Z definicji zarówno gry w internetowym, jak i internetowy poker stanowią działalność zabronioną.

Podczas gdy władze duńskie twierdzą, że gracze w kasynach stacjonarnych różnią się od graczy w internetowych wiekiem, płcią i poziomem wykształcenia, skarżący, opierając się na tych samych badaniach, wyciągają przeciwny wniosek, twierdząc, że badania pokazują, iż nie istnieją żadne zasadnicze różnice w profilach konsumentów grających w kasynach stacjonarnych i internetowych.

Ponadto, podobnie jak pozostałe zainteresowane strony, władze duńskie podkreśliły znaczącą różnicę pomiędzy tymi dwiema kategoriami operatorów poprzez odwołanie się do zaciekłej konkurencji, przed jaką stoją internetowe, przy braku konkurencji w przypadku operatorów stacjonarnych.

Co więcej silna konkurencja w przypadku internetowych jest jeszcze wzmacniana poprzez istnienie wyspecjalizowanych stron internetowych porównujących ofertę różnych operatorów internetowych gier hazardowych oraz poprzez rozliczne blogi i fora umożliwiające graczom porównywanie produktów, cen i usług oferowanych przez operatorów internetowych.

Te niedawne zmiany są podyktowane kilkoma możliwymi przyczynami, w tym wzrastającym wykorzystaniem internetu, niskimi kosztami operacyjnymi kasyn internetowych na wszystkich poziomach (obiekty, personel i koszty stałe), faktem, iż internetowe zapewniają nieograniczony dostęp do gier hazardowych oferowanych w internecie dwadzieścia cztery godziny na dobę w każdym miejscu, mając na uwadze postępujący rozwój nowych technologii.

Stąd internetowe miałyby znacznie niższe marże w odniesieniu do wskaźnika wypłaty, tj. odsetka kwot będących przedmiotem zakładu wypłacanych klientowi.

Na mocy art. 11 ustawy w sprawie podatków od gier hazardowych posiadacze zezwolenia na prowadzenie gier w internetowym podlegają opłacie w wysokości 20 % ich przychodów z gier brutto.

Ponieważ zgłoszona ustawa przewiduje, że posiadacze zezwolenia na świadczenie gier w internetowych podlegają podatkowi w wysokości 20 % przychodów z gier brutto, podczas gdy posiadacze zezwolenia na świadczenie gier w kasynach stacjonarnych podlegają podatkowi podstawowemu w wysokości 45 % przychodów z gier brutto oraz dodatkowej opłacie w wysokości do 30 % przychodów z gier brutto, powstaje pytanie, czy operatorów internetowych i stacjonarnych gier hazardowych, którzy podlegają różnemu opodatkowaniu, należy traktować jako porównywalnych pod względem prawnym i faktycznym.

Inne podmioty gospodarcze, takie jak sprzedawcy i , również powinny podlegać temu obowiązkowi, jeżeli – w ramach działalności ubocznej – zasilają w gotówkę bankomaty (automaty wydające pieniądze), lecz obowiązek ten nie może ich dotyczyć w zakresie innym niż wspomniana działalność uboczna.

Sprzęt i wyposażenie służące do gry w bilard, kręgli automatycznych, gier uprawianych w oraz gier uruchamianych za pomocą monet lub banknotów, jeżeli cena za sztukę wynosi ponad 500 EUR

Sprzęt i wyposażenie służące do gry w bilard, kręgli automatycznych, gier uprawianych w oraz gier uruchamianych za pomocą monet lub banknotów

Biorąc pod uwagę fakt, że zwolnienie z obowiązku stosowania powszechnej ceny wstępu wynoszącej 15 EUR zostało indywidualnie przyznane określonym oraz w szczególności, że podatek wynoszący 80 % opłaty jest płacony państwu na podstawie niższej ceny, którą te kasyna muszą pobierać (z zasady, zob. wyżej), kasynom tym przyznawana jest korzyść.

Sprzęt do gier towarzyskich, stołowych i salonowych, specjalne stoły do gier rozgrywanych w oraz wyposażenie automatycznych kręgielni, z wyłączeniem: gier telewizyjnych (stosowanych z odbiornikiem telewizyjnym), sprzętu i akcesoriów do wszelkiego rodzaju gry w bilard, gier uruchamianych monetami, banknotami, żetonami lub innym środkiem płatniczym (innych niż sprzęt kregielni), kart do gry oraz zestawów elektrycznych samochodów wyścigowych o charakterze gier ze współzawodnictwem

Sprzęt do gier towarzyskich, stołowych i salonowych, specjalne stoły do gier rozgrywanych w oraz wyposażenie automatycznych kręgielni, z wyłączeniem: gier telewizyjnych (stosowanych z odbiornikiem telewizyjnym), sprzętu i akcesoriów do wszelkiego rodzaju gry w bilard, gier uruchamianych monetami, banknotami, żetonami lub innym środkiem płatniczym (innych niż sprzęt kregielni), kart do gry oraz zestawów elektrycznych samochodów wyścigowych o charakterze gier ze współzawodnictwem

Sprzęt do gier towarzyskich, stołowych lub salonowych, włączając bilardy elektryczne, stoły bilardowe, specjalne stoły do gier rozgrywanych w oraz wyposażenie automatycznych kręgielni

Sprzęt do gier towarzyskich, stołowych lub salonowych, włączając bilardy elektryczne, stoły bilardowe, specjalne stoły do gier rozgrywanych w oraz wyposażenie automatycznych kręgielni

Sprzęt do gier towarzyskich, stołowych lub salonowych, włączając bilardy elektryczne, stoły bilardowe, specjalne stoły do gier w oraz wyposażenie automatycznych kręgielni:

Konsole i urządzenia do gier wideo, sprzęt do gier towarzyskich, stołowych lub salonowych, włączając bilardy elektryczne, stoły bilardowe, specjalne stoły do gier rozgrywanych w oraz wyposażenie automatycznych kręgielni

ETA zarządzało tymi dwoma do czasu uzyskania przez nie pozwoleń na mocy ustawy 3139/2003. EOT prowadziło kasyno na Rodos do czasu uzyskania przez nie pozwolenia w 1996 r.

Nawet wówczas jednak – ponieważ uważano, że wcześniejsze decyzje EOT, w których cenę wstępu ustalono na 6 EUR, stanowią szczególny wyjątek (wcześniejsze lex specialis), który nie został zmieniony przepisami ogólnymi ustawy 2206/1994 i decyzji ministerialnej z 1995 r. – cena wstępu do kasyn publicznych pozostała wyjątkowo na wysokości 6 EUR i kasyna te płaciły tylko 80 % kwoty 6 EUR. Uznano, że decyzje EOT nie mają zastosowania dopiero po prywatyzacji, kiedy to nie były już w pełni własnością państwa.