Indykatywny podział środków na między państwa członkowskie dla regionów kwalifikujących się do finansowania z funduszy strukturalnych w ramach celu »Konwergencja« w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Indykatywny podział środków na między państwa członkowskie dla regionów kwalifikujących się do finansowania z funduszy strukturalnych w ramach celu „konwergencja” w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Indykatywny podział środków na między państwa członkowskie dla regionów kwalifikujących się do finansowania z funduszy strukturalnych w ramach celu Konwergencja w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Indykatywny podział środków na między państwa członkowskie dla regionów kwalifikujących się do wsparcia przejściowego i specjalnego przeznaczenia z Funduszu Spójności w ramach celu „konwergencja” w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Indykatywny podział środków na między państwa członkowskie dla regionów kwalifikujących się do wsparcia przejściowego i specjalnego przeznaczenia z funduszy strukturalnych w ramach celu „konkurencyjność regionalna oraz zatrudnienie” w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Indykatywny podział środków na między państwa członkowskie dla regionów kwalifikujących się do wsparcia przejściowego i specjalnego przeznaczenia z funduszy strukturalnych w ramach celu „konwergencja” w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Obejmuje to między państwami członkowskimi, które wynikają z konwencji zawierających na przykład postanowienia dotyczące sumowania okresów ubezpieczenia ukończonych w państwie trzecim.

wezwał Centrum do maksymalnego ograniczenia przesunięć środków na między liniami budżetowymi, aby zastosować zasadę specyfikacji,

mające zastosowanie kryteria, o których mowa w ust. 5–10, w tym – w szczególności – co należy uznać za przeszkody praktyczne lub prawne dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty między kontrahentami.

Niektóre transakcje wewnątrzgrupowe mogły by być jednak zwolnione – w pewnych przypadkach, na podstawie decyzji właściwych organów– z wymogu zabezpieczania, pod warunkiem że procedury w zakresie zarządzania ryzykiem są odpowiednio solidne, rzetelne oraz stosowne do stopnia złożoności transakcji i że nie ma przeszkód dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty między kontrahentami.

nie ma obecnie ani nie przewiduje się w przyszłości przeszkód praktycznych lub prawnych dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty między kontrahentami.

Wymóg określony w ust. 3 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do transakcji wewnątrzgrupowej, o której mowa w art. 3, zawieranej przez kontrahentów mających siedzibę w tym samym państwie członkowskim, pod warunkiem że nie ma obecnie ani nie przewiduje się w przyszłości przeszkód praktycznych lub prawnych dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty między kontrahentami.

„umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

„umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

Dokonane przez Danię zgłoszenie właściwych organów, które zostaną uznane za właściwe organy na podstawie załączników X i XI do rozporządzenia (WE) nr 4/2009, ustanowionych rozporządzeniem wykonawczym Komisji, prowadzi do powstania wzajemnych między Danią i Unią Europejską.

dwustronne umowy nowacji zawarte między instytucją a jej kontrahentem, zgodnie z którymi wzajemne należności i zobowiązania stron zostają automatycznie połączone w taki sposób, że każdorazowo przy odnowieniu zobowiązań określona zostaje pojedyncza kwota netto, w związku z czym powstaje nowa, pojedyncza umowa, która zastępuje wszystkie poprzednie umowy i wszystkie między stronami na mocy tych umów oraz jest wiążąca dla stron;

wszelkie bieżące lub przewidywane w przyszłości przeszkody o istotnym znaczeniu lub przeszkody natury praktycznej lub prawnej w szybkim transferze funduszy własnych lub w spłacie między przedsiębiorstwem dominującym a jego podmiotami zależnymi;

Przystąpienie nowych państw członkowskich do Unii Europejskiej powoduje, że na mocy niniejszej Umowy powstają prawa i między nowymi państwami członkowskimi a Islandią i Norwegią.

Wszelkie takie oświadczenia prowadzą do powstania między dwoma Umawiającymi się Państwami tylko w takim zakresie, w jakim ich oświadczenia dotyczą tych samych zobowiązań alimentacyjnych i części Konwencji.

„transakcja płatnicza” oznacza działanie zainicjowane przez płatnika albo przez odbiorcę lub za jego pośrednictwem, polegające na lokowaniu, transferze lub wycofaniu środków, niezależnie od rodzaju między płatnikiem a odbiorcą stanowiących powód transakcji;