Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim, ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie, powodując, że i przemysł produkujący paszy dla bydła mają trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie, powodując, że i przemysł produkujący pasze dla bydła mają trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie, powodując, że i przemysł produkujący paszę dla zwierząt gospodarskich mają trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

Z powodu trudnych warunków klimatycznych na Półwyspie Iberyjskim, ceny kukurydzy na rynku wspólnotowym są stosunkowo wysokie powodując, że i przemysł produkujący paszę dla zwierząt gospodarskich mają trudności z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

Sytuacja ta wpłynęła już na wzrost cen na poziomie lokalnym powodując, dla i przemysłu wytwarzającego karmę dla zwierząt, trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

Sytuacja ta wpłynęła już na wzrost cen na poziomie lokalnym powodując, dla i przemysłu wytwarzającego karmę dla zwierząt, trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

Sytuacja ta wpłynęła już na wzrost cen na poziomie lokalnym powodując, dla i przemysłu wytwarzającego karmę dla zwierząt, trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

Sytuacja ta wpłynęła już na wzrost cen na poziomie lokalnym powodując, dla i przemysłu wytwarzającego karmę dla zwierząt, trudności związane z zaopatrzeniem po cenach konkurencyjnych.

Jednakże na etapie wszczęcia postępowania wyjaśniającego Komisja nie widziała, w jaki sposób bezpłatność systemu utylizacyjnego dla i ubojni była niezbędna dla dobrego funkcjonowania systemu i służby ogólnego interesu gospodarczego.

W związku z tym zakłady utylizacyjne odpowiedzialne za SPE muszą świadczyć bezpłatnie usługi użytkownikom (głównie i ubojniom), związane ze zbiórką oraz usuwaniem, i są wynagradzane wyłącznie przez państwo (art. 264-2 Kodeksu rolnego).

System pomocy państwa, jaki Francja wprowadziła w życie w okresie między dniem 1 stycznia 1997 r. a dniem 31 grudnia 2000 r. z korzyścią dla zakładów utylizacyjnych, i ubojni w ramach finansowania publicznej służby utylizacyjnej, finansowanej za pomocą opłaty związanej z zakupem mięsa, obejmującej również produkty pochodzące z innych Państw Członkowskich, był zgodny z przepisami Wspólnoty, mającymi zastosowanie w odniesieniu do wspomnianych beneficjentów.

System pomocy państwa, jaki Francja wprowadziła w życie między dniem 1 stycznia 2001 a dniem 31 grudnia 2002 r na rzecz zakładów utylizacyjnych, i ubojni w ramach finansowania publicznej służby utylizacyjnej, finansowany z opłaty związanej z zakupem mięsa, jest zgodny ze wspólnym rynkiem na mocy art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu.

Jeśli chodzi o zakłady utylizacyjne, i ubojnie, zakłady rozbioru i rzeźników będących w posiadaniu SRM, to fakt, że istnieje wymiana handlowa produktami mięsnymi między Państwami Członkowskimi uzasadnia istnienie w sektorze wielu wspólnych organizacji rynku, wymienionych w motywie 124.

W świetle powyższego Komisja uważa, że środki na rzecz zakładów utylizacyjnych, i ubojni, zakładów rozbioru oraz rzeźników będących w posiadaniu SRM, jak również podmiotów gospodarczych zwolnionych z opłaty, przynoszą im korzyści, których nie mają inne podmioty gospodarcze.

Materiał ten musi być zatem zbadany z takiego samego tytułu, co „pomoc dla i ubojni”, ponieważ stanowi on zaawansowany etap niszczenia odpadów przez nich wytworzonych.

Tak więc zgodnie z brzmieniem art. 87 ust. 1 Traktatu, zwalniając i ubojnie z przypadającego na nich obciążenia finansowego, opłata utylizacyjna przyniosła „niektórym przedsiębiorstwom” ekonomiczną korzyść, która wywiera wpływ na „handel między Państwami Członkowskimi” i „zakłóca konkurencję”, ponieważ zmniejsza koszt wywozu francuskiego mięsa i obciąża przywóz mięsa kosztem usuwania niebezpiecznych produktów zwierzęcych, czyli kosztem, którym zostały już obciążone w państwie pochodzenia.

Władze francuskie przypominają, że zdaniem Komisji całkowite zwolnienie i ubojni z opłat za zbiórkę zwłok zwierzęcych i odpadów mogłoby stanowić pomoc, ponieważ to oni powinni ponosić koszty zbiórki i niszczenia odpadów.

W niniejszym wypadku nie ma wątpliwości co do faktu, że środki na rzecz i ubojni są finansowane z zasobów publicznych, a w szczególności przez środki budżetowe i/lub z wpływów z obowiązkowej opłaty nałożonej przez władze publiczne.

Komisja wnioskuje więc, że środki na rzecz i ubojni mają, co najmniej potencjalny, wpływ na handel.

Tak więc uwagi na temat „pomocy dla i ubojni” mają zastosowanie, mutatis mutandis, wobec rzeźników będących w posiadaniu SRM, w tym względzie podlegających SPE.