Zarejestrowanymi firmami są producenci różaneczników (uprawiający różaneczniki z sadzonek do momentu osiągnięcia przez nie dojrzałego stadium „zieloności” lub do momentu pojawienia się pierwszego koloru) lub firmy handlowe/cieplarniane ( różaneczniki w dojrzałym stadium „zieloności” i umieszczające je w cieplarniach przynajmniej do momentu pojawienia się pierwszego koloru).

W lipcu 2005 r. w odpowiedzi na ogłoszone zaproszenie do rokowań w sprawie od 51 % do 85 % akcji Techmatrans, ofertę złożyło dwóch inwestorów.

Komisja zauważa ponadto, że w dniu 13 lutego 2008 r. spółka Hammar przystąpiła do umowy opcji obiektu za 8 mln SEK i wykorzystała tę opcję w dniu 11 sierpnia 2008 r. W dniu 1 marca 2008 r. spółka Hammar zawarła z lokalnymi przedsiębiorcami umowę opcji sprzedaży obiektu za 40 mln SEK i umowa sprzedaży została zawarta w dniu 2 września 2008 r., kiedy wykorzystano opcję.

Twierdzą one, że jedynym celem obiektu przez gminę za pośrednictwem spółki FABV było zapewnie ciągłości produkcji i ochrona miejsc pracy.

Druga umowa zawierała opcję, która dawała spółce Hammar prawo obiektu od FABV za ustaloną cenę 8 mln SEK (0,8 mln EUR) w dowolnym momencie okresu dwóch lat: od dnia 1 marca 2008 r. do dnia 28 lutego 2010 r. Spółka Hammar wykorzystała tę opcję i w dniu 11 sierpnia 2008 r. nabyła obiekt od FABV za ustaloną cenę.

Przeciwnie, interwencja państwa polegająca na dokonaniu usługi publicznej wynika z tego, że rynek nie może dostarczyć pożądanej przez państwo usługi lub nie dostarcza jej na warunkach wymaganych przez państwo.

Systemy opcji na akcje zazwyczaj obejmują przeniesienie prawa do akcji przedsiębiorstwa zatrudniającego nie wcześniej niż w ściśle określonym terminie w przyszłości (dzień nabycia uprawnień) na rzecz korzystnej „ceny wykonania” określonej w teraźniejszości (dzień przyznania).

Na podstawie sekcji 7 wytycznych dotyczących reklamy pomoc na działania mające nakłonić podmioty gospodarcze lub konsumentów do określonego produktu albo na materiały rozprowadzane bezpośrednio wśród konsumentów w tym samym celu należy uznać za pomoc na rzecz reklamy.

W odniesieniu do pomocy na rzecz reklamy sekcja 7 wytycznych dotyczących reklamy stanowi, że pojęcie „reklamy” – będącej przedmiotem tychże wytycznych mających zastosowanie do omawianego przypadku – stosuje się nie tylko do wszelkich działań prowadzonych za pośrednictwem środków masowego przekazu (jak prasa, radio, telewizja czy plakaty), mających nakłonić konsumentów do zakupu określonego produktu, lecz obejmuje również wszelkiego rodzaju działania, mające nakłonić podmioty gospodarcze lub konsumentów do określonego produktu, a także wszelkie materiały rozprowadzane bezpośrednio wśród konsumentów w tym samym celu, w tym działania reklamowe kierowane do konsumentów w punktach sprzedaży.

W odniesieniu do pomocy na rzecz reklamy sekcja 7 wytycznych dotyczących reklamy stanowi, że pojęcie „reklamy” – będącej przedmiotem tychże wytycznych mających zastosowanie do omawianego przypadku – stosuje się nie tylko do wszelkich działań prowadzonych za pośrednictwem środków masowego przekazu (jak prasa, radio, telewizja czy plakaty), mających nakłonić konsumentów do określonego produktu, lecz obejmuje również wszelkiego rodzaju działania, mające nakłonić podmioty gospodarcze lub konsumentów do zakupu określonego produktu, a także wszelkie materiały rozprowadzane bezpośrednio wśród konsumentów w tym samym celu, w tym działania reklamowe kierowane do konsumentów w punktach sprzedaży.

Z posiadanych informacji wynika, że pomoc przeznaczona na udział w targach i warsztatach na terytorium Wspólnoty i poza jej granicami, o której mowa w motywie 31 lit. a) i b) oraz w motywie 32 niniejszej decyzji, może być w całości uznana za pomoc przeznaczoną na promocję wyłącznie pod warunkiem, że opisane działania nie obejmują środków mających nakłonić podmioty gospodarcze lub konsumentów do określonego produktu, ani materiałów rozprowadzanych bezpośrednio wśród konsumentów w tym samym celu.

Przedsiębiorstwo Becromal zdecydowało się na energii koncesyjnej w okresie od dnia 1 kwietnia 2006 r. do dnia 31 marca 2007 r. [13].

Skarżący twierdzi, że gmina Narvik przez zawarcie umowy z NEAS w sprawie sprzedaży 128 GWh rocznej energii koncesyjnej na okres 50,5 roku sprzedała swoje prawa do energii koncesyjnej cenie znacznie niższej od ceny rynkowej i w związku z tym przyznała niezgodną z prawem pomoc państwa przedsiębiorstwu NEAS.

Definicja krótkiej sprzedaży nie powinna obejmować umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu między dwiema stronami, gdy jedna strona sprzedaje drugiej dany papier wartościowy po określonej cenie, zobowiązując się jednocześnie do tego papieru wartościowego w późniejszym terminie po innej określonej cenie ani umowy na instrument pochodny, w której uzgodniono sprzedaż papierów wartościowych po określonej cenie w przyszłości.

Grupa banków była zatem zobowiązana jedynie do tych CP wyemitowanych przez Ormond Quay, których nie można było uplasować u innych niż grupa banków.

W dniu 19 sierpnia 2007 r.„grupa banków”, składająca się z dziesięciu niemieckich banków krajów związkowych, oraz publiczno-prawny bank DekaBank, kontrolowany wspólnie przez niemieckie banki krajów związkowych i DSGV, podpisały umowę „cash poolingu”, w ramach której banki zobowiązały się krótkoterminowe papiery dłużne wyemitowane przez fundusz Conduit w wysokości do 17,1 mld EUR, o ile nie będzie możliwe ich uplasowanie na rynku („zobowiązanie do ”).

Mogły zauważyć, że ryzyko CP jest dużo mniejsze niż ryzyko usuwania skutków niewypłacalności Sachsen LB, przede wszystkim gdyby sięgnęły po system ochrony depozytów.

Zobowiązanie do dotyczyło wyłącznie tych CP, których nie można było uplasować u innych .

Oprócz akcji zakupionych od państwa, Lufthansa zamierzała również nabyć akcje rozproszone, aby w ten sposób przejąć kontrolę nad całym przedsiębiorstwem.

Komisja stwierdza, iż w niniejszym przypadku gmina nie nieruchomości w interesie spółki ASL, lecz z zamiarem uzbrojenia jej, a następnie sprzedania zgodnie z własnym kompleksowym planem wynikającym z szerszej koncepcji politycznej (patrz: pkt 15).