Do dnia 31 grudnia 2012 r. w odniesieniu do inwestycyjnych, których odpowiedni wskaźnik dla linii biznesowej związanej z handlem i sprzedażą stanowi co najmniej 50 % całkowitej wielkości wskaźników dla wszystkich linii biznesowych, obliczonych zgodnie z art. 20 niniejszej dyrektywy oraz z załącznikiem X część 2 ust. 1-4 dyrektywy 2006/48/WE, Państwa Członkowskie mogą do linii biznesowej „handel i sprzedaż” zastosować wartość procentową równą 15 %.

Wszczynając postępowanie, Komisja wyraziła wątpliwość, czy spełnione są warunki dotyczące możliwości uzyskania pomocy przez , a także przywrócenia długoterminowej rentowności, wysokości pomocy, środków wyrównawczych oraz wysokości wkładu własnego beneficjenta.

Aby ustalić, czy zastosowanie podatku od nieruchomości wobec firm BT i Kingston przyniosło korzyści gospodarcze tym dwóm , Komisja musi przeprowadzić dwutorową analizę:

W takim przypadku, gdy przedsiębiorstwo jedynie przenosi pomoc na inne , przyznanie środka jest przypisywalne państwu.

Podatki pośrednie od gromadzenia kapitału, to znaczy podatki kapitałowe (podatki naliczane od wkładów kapitałowych do spółek i przedsiębiorstw, opłata stemplowa od papierów wartościowych oraz podatek od działań restrukturyzacyjnych) niezależnie od tego, czy działania te są związane z podwyższeniem kapitału czy nie, powodują nierówne traktowanie, podwójne opodatkowanie i dysproporcje, które zakłócają swobodny przepływ kapitału.

Udzielając porad dotyczących przepisów mających zastosowanie zarówno do instytucji kredytowych, jak i inwestycyjnych, Komitet przeprowadza konsultacje ze wszystkimi organami właściwymi w zakresie nadzoru nad przedsiębiorstwami inwestycyjnymi, które nie są reprezentowane w Komitecie.

W celu zwiększenia przejrzystości praktyk dotyczących wynagrodzeń w instytucjach kredytowych i inwestycyjnych właściwe organy państw członkowskich powinny gromadzić informacje na temat wynagrodzeń z myślą o prowadzeniu analiz porównawczych tendencji w dziedzinie wynagrodzeń, w zgodzie z kategorią informacji ilościowych, które instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne są zobowiązane ujawnić zgodnie z niniejszą dyrektywą.

System pomocy państwa na rzecz przedsiębiorstw, które dokonały inwestycji w gminach dotkniętych klęskami żywiołowymi w roku 2002, o których mowa w art. 5 lit. e dekretu z mocą ustawy nr 282 z dnia 24 grudnia 2002 r., skonwertowanego ustawą nr 27 z dnia 21 lutego 2003 r., prolongującą dla określonych korzyści przewidziane w art. 4 akapit 1 ustawy nr 383 z dnia 18 października 2001 r., który został bezprawnie zastosowany przez Włochy z naruszeniem art. 88 ust. 3 Traktatu, jest niezgodny z zasadami wspólnego rynku, z zastrzeżeniem postanowień art. 3.

Oznacza to, że w przypadku o ustalonej pozycji wskaźnik podatek komunalny/przychód zmniejszy się w długim horyzoncie czasowym.

W odniesieniu do planu restrukturyzacji przywracającego dobrą kondycję gospodarczą wytyczne z 1999 r. podają:

Właściwym jest dokonanie jedynie zasadniczej harmonizacji w zakresie niezbędnym i dostatecznym, aby zapewnić wzajemne uznawanie zezwolenia i systemów nadzoru ostrożnościowego. Aby zrealizować zasadę wzajemnego uznawania w ramach wewnętrznego rynku finansowego, należy podjąć działania w celu przyjęcia wspólnej definicji funduszy własnych inwestycyjnych, ustalenia wymaganego poziomu ich kapitału założycielskiego oraz ustanowienia wspólnych ram dla monitorowania ryzyka obciążającego działalność tych firm.

Według ΕΡΑ unika podejmowania decyzji w sprawach związanych z wykazanymi naruszeniami w OTE z obawy przed pogorszeniem sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Wyrównanie zostaje przyznane na podstawie wniosków w roku, w którym poniesiono koszty transportu.

Aby zagwarantować dopasowanie polityki wynagrodzeń do zarządzania ryzykiem w instytucji kredytowej lub inwestycyjnej, organ zarządzający każdej instytucji finansowej lub inwestycyjnej, pełniąc swoją funkcję nadzorczą, powinien przyjąć i poddawać regularnemu przeglądowi ogólne zasady, które mają być stosowane.

Zob. Centrum ds. badań gospodarczych (Wydział gospodarki politycznej Uniwersytetu w Modenie i Reggio Emilia), „The Rise of a District Lead : The case of WAM (1968 – 2003)”, luty 2009 r.

Zob. Centrum ds. badań gospodarczych (Wydział gospodarki politycznej Uniwersytetu w Modenie i Reggio Emilia), „The Rise of a District Lead : The case of WAM (1968 – 2003)”, luty 2009 r. .

Centrum ds. badań gospodarczych (Wydział gospodarki politycznej Uniwersytetu w Modenie i Reggio Emilia), „The Rise of a District Lead : The case of WAM (1968 – 2003)”, luty 2009 r.

Centrum ds. badań gospodarczych (Wydział gospodarki politycznej Uniwersytetu w Modenie i Reggio Emilia), „The Rise of a District Lead : The case of WAM (1968 – 2003)”, luty 2009 r.

Centrum ds. Badań Gospodarczych (Wydział Gospodarki Politycznej Uniwersytetu w Modenie i Reggio Emilia), „The Rise of a District Lead : The case of WAM (1968 – 2003)”, luty 2009 r.

Centrum ds. badań gospodarczych (Wydział gospodarki politycznej Uniwersytetu w Modenie i Reggio Emilia), „The Rise of a District Lead : The case of WAM (1968 – 2003)”, luty 2009 r.