zdolności Republiki Tadżykistanu w zakresie tworzenia modeli ekonomicznych.

Niniejsze wspólne działanie służy wsparciu przez Unię Europejską państw członkowskich Unii Afrykańskiej chcących przeorganizować własne zdolności do walki z terroryzmem w ramach wytycznych strategii Unii Europejskiej w zakresie walki z terroryzmem dotyczących propagowania partnerstwa w tej dziedzinie poza Unią Europejską, zwłaszcza partnerstwa z organizacjami międzynarodowymi.

Plan polega na przeprowadzeniu misji oceniających, które pozwolą zorganizować antyterrorystyczne w Afryce.

W szczególności w kontekście zmian demograficznych wspierane będą także badania naukowe i innowacje organizacji świadczenia długoterminowej opieki, a także innowacje w zakresie polityki i zarządzania.

Podnoszenie poziomu świadomości wśród badaczy, MŚP i organów publicznych jako europejskich użytkowników zasobów genetycznych i opracowywanie dla nich materiałów zawierających wytyczne, aby ułatwić spełnienie wymogów rozporządzenia w sprawie dostępu i podziału korzyści oraz podjęcia działań uzupełniających związanych z europejskim gromadzeniem zasobów genetycznych, aby organizację i dokumentowanie próbek.

Podnoszenie poziomu świadomości w odniesieniu do europejskich użytkowników zasobów genetycznych, w szczególności badaczy i MŚP, i opracowywanie materiałów zawierających wytyczne dotyczące takich użytkowników w celu ułatwienia spełnienia wymogów rozporządzenia w sprawie dostępu do zasobów genetycznych oraz sprawiedliwego i równego podziału korzyści wynikających z wykorzystania tych zasobów oraz wsparcia działań związanych z europejskim gromadzeniem zasobów genetycznych, na przykład aby organizację i dokumentowanie próbek.

zaangażować pracowników w efektów działalności środowiskowej organizacji,

Celem traktatu jest wprowadzenie jak najwyższych możliwych wspólnych standardów międzynarodowych regulujących międzynarodowy handel bronią konwencjonalną lub regulacje dotyczące międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną, zapobieganie nielegalnemu handlowi bronią konwencjonalną i zwalczanie takiego handlu, jak również zapobieganie przekierowaniu broni konwencjonalnej na drogę nielegalnego handlu.

Deklarowanym przedmiotem traktatu jest „wprowadzenie jak najsurowszych wspólnych międzynarodowych norm regulujących międzynarodowy handel bronią konwencjonalną lub regulacje dotyczące międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną, zapobieganie nielegalnemu handlowi bronią konwencjonalną i zwalczanie takiego handlu, jak również zapobieganie skierowaniu takiej broni na drogę nielegalnego handlu”.

Celem traktatu jest wprowadzenie jak najsurowszych wspólnych międzynarodowych norm regulujących międzynarodowy handel bronią konwencjonalną lub regulacje dotyczące międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną, zapobieganie nielegalnemu handlowi bronią konwencjonalną i zwalczanie takiego handlu, jak również zapobieganie nielegalnemu przejmowaniu takiej broni.

Celem traktatu jest wprowadzenie jak najsurowszych wspólnych międzynarodowych norm regulujących międzynarodowy handel bronią konwencjonalną lub regulacje dotyczącego międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną, zapobieganie nielegalnemu handlowi bronią konwencjonalną i zwalczanie takiego handlu, jak również zapobieganie skierowaniu takiej broni na drogę nielegalnego handlu.

Priorytety prowadzące do osiągnięcia tego celu obejmują sprzyjanie innowacjom, wzmacnianie konkurencji, szczególnie w sektorze usług, uregulowań prawnych dotyczących rynku najmu oraz jakości kapitału ludzkiego przez strategię uczenia się przez całe życie i przeprowadzenie reformy systemu kształcenia.

Grupy ekspertów powołane przez państwa członkowskie w celu badania przyczyn kryzysu i przedstawiania propozycji dotyczących regulacji sektora finansowego i nadzoru nad nim potwierdziły, że aktualne ustalenia nie stanowią solidnej podstawy dla przyszłych regulacji i nadzoru nad transgranicznymi instytucjami finansowymi w Unii.

Grupy ekspertów powołane przez państwa członkowskie w celu badania przyczyn kryzysu i przedstawiania propozycji dotyczących regulacji sektora finansowego i nadzoru nad nim potwierdziły, że aktualne ustalenia nie stanowią solidnej podstawy dla przyszłych regulacji i nadzoru nad transgranicznymi instytucjami finansowymi w Unii.

Grupy ekspertów powołane przez państwa członkowskie w celu badania przyczyn kryzysu i przedstawiania propozycji dotyczących regulacji sektora finansowego i nadzoru nad nim potwierdziły, że aktualne ustalenia nie stanowią solidnej podstawy dla przyszłych regulacji i nadzoru nad transgranicznymi instytucjami finansowymi w Unii.

Podczas posiedzenia w dniach 19–20 marca 2009 r. Rada Europejska potwierdziła, że należy regulacje dotyczące instytucji finansowych oraz nadzór nad tymi instytucjami w Unii i że podstawę działań podejmowanych w tym zakresie powinno stanowić sprawozdanie grupy de Larosière’a.

Podczas posiedzenia w dniach 19 i 20 marca 2009 r. Rada Europejska potwierdziła, że należy regulacje dotyczące instytucji finansowych i nadzór nad tymi instytucjami w Unii i że podstawę działań podejmowanych w tym zakresie powinien stanowić raport grupy de Larosière’a.

Inwestycje w rozbudowę infrastruktury i techniczne wyposażenie portu lotniczego rozpoczęły się w 1991 r. Uzupełnieniem tych środków były dalsze inwestycje publiczne w sieci kolejowej i drogowej w obszarze oddziaływania portu lotniczego.

Mając na uwadze doradzenie Komisji w procesu przeprowadzania konsultacji z zainteresowanymi stronami w obszarach zdrowia publicznego i ochrony konsumentów, Komisja być może będzie musiała skorzystać z wiedzy specjalistycznej ekspertów pracujących w ramach organu doradczego.

Należy podjąć kroki na szczeblu unijnym i międzynarodowym w dalszego wzmocnienia i działań na środowiska na styku nauki i polityki oraz zaangażowania obywateli, na przykład poprzez wyznaczanie głównych doradców naukowych, jak to już uczyniła Komisja i niektóre państwa członkowskie, lub poprzez lepsze wykorzystanie instytucji lub organów wyspecjalizowanych w dostosowywaniu wiedzy naukowej do polityki publicznej, takich jak krajowe agencje środowiska i Europejska Agencja Środowiska, a także Europejska Sieć Informacji i Obserwacji Środowiska (EIONET).