Argumentują, że państwo nie rezygnuje z żadnych dochodów, a jeśli to czyni, nie czerpią z tego żadnej korzyści.

Żaden z opisanych powyżej środków przynoszących korzyści określonym nie został zgłoszony Komisji ani zatwierdzony przez nią o zatwierdzenie, z pewnością nie w ramach zasad UE dotyczących pomocy państwa.

Władze greckie ponadto argumentują, że konieczne jest ustalenie zniechęcającej ceny wstępu, aby chronić mieszkańców Korfu, ponieważ zmiana warunków prowadzenia działalności kasyna w następstwie prywatyzacji nieuchronnie doprowadzi do ogromnego wzrostu liczby godzin pracy , jego ogólnego poziomu aktywności oraz jego atrakcyjności.

Punkt 6 decyzji ministerialnej z 1995 r.: „Jeśli nie pobiera od osoby opłaty za wstęp ze względu na promocję lub zobowiązania społeczne, wydany zostaje bilet oznaczony jako »bezpłatny« ze specjalnej serii lub specjalnego przyrządu sumującego w kasie fiskalnej zatwierdzonej przez organ podatkowy ”.

Władze duńskie powtórzyły swój pogląd, że z socjologicznego punktu widzenia gracze na odległość i gracze stacjonarni to odmienne rodzaje konsumentów, na co wskazuje również niedawna zielona księga Komisji w sprawie gier hazardowych oferowanych w internecie w obrębie rynku wewnętrznego z dnia 24 marca 2011 r., w której stwierdzono, że profil graczy internetowych wydaje się różnić od profilu klientów tradycyjnych czy agencji przyjmujących zakłady [29].

Pod znakiem towarowym Hyatt Regency Hyatt prowadzi cztery kasyna, w tym kasyno w Salonikach oraz hotel i Hyatt Regency Warsaw w Warszawie w Polsce (pozostałe dwa znajdują się w Korei Południowej i w Wisconsin, USA).

Co więcej stacjonarne mogą oferować inne produkty poboczne, tym samym korzystając z dochodów pobocznych, takie jak kasynowe hotele, bary lub restauracje, których nie ma w środowisku internetowym.

Na poparcie tego stanowiska zainteresowane strony trzecie twierdzą, że produkty oferowane przez stacjonarne i internetowe znacząco się różnią.

Podczas gdy władze duńskie twierdzą, że gracze w kasynach stacjonarnych różnią się od graczy w kasynach internetowych wiekiem, płcią i poziomem wykształcenia, skarżący, opierając się na tych samych badaniach, wyciągają przeciwny wniosek, twierdząc, że badania pokazują, iż nie istnieją żadne zasadnicze różnice w profilach konsumentów grających w stacjonarnych i internetowych.

Zdaniem władz duńskich oprogramowanie używane w niektórych grach elektronicznych oferowanych w stacjonarnych oraz w grach w kasynach internetowych nie jest identyczne.

Poza wspomnianymi wyżej argumentami zainteresowane strony przyjmują pogląd, że obecny rynek gier hazardowych powinno się postrzegać jako jednolity rynek, który przechodzi poważne zmiany, charakteryzujące się znaczącym przemieszczeniem graczy z stacjonarnych do internetowych.

Ich zdaniem opracowanie pokazuje, że gracze grający w gry zarówno w stacjonarnych, jak i internetowych to zwykle ci sami młodzi mężczyźni w wieku od 18 do 24 lat [46].

Na poparcie tego stanowiska Komisja zwraca uwagę na ogromne wysiłki poczynione przez internetowe kasyna zmierzające do imitowania stacjonarnych w taki sposób, aby gracze internetowi czuli się, jak gdyby grali w warunkach kasyna stacjonarnego, a nie w środowisku wirtualnym.

Podczas gdy władze duńskie twierdzą, że gracze w stacjonarnych różnią się od graczy w kasynach internetowych wiekiem, płcią i poziomem wykształcenia, skarżący, opierając się na tych samych badaniach, wyciągają przeciwny wniosek, twierdząc, że badania pokazują, iż nie istnieją żadne zasadnicze różnice w profilach konsumentów grających w kasynach stacjonarnych i internetowych.

Przedmiotowy środek uznaje się prima facie za selektywny, jako że dokonuje się w związku z nim rozróżnienia na operatorów gier hazardowych oferowanych w internecie i operatorów stacjonarnych, którzy w świetle celu tego środka są w porównywalnej sytuacji faktycznej i prawnej.

Wybranie modelu opartego na niższej, jednolitej 20 % stawce podatkowej dawałoby silną motywację do podejmowania gry w stacjonarnych, co byłoby sprzeczne z ogólnym interesem ochrony konsumentów.

W szczególności ponieważ produkty z zakresu gier losowych w stacjonarnych są związane z fizyczną lokalizacją, klienci muszą się przemieścić, aby dotrzeć do odpowiedniej lokalizacji.

Gry oferowane przez stacjonarne stanowią doświadczenie towarzyskie, w którym, w przeciwieństwie do gier hazardowych oferowanych w internecie, dyskusja, obecność i środowisko fizyczne stanowią centralną część doświadczenia hazardowego.

Na poparcie tego stanowiska Komisja zwraca uwagę na ogromne wysiłki poczynione przez internetowe kasyna zmierzające do imitowania kasyn stacjonarnych w taki sposób, aby gracze internetowi czuli się, jak gdyby grali w warunkach stacjonarnego, a nie w środowisku wirtualnym.

Na mocy art. 10 ustawy w sprawie podatków od gier hazardowych posiadacze zezwolenia na prowadzenie gier w stacjonarnych podlegają opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 45 % ich przychodów z gier brutto („GGR” – zakłady po odjęciu wygranych), minus wartość żetonów w puszkach na napiwki (the tronc), oraz dodatkowej opłacie w wysokości 30 % w przypadku przychodów z gier brutto (minus wartość żetonów w puszkach na napiwki) przekraczających 4 miliony DKK (obliczanych w skali miesiąca) [8].