiu dni, był negatywny.

Do momentu wysłania zwierzęta trzymano na obszarze strefy sezonowo wolnej od nosicieli choroby niebieskiego języka w okresie sezonowo wolnym od nosicieli, określonym zgodnie z załącznikiem V, lub były one chronione przed nosicieli przez okres co najmniej 28 dni oraz zostały w tym okresie poddane badaniu serologicznemu zgodnie z Podręcznikiem OIE dotyczącym zwierząt lądowych w celu wykrycia przeciwciał wirusa choroby niebieskiego języka i uzyskały wynik negatywny, przy czym test ten był przeprowadzony co najmniej 28 dni po dacie rozpoczęcia okresu ochrony przed atakiem nosicieli lub po dacie rozpoczęcia okresu sezonowo wolnego od nosicieli.

Do momentu wysłania zwierzęta trzymano na obszarze strefy sezonowo wolnej od nosicieli choroby niebieskiego języka w okresie sezonowo wolnym od nosicieli, określonym zgodnie z załącznikiem V, lub były one chronione przed nosicieli przez okres co najmniej 28 dni oraz zostały w tym okresie poddane badaniu serologicznemu zgodnie z Podręcznikiem OIE dotyczącym zwierząt lądowych w celu wykrycia przeciwciał wirusa choroby niebieskiego języka i uzyskały wynik negatywny, przy czym test ten był przeprowadzony co najmniej 28 dni po dacie rozpoczęcia okresu ochrony przed atakiem nosicieli lub po dacie rozpoczęcia okresu sezonowo wolnego od nosicieli.