Niniejsza decyzja ustala minimalny wkład państw członkowskich w realizację w latach 2013–2020 zobowiązania Wspólnoty dotyczącego emisji gazów cieplarnianych objętych niniejszą decyzją, a także zasady dotyczące realizacji tego wkładu i oceny tych działań.

Ponieważ zobowiązanie Wspólnoty dotyczące nakłada zadania nie tylko na rządy centralne państw członkowskich, lecz także na ich władze lokalne i regionalne oraz na inne lokalne i regionalne fora i organizacje przedstawicielskie, państwa członkowskie powinny zapewnić współpracę swoich władz centralnych i lokalnych na różnych szczeblach.

Należy zezwolić państwom członkowskim, w których w chwili obecnej PKB na mieszkańca jest stosunkowo niski i w związku z tym należy oczekiwać jego szybkiego wzrostu, na zwiększenie poziomu emisji gazów cieplarnianych w stosunku do 2005 r., jednak państwa te powinny ograniczyć wspomniany wzrost emisji gazów cieplarnianych, aby przyczynić się do realizacji podjętego przez Wspólnotę niezależnego zobowiązania do emisji.

wypełniania zobowiązań państw członkowskich w ramach decyzji nr 406/2009/WE, dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych, oraz osiągania długoterminowej redukcji emisji i poprawy usuwania przez pochłaniacze we wszystkich sektorach zgodnie z celem Unii, jakim jest kosztowo efektywne zmniejszenie emisji do 2050 r. o 80–95 % w porównaniu z poziomem w 1990 r., w kontekście sugerowanych przez IPCC niezbędnych redukcji ze strony krajów rozwiniętych jako grupy.

Państwa Członkowskie dostarczają informacji o zastosowaniu wspólnego wdrażania, mechanizmu czystego rozwoju oraz międzynarodowego handlu emisjami zgodnie z art. 6, 12 i 17 Protokołu z Kioto, aby wypełnić swoje zobowiązania dotyczące określonego ilościowo ograniczenia lub emisji zgodnie z art. 2 decyzji Rady 2002/358/WE [2] oraz Protokołu z Kioto w oparciu o kwestionariusz przedstawiony w załączniku V do niniejszej decyzji.

Jakich udziałów ilościowych oczekuje Polska jako Państwo Członkowskie w wypełnieniu określonego ilościowo zobowiązania do ograniczenia lub emisji (zgodnie z art. 2 decyzji 2002/358/WE oraz Protokołu z Kioto) od mechanizmów Kioto w ciągu pierwszego okresu określonego ilościowo zobowiązania do ograniczenia lub redukcji emisji przypadającego na lata 2008–2012 (proszę wykorzystać poniższą tabelę)?

Czy Polska jako Państwo Członkowskie zamierza korzystać z opcji wspólnego wykonywania (JI), mechanizmu czystego rozwoju (CDM) oraz międzynarodowego handlu emisjami zgodnie z Protokołem z Kioto (mechanizmy Kioto) przy wypełnianiu swoich zobowiązań dotyczących określonego ilościowo ograniczenia lub emisji zgodnie z art. 2 decyzji Rady 2002/358/WE oraz Protokołu z Kioto?

Co dwa lata, począwszy od emisji gazów cieplarnianych zgłoszonych za rok 2013, ocena ta obejmuje także przewidywany postęp Wspólnoty w zakresie realizacji jej zobowiązania dotyczącego emisji oraz państw członkowskich w zakresie wypełniania ich obowiązków na mocy niniejszej decyzji.

pomoc spełnia warunki określone w załączniku 2 „Wsparcie wewnętrzne: podstawa zwolnienia ze zobowiązań do ” do porozumienia o rolnictwie zawartego podczas Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych [48].

pomoc musi spełniać wymogi określone w załączniku II – „Wsparcie krajowe: zwolnienia ze zobowiązania do ” – do Umowy w sprawie rolnictwa zawartej podczas rundy urugwajskiej w sprawie wielostronnych negocjacji handlowych (w odniesieniu do tych ostatnich wymogów, finansowanie działań badawczych nie może stanowić wsparcia cenowego dla producentów, ani nie powinno oznaczać bezpośrednich płatności dokonywanych na rzecz producentów lub przetwórców).

pomoc spełnia warunki przewidziane w załączniku 2 „Wsparcie wewnętrzne: podstawa zwolnienia ze zobowiązań ” do umowy o rolnictwie zawartej podczas Rundy Urugwajskiej, obejmującej wielostronne negocjacje handlowe.

