Dwuletnia pożyczka w wysokości 13,75 mln EUR, będąca przedmiotem umowy zawartej w dniu 31 maja 2002 r. między ETVA a HSY i nigdy niewypłacona na rzecz HSY (ten środek w niniejszej decyzji został oznaczony symbolem P4), nie stanowi pomocy państwa.

Pomoc w wysokości 54 mld GRD (160 mln EUR), zatwierdzona przez Komisję decyzją z dnia 15 lipca 1997 r. w sprawie C 10/94 dotyczącej pomocy państwa (ten środek w niniejszej decyzji został oznaczony symbolem E7), została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem i należy ją odzyskać.

Pożyczka w wysokości 16,9 mld GRD (49,7 mln EUR), udzielona w dniu 29 października 1999 r. przez ETVA na rzecz HSY i spłacona w 2004 r. (ten środek w niniejszej decyzji został oznaczony symbolem E13a), stanowi pomoc, która została udzielona z naruszeniem art. 88 ust. 3 Traktatu i która jest niezgodna ze wspólnym rynkiem.

Pomoc w wysokości 29,5 mln EUR, zatwierdzona przez Komisję decyzją z dnia 5 czerwca 2002 r. w sprawie N 513/2001 dotyczącej pomocy państwa (ten środek w niniejszej decyzji został oznaczony symbolem E8), została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem i należy ją odzyskać.

Operacja wniesienia przez ETVA dodatkowego kapitału w wysokości 800 mln GRD (2,3 mln EUR) na rzecz HSY w dniu 20 maja 1998 r. (ta operacja podwyższenia kapitału i dwie następne składają się na środek oznaczony w niniejszej decyzji symbolem E10) nie stanowi pomocy.

W rozporządzenia (WE) nr 1013/97 stwierdza się: „Pomimo działań podejmowanych przez rząd grecki w celu prywatyzacji wszystkich stoczni państwowych do marca 1993 r., dopiero we wrześniu 1995 r. została sprzedana stocznia Hellenic Shipyards na rzecz akcjonariatu pracowniczego, przy czym państwo zachowało 51 % pakiet większościowy ze względu na interesy obronności. Do osiągnięcia dobrej sytuacji finansowej i przeprowadzenia restrukturyzacji stoczni Hellenic Shipyards niezbędna jest pomoc, która umożliwi przedsiębiorstwu umorzenie zobowiązań narosłych jeszcze przed opóźnionym procesem prywatyzacji”.

po motywie czwartym słowa „Przyjmuje niniejszą decyzję” zastępuje się słowami „STANOWI, CO NASTĘPUJE”;

w motywie siódmym słowa „dyrektywy 2003/87/WE” zastępuje się słowami „dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady”;

w motywie pierwszym słowa „decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 146/2007 z dnia 26 października 2007 r. (1) w celu włączenia do tego porozumienia między innymi dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (2)” zastępuje się słowami i przypisem „decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 126/2010 z dnia 10 listopada 2010 r.

Jak objaśniono w motywie (55) powyżej, przywóz z Norwegii wzrósł o około 35 % w rozpatrywanym okresie, zaś w okresie od 2003 r. do OD zwiększył się o około 3,1 %.

W badanym okresie wielkość przywozu towarów z Norwegii, pochodząca z danych Eurostatu z zastosowaniem metodologii opisanej w motywie (51) powyżej kształtowała się w następujący sposób:

Zgodnie z motywem 10 powyżej, gdy władze celne wystawią wywozowy list przewozowy zawierający między innymi kwotę, która ma zostać przyznana za tę transakcję wywozową w ramach DEPB, RI nie ma wyboru co do przyznania subsydium i jego wysokości.

Jak opisano w motywie (51) powyżej, wspomniana konsumpcja zwiększyła się o 15 % w badanym okresie, zaś w OD pozostała prawie na takim samym poziomie jak w roku 2003 odnotowując nieznaczne obniżenie o 0,5 %.

Wyniki głosowania nad całością tekstu przedstawione są w opinii.

Wyniki głosowania nad całością tekstu przedstawione są w opinii.

, art. I–XXIV oraz dodatki do Porozumienia z 1994 r. zostają usunięte i zastąpione postanowieniami przedstawionymi w załączniku do niniejszego Protokołu.

w motywie siódmym po słowach „dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady” dodaje się przypis piąty w brzmieniu „Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32”;

»główny wykaz wyposażenia minimalnego (Master Minimum Equipment List (MMEL))« oznacza główny wykaz (wraz z ), odpowiedni do typu statku powietrznego, określający przyrządy, elementy wyposażenia lub funkcje, które, przy zachowaniu poziomu bezpieczeństwa określonego w obowiązujących specyfikacjach certyfikacyjnych zdatności do lotu, mogą być czasowo nieczynne z powodu nadmiarowości konstrukcji lub z powodu określonych procedur, warunków i ograniczeń operacyjnych i związanych z obsługą techniczną, zgodnie z obowiązującymi procedurami utrzymania ciągłej zdatności do lotu;

„główny wykaz wyposażenia minimalnego (Master Minimum Equipment List (MMEL))” oznacza główny wykaz (wraz z ), odpowiedni do typu statku powietrznego, określający przyrządy, elementy wyposażenia lub funkcje, które, przy zachowaniu poziomu bezpieczeństwa określonego w obowiązujących specyfikacjach certyfikacyjnych zdatności do lotu, mogą być czasowo nieczynne z powodu nadmiarowości konstrukcji lub z powodu określonych procedur, warunków i ograniczeń operacyjnych i związanych z obsługą techniczną, zgodnie z obowiązującymi procedurami utrzymania ciągłej zdatności do lotu;

»główny wykaz wyposażenia minimalnego« (Master Minimum Equipment List (MMEL)) oznacza główny wykaz (wraz z ), odpowiedni do typu statku powietrznego, określający przyrządy, elementy wyposażenia lub funkcje, które, przy zachowaniu poziomu bezpieczeństwa określonego w obowiązujących specyfikacjach certyfikacyjnych zdatności do lotu, mogą być czasowo nieczynne z powodu nadmiarowości konstrukcji lub z powodu określonych procedur, warunków i ograniczeń operacyjnych i związanych z obsługą techniczną, zgodnie z obowiązującymi procedurami utrzymania ciągłej zdatności do lotu;