Dokonuje wkładu w opracowywanie zbioru doktryn/koncepcji, w cywilno-wojskowych operacjach i ćwiczeniach.

Kontynuowane będą sprawozdania dotyczące katastrof naturalnych i z nich .

Organy ds. badania zdarzeń lotniczych mogą podjąć decyzję o badaniu incydentów innych niż te, o których mowa w załączniku 13 do Konwencji, jeśli spodziewają się, że z tych badań mogą mieć znaczenie dla bezpieczeństwa lotniczego.

Organy ds. badania zdarzeń lotniczych mogą podjąć decyzję o badaniu incydentów innych niż te, o których mowa w ust. 1 i 2, a także wypadków lub poważnych incydentów innych typów statków powietrznych, zgodnie z prawem krajowym państw członkowskich, jeśli spodziewają się, że z tych badań mogą mieć znaczenie dla bezpieczeństwa lotniczego.

Po pierwsze, należy przeprowadzić ocenę programów wydatków wspólnotowych, aby ocenić metody zarządzania przydzielanych funduszy oraz promować metody zarządzania oparte na z przeszłości, kładąc szczególny nacisk na zarządzanie w oparciu o wyniki.

Rozpowszechnienie i omówienie i oraz ogólnego zarysu krajowej strategii w ramach otwartych konsultacji z udziałem wszystkich odpowiednich zainteresowanych podmiotów, w tym np. Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Ministerstwa Obrony, Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Libijskich Sił Zbrojnych, Straży Narodowej i krajowych organizacji pozarządowych;

Ponadto odzwierciedla się w nim najważniejsze i działania następcze podjęte w odniesieniu do zaleceń przedstawionych w ocenach z poprzednich lat.

W rezolucji tej Komitet 1540 został również wezwany do przeanalizowania razem z państwami oraz organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi i subregionalnymi zdobytego doświadczenia i wiedzy oraz zweryfikowania dostępności programów, które mogą ułatwić wdrożenie rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004).

Wezwała także Komitet 1540, by przeanalizował wraz z państwami, a także z organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi i subregionalnymi, w jaki sposób można wymieniać zgromadzone doświadczenia i zdobytą wiedzę, oraz zweryfikował dostępność programów, które mogą ułatwić wdrożenie rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004).

W rezolucji tej Komitet 1540 został również wezwany do przeanalizowania razem z państwami oraz organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi i subregionalnymi możliwości wymiany zdobytych doświadczeń i wiedzy oraz zweryfikowania dostępności programów, które mogą ułatwić wdrożenie rezolucji RB ONZ nr 1540.

Sformalizowane zbieranie i utworzenie bazy wiedzy jeszcze bardziej zwiększy zdolności państw Europy Południowo-Wschodniej w zakresie projektowania, konceptualizacji i realizacji działań dotyczących kontroli BSiL, umożliwiając tym państwom jednocześnie eksportowanie wiedzy do innych regionów.

W ramach takiego wszechstronnego przeglądu poprzednie i sprawozdania oceniające z ćwiczeń dochodzenia w przypadku domniemanego użycia i inspekcji na żądanie (zarówno symulacyjnych, jak i w terenie) zostaną przeanalizowane, a następnie zostaną zorganizowane warsztaty, w których wezmą udział wszyscy eksperci zaangażowani w te ćwiczenia, aby podzielić się najlepszymi wzorcami i przekazać informacje w kontekście przyszłych ćwiczeń, w szczególności w związku z dochodzeniem w przypadku domniemanego użycia.

będzie systematycznie udostępniać i osiągnięcia WWiI szerszej wspólnocie innowacji w Unii i poza nią;

Szczegółowe informacje dotyczące charakteru , czy zostały one wdrożone lub zostaną wdrożone w przyszłości.

Działania następcze podejmowane będą w maksymalnie trzech przypadkach, reagując na zalecenia zawarte w ocenach śródokresowych; w ramach tych działań jednostka wsparcia dla wdrażania konwencji będzie zapewniać dodatkowe wsparcie techniczne (np. przy przeglądzie planów krajowych, w opracowaniu wniosku projektowego lub wniosków projektowych itp.) albo zostaną zorganizowane wymiany wizyt roboczych południe–południe między państwami korzystającymi ze wsparcia, tak by mogły korzystać z wdrożonych przez inne państwa i wniosków oraz usprawnić wdrażanie w przyszłości.

Dokument programowania sporządzany jest z wykorzystaniem i oraz najlepszych praktyk na podstawie konsultacji i dialogu ze społeczeństwem obywatelskim, władzami lokalnymi i innymi zainteresowanymi podmiotami, w celu zapewnienia ich odpowiedniego zaangażowania i następnie odpowiedzialności za jego realizację.

Zapewnianie sprzętu i usług ekspertów w celu wspierania tworzenia krajowych centrów wspierania bezpieczeństwa jądrowego, upowszechnianie tworzenia odpowiednich procedur bezpieczeństwa jądrowego i ułatwianie wykorzystywania i wzorcowych rozwiązań do ciągłej poprawy oraz stosowania w szerszej perspektywie CBRN.

Właściwy terytorialny urzędnik zatwierdzający lub – w przypadku programów regionalnych – regionalny urzędnik zatwierdzający przygotowują propozycję dokumentu programowego w następstwie konsultacji z możliwie największą liczbą zainteresowanych stron i korzystają przy tym ze i najlepszych praktyk.

Właściwe władze KTZ przygotowują projekt JDP po konsultacjach z możliwie jak najszerszą grupą uczestników procesu rozwoju oraz opierając się na i najlepszych praktykach.

Autonomiczny rząd Grenlandii przygotowuje projekt DPZR po konsultacjach z podmiotami odgrywającymi rolę w procesie rozwoju, opierając się na i najlepszych praktykach.