Spełniają ogólne i szczegółowe kryteria określone w załączniku 2 „Wsparcie wewnętrzne: podstawa zwolnienia ze zobowiązań do ” do porozumienia o rolnictwie zawartego w Marrakeszu podczas Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych.

pomoc spełnia warunki określone w załączniku 2 „Wsparcie wewnętrzne: podstawa zwolnienia ze zobowiązań do ” do porozumienia o rolnictwie zawartego podczas Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych.

W oparciu o sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, Komisja w stosownych przypadkach przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek zmieniający niniejszą decyzję zgodnie z ust. 1, z myślą o wejściu w życie aktu zmieniającego po zatwierdzeniu przez Wspólnotę międzynarodowego porozumienia w sprawie zmian klimatu oraz w perspektywie zobowiązania dotyczącego emisji, które ma zostać zrealizowane na mocy tego porozumienia.

W oparciu o sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, Komisja w stosownych przypadkach przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek zmieniający niniejszą dyrektywę zgodnie z ust. 1, z myślą o wejściu w życie dyrektywy zmieniającej po zatwierdzeniu przez Wspólnotę międzynarodowego porozumienia w sprawie zmian klimatu oraz w perspektywie zobowiązania dotyczącego emisji, które ma zostać zrealizowane na mocy tego porozumienia.

Porównanie liczby zakładów „Road” ABX LOGISTICS i jej głównych konkurentów na rynkach niemieckich i holenderskich (przed uwzględnieniem zobowiązań dotyczących dodatkowej w Niemczech) [69]Źródło: Strony internetowe, szacunki ABX LOGISTICS

W przypadku gdy do dnia 31 grudnia 2010 r. Wspólnota nie zatwierdzi międzynarodowego porozumienia w sprawie zmian klimatu, Komisja powinna przedstawić wniosek dotyczący włączenia emisji i usuwania związanego z użytkowaniem gruntów, ze zmianami typu użytkowania gruntów oraz z leśnictwem do zobowiązania Wspólnoty dotyczącego emisji, na zharmonizowanych warunkach i w oparciu o prace przeprowadzone w ramach UNFCCC, przy zapewnieniu stałości i integralności środowiskowej wkładu użytkowania gruntów, zmian typu użytkowania gruntów i leśnictwa, jak również ścisłego monitorowania i rozliczania, tak aby proponowany akt prawny wszedł w życie od roku 2013.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 12 w celu zmiany załącznika I służącej dodaniu lub zmianie okresów rozliczeniowych, aby zapewnić, by odpowiadały one odpowiednim okresom przyjętym przez organy UNFCCC lub protokołu z Kioto lub przez organy powołane na mocy wynikających z nich lub zastępujących je porozumień i by były spójne z okresami rozliczeniowymi przyjętymi przez organy UNFCCC lub protokołu z Kioto lub przez organy powołane na mocy wynikających z nich lub zastępujących je porozumień, które mają zastosowanie do zobowiązań Unii w zakresie emisji w innych sektorach.

Kontrola zużycia energii w Europie oraz zwiększone stosowanie energii ze źródeł odnawialnych wraz z oszczędnością energii i zwiększoną efektywnością energetyczną stanowią istotne elementy pakietu środków koniecznych do emisji gazów cieplarnianych i spełnienia postanowień Protokołu z Kioto do Ramowej Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, a także do wywiązania się z innych wspólnotowych i międzynarodowych zobowiązań w zakresie emisji gazów cieplarnianych, wykraczających poza rok 2012.

Załącznik B do Protokołu z Kioto ustanawia ilościowo określone zobowiązania do ograniczenia lub emisji w celu ustalenia poziomów emisji przyznanych państwom członkowskim, które przystąpiły do Wspólnoty po dniu 25 kwietnia 2002 r., z wyjątkiem Cypru i Malty, które jeszcze nie mają ilościowo określonych zobowiązań do ograniczenia lub redukcji emisji w ramach Protokołu z Kioto.