W szczególności w segmencie żeglugi, w którym HSH osiągnął pozycję wiodącego podmiotu finansującego statki i w którym planował rozszerzenie swojej działalności, HSH podejmuje się dopilnować, aby jego całkowity udział w rynku w przypadku nowych przedsiębiorstw żeglugowych nie przekroczył [< 8] % podczas całego okresu restrukturyzacji oraz aby nie znalazł się w grupie trzech głównych podmiotów finansujących statki pod względem nowej działalności.

Państwa członkowskie mają możliwość rozszerzenia tego zakresu.

Nie naruszając postanowień pkt 21.3 i 21.5 powyżej, do celów wymiany części Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin kontynuują udzielanie homologacji, zgodnie z serią poprawek 01 do niniejszego regulaminu, dla urządzeń widzenia pośredniego w typach pojazdów, które zostały homologowane przed datą wymienioną w pkt 21.2, zgodnie z serią poprawek 01 do regulaminu nr 46, a także, w stosownych przypadkach, rozszerzenia tych homologacji.

Wśród licznych mocnych stron fińskiego programu reform i jego realizacji wymienić należy: kontynuowanie działań mających na celu przesunięcie granicy wieku przechodzenia na emeryturę; rozszerzenie dotychczasowych intensywnych działań na rzecz zwiększenia stabilności finansów publicznych oraz przygotowania kraju do stawienia czoła konsekwencjom starzenia się społeczeństwa; szereg intensywnych działań mających na celu dalsze podnoszenie wysokiego poziomu wykształcenia społeczeństwa.

W przypadku rozszerzenia przed 2013 r. pułap 10,5 mld EUR jest dostosowywany odpowiednio w górę.

W przypadku rozszerzenia przed rokiem 2013, z wyjątkiem przystąpienia Bułgarii i Rumunii, kwota ta zostanie odpowiednio dostosowana.

Ważne jest rozszerzenie zasięgu działań w zakresie nadzoru z uwagi na ostatnie wydarzenia związane z szeroko rozprzestrzenionym występowaniem u dzikiego ptactwa w Europie wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1, uwzględniając przy tym wyniki badań przeprowadzonych w państwach członkowskich w latach 2003–2006, a także wyniki prac naukowych przeprowadzonych niedawno przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) [9] we współpracy z Grupą ORNIS – grupą roboczą naukowców Dyrekcji Generalnej ds. Środowiska Komisji Europejskiej.

Ponieważ procedura ustanowiona niniejszym rozporządzeniem dla zatwierdzenia tych programów wsparcia umożliwia Komisji zapewnienie, aby podstawowe reguły Wspólnoty dotyczące pomocy państwa, a w szczególności te zawarte we „Wspólnotowych wytycznych w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013” [5], były przestrzegane, nie powinno się wymagać zgłaszania zgodnie z art. 88 Traktatu lub z rozporządzeniem Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE [6].

W przypadkach gdy wywóz produktów podwójnego zastosowania został już zaakceptowany drogą procedur określonych w art. 11 przez państwo członkowskie, z którego produkty te mają być wysłane, zezwolenie na transfer jest wydawane bezpośrednio operatorowi, o ile okoliczności nie zmieniły się znacząco.

Odmowa nie utrudniałaby przedsiębiorstwu wywozu produktów cukrowniczych do Unii ani też nie zniechęcałaby do podejmowania inwestycji w przemyśle cukrowniczym w Curaçao, ponieważ marża zysku nadal byłyby wystarczająca, aby umożliwić inwestycje, nawet w przypadku zapłaty pełnej stawki celnej w Unii.

Wskazane byłoby więc zapewnienie możliwości wywozu owsa do krajów trzecich.

Wskazane byłoby więc zapewnienie możliwości wywozu owsa do krajów trzecich.

Wskazane jest więc zapewnienie możliwości wywozu owsa do krajów trzecich.

Curaçao i Sint Maarten nie wyraziły zainteresowania wywozem do Unii mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Aby zapewnić ujęcie produktów zwierzęcych przywożonych do Unii w zatwierdzonym planie, państwa trzecie, które dokonują przywozu takiego surowca w celu wywozu do Unii, powinny w tym celu załączyć do ich planu odpowiednie oświadczenie.

W świetle polityki eksportowej do Wspólnoty realizowanej przez wspomniane przedsiębiorstwo w przeszłości (tzn. w pierwotnym dochodzeniu ustalono, że przedsiębiorstwo eksportowało do UE znaczne ilości na poziomie dumpingowym), jak również w świetle strategii cenowych przedsiębiorstwa w wywozie na rynki innych krajów trzecich, jest bardziej prawdopodobne, że wszelki wywóz do Wspólnoty byłby dokonywany na podstawie niższych, i w konsekwencji dumpingowych, poziomów cen.

Dowodzi to charakteru przemysłu rowerowego w ChRL nastawionego na wywóz, a w rezultacie prawdopodobieństwa wywozu do Wspólnoty.

Jeśli w trakcie obróbki lub przetwarzania produktu użyto materiałów zamiennych pochodzących i niepochodzących, organy celne państw członkowskich mogą, na pisemny wniosek przedsiębiorców, zezwolić na gospodarowanie materiałami w Unii z wykorzystaniem metody rozróżnienia księgowego do celów wywozu do KTZ w ramach kumulacji dwustronnej, bez konieczności magazynowania takich materiałów osobno.

W przypadku gdy wydanie pozwoleń na wywóz spowodowałoby lub mogłoby spowodować przekroczenie dostępnych kwot zapisanych w budżecie albo wyczerpanie maksymalnych ilości, które mogą zostać wywiezione z refundacją w okresie 12 miesięcy lub krótszym, określonym na podstawie art. 12 niniejszