Maksymalne poziomy rocznego nakładu połowowego ustalone w załącznikach I i II nie stanowią uszczerbku dla ograniczeń nakładów połowowych ustalonych na podstawie programów naprawczych lub innych środków zarządzania na podstawie prawa wspólnotowego, pod warunkiem że przestrzegany jest środek z niższą nakładu połowowego.

W tym kontekście należy zauważyć, że RI nie dokonał efektywnej weryfikacji systemu ani procedury w celu potwierdzenia, czy i w jakich nakłady wykorzystano do produkcji wywożonego produktu (załącznik II ust. II pkt 4 rozporządzenia podstawowego i, w przypadku programów zastępczego zwrotu cła, załącznik III ust. II pkt 2 rozporządzenia podstawowego).

połowy stanowiły część udziału wspólnotowego, które nie zostały rozdzielone przez między Państwa Członkowskie, a udział ten nie został wyczerpany; lub

W przypadku gdy państwo członkowskie identyfikacji otrzymało kwotę wynikającą z deklaracji VAT, którą następnie uznano za nieprawidłową, a państwo to rozdzieliło już tę między państwa członkowskie konsumpcji, każde z tych państw członkowskich konsumpcji zwraca swoją odpowiednią część jakiejkolwiek nadpłaconej kwoty bezpośrednio podatnikowi.

W celu ułatwienia takich transferów i wymiany między Unią i innymi umawiającymi się stronami należy zezwolić państwom członkowskim na rozmowy z innymi umawiającymi się stronami RFMO oraz – w stosownych przypadkach – na ustanawianie dopuszczalnych zakresów planowanych transferów lub wymian kwot.

EFR ogólna kwota, która ma zostać przyznana KTZ, została ustalona na 286 mln EUR. Należy określić zasady podziału tej między różne instrumenty współpracy finansowej na rzecz rozwoju związanej z EFR, jak również kryteria i elementy określające początkowe indykatywne dotacje dla KTZ korzystających z funduszu.

Dochód z opłaty, która byłaby pobierana od wszystkich zakładów na wyścigi konne online, w tym zakładów zawieranych na stronie internetowej PMU, byłby przekazywany w całości spółkom dominującym działającym w sektorze wyścigów (proporcjonalnie do stawek zakładów przyjmowanych na każdą specjalność, tj. wyścigi kłusaków, wyścigi płaskie i wyścigi w galopie), które podzieliłyby następnie odpowiednią między różnych beneficjentów [11].

między 1.1.1991 a 30.8.1991

Aby umożliwić wywiązanie się z obowiązku wyładunku, a także by złagodzić wpływ rocznego zróżnicowania składu połowów, państwom członkowskim należy zezwolić na przenoszenie – do pewnej wartości procentowej – między latami.

Należy zatem ustalić indykatywny rozdział dostępnej między zainteresowane państwa członkowskie, zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2182/2002.

Jednak zgodnie z zobowiązaniami dotyczącymi współpracy i ochrony środowiska zapisanymi w międzynarodowym prawie morza środki te należy wprowadzić do prawa Unii poprzez ustanowienie ogólnej kwoty dla Unii oraz podział tej między zainteresowanymi państwami członkowskimi.

Jednak zgodnie ze zobowiązaniami dotyczącymi współpracy i ochrony zapisanymi w międzynarodowym prawie morza środki te należy wprowadzić do prawa Unii poprzez ustanowienie ogólnej kwoty dla Unii oraz podział tej między zainteresowane państwa członkowskie.

Całkowite kwoty krajowe ustalone dla wszystkich państw członkowskich w pkt 1 załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zostały podwyższone o 1 %, ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2013 r., z wyjątkiem kwoty dla Włoch, która została już wcześniej podwyższona o 5 % ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2009 r. Państwa członkowskie, z wyłączeniem Włoch, powiadomiły Komisję o podziale dodatkowej między „dostawy” i „sprzedaż bezpośrednią”.

Całkowite kwoty krajowe ustalone dla wszystkich państw członkowskich w pkt 1 załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 72/2009 [4] zostały podwyższone o 1 % z dniem 1 kwietnia 2010 r., z wyjątkiem kwoty dla Włoch, która została już wcześniej podwyższona o 5 % z dniem 1 kwietnia 2009 r. Państwa członkowskie, z wyłączeniem Włoch i Malty, których kwota krajowa nie zawiera części na sprzedaż bezpośrednią, powiadomiły Komisję o podziale dodatkowej między „dostawy” i „sprzedaż bezpośrednią”.

Całkowite kwoty krajowe ustalone dla wszystkich państw członkowskich w pkt 1 załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 72/2009 [4] zostały podwyższone z dniem 1 kwietnia 2009 r. Państwa członkowskie, z wyłączeniem Malty, której kwota krajowa nie zawiera części na sprzedaż bezpośrednią, powiadomiły Komisję o podziale dodatkowej między „dostawy” i „sprzedaż bezpośrednią”.

Całkowite kwoty krajowe ustalone dla wszystkich państw członkowskich w pkt 1 załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 72/2009 [4] zostały podwyższone o 1 % z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem kwoty dla Włoch, która została już wcześniej podwyższona o 5 % z dniem 1 kwietnia 2009 r. Państwa członkowskie, z wyłączeniem Włoch, powiadomiły Komisję o podziale dodatkowej między „dostawy” i „sprzedaż bezpośrednią”.

Całkowite kwoty krajowe ustalone dla wszystkich państw członkowskich w pkt 1 załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 72/2009 [4] zostały podwyższone o 1 % z dniem 1 kwietnia 2012 r., z wyjątkiem kwoty dla Włoch, która została już wcześniej podwyższona o 5 % z dniem 1 kwietnia 2009 r. Państwa członkowskie, z wyłączeniem Włoch, powiadomiły Komisję o podziale dodatkowej między „dostawy” i „sprzedaż bezpośrednią”.

Każde państwo członkowskie będące producentem, o którym mowa w załączniku Xa, rozdziela swoją między producentów skrobi ziemniaczanej do wykorzystania w danych latach gospodarczych na podstawie podkwot przyznanych każdemu producentowi w roku 2007/2008.

Jeśli przedsiębiorstwo produkujące cukier produkuje cukier w ilości poniżej jego kwoty buraków, w odniesieniu do których podpisało przedsiewne umowy dostawy na mocy art. 127 ust. 2 lit. a), jest ono zobowiązane do rozdzielenia ilości buraków odpowiadającej ewentualnej produkcji dodatkowej aż do osiągnięcia swojej między sprzedawców buraków, z którymi podpisało przedsiewne umowy dostawy w rozumieniu art. 127 ust. 2 lit. a).

Wytwórcy produkujący ilość cukru poniżej przyznanej kwoty buraków, na które podpisali przedsiewne umowy dostawy na mocy art. 6 ust. 3 tiret pierwsze, rozdzielają ilość buraków, która odpowiada produkcji dodatkowej aż do osiągnięcia ich , między sprzedawców, z którymi podpisali przedsiewne umowy dostawy, w rozumieniu art. 6 ust. 3 tiret pierwsze.