W celu ułatwienia wymiany handlowej między Wspólnotą a krajami trzecimi możliwy musi być produktów z wieprzowiny bez obowiązku przywozu z kraju pochodzenia, który jednak do celów statystycznych musi zostać zaznaczony w rubryce 8 pozwolenia na przywóz.

„Przy wprowadzaniu materiału siewnego i sadzeniowego do Unii dostawca przywożący ten materiał z wyprzedzeniem powiadamia organ urzędowy państwa członkowskiego . Organ urzędowy wystawia certyfikat oparty na urzędowym świadectwie pochodzenia OECD przed wprowadzeniem materiału na rynek.”;

O ile nadal istnieje konieczność utrzymania tego systemu w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu oraz w przypadkach, w których, w związku z warunkami towarów nie istnieje zwykła konieczność ochrony gospodarki, powinien on nadal mieć zastosowanie wyłącznie do nieposiadającego charakteru handlowego przywozu towarów w bagażu osobistym podróżnych z państw trzecich.

Zdaniem tego ogólnokrajowy margines dumpingu powinien również opierać się na cenie eksportowej stosowanej przez grupę producentów eksportujących, o której mowa w motywie 9.

„podmiot gospodarczy” oznacza producenta, upoważnionego przedstawiciela, , dystrybutora, właściciela lub użytkownika, prowadzących działalność gospodarczą lub świadczących usługi publiczne odpłatnie lub nieodpłatnie;

Według tych orzecznictwo [12] wskazane w zawiadomieniu w sprawie drugiego wznowienia powinno zostać przywołane tylko w przypadku, gdy środki są unieważnione z uwagi na błędne określenie szkody.

Jednakże w celu ułatwienia powinno dopuszczać się margines tolerancji, przewidziany w art. 7 ust. 4, pod warunkiem równoczesnego zastrzeżenia, że część ilości przekraczająca ilość podaną na pozwoleniu lub świadectwie, ale w granicach tolerancji, nie kwalifikuje się do objęcia uregulowaniami preferencyjnymi i pełne cło płaci się przy przywozie.

W przypadku pozostałego współpracującego wstępne przesłanki wskazują na to, że glutaminian sodu stanowi 7–12 % jego obrotów.

Art. 95 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 528/2012 zakazuje wprowadzania do obrotu produktów biobójczych zawierających substancje czynne, w odniesieniu do których producent lub („właściwa osoba”) nie znajduje się w wykazie, o którym mowa w tym artykule.

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 2160/2003, wpisanie danego kraju trzeciego lub zachowanie go w wykazach krajów trzecich, przewidzianych w prawodawstwie wspólnotowym, z których państwa członkowskie mogą dokonywać wymienionych ptaków i jaj wylęgowych objętych tym rozporządzeniem, uzależnione jest od przedłożenia Komisji przez ten kraj trzeci programu równoważnego krajowym programom zwalczania salmonelli ustanowionym przez państwa członkowskie oraz zatwierdzenia go przez Komisję.

korzystne połączenia transportowe, umożliwiające przyjęcie i, co , zbyt zbóż.

przy państwo trzecie, w którym zarejestrowany jest okręt dokonujący połowu,

Państwem partnerskim jest, w przypadku , państwo trzecie, w którym osoba fizyczna lub prawna posiadająca prawo własności statku produkty morskie posiada swoją siedzibę, a w przypadku wywozu – państwo trzecie, w którym wyładowywane są produkty morskiego lub w którym osoba fizyczna lub prawna posiadająca prawo własności statku nabywającego produkty morskie posiada swoją siedzibę.

Im mniejszy jest spodziewany wpływ danego środka na ochronę środowiska, tym jest ocena jego oddziaływania na udział w rynku i poziom zysków konkurencyjnych produktów.

W celu zapewnienia regularnego ilości produktów objęte systemem przywozu powinny być rozłożone na okres od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca.

W celu zapewnienia regularnego ilości produktów objęte systemem przywozu powinny być rozłożone na okres od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca.

W celu zapewnienia regularnego ilości produktów objęte przywozowym kontyngentem taryfowym powinny być rozłożone na cztery podokresy od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca.

W celu zapewnienia regularnego ilości produktów objęte przywozowym kontyngentem taryfowym powinny być rozłożone na cztery podokresy od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia.

Jeśli przedsiębiorstwo przetwarzające nie przedstawiło dowodu, o którym mowa w ust. 1, przed końcem piątego miesiąca następującego po , dana ilość uznawana jest za zawyżoną do celów zastosowania art. 13 rozporządzenia (WE) nr 967/2006.

Jeżeli przetwórcy nie dostarczą dowodu, o którym mowa w ust. 4, do końca dziewiątego miesiąca następującego po miesiącu , odnośna ilość jest traktowana jako zawyżona w rozumieniu art. 13 rozporządzenia (WE) nr 967/2006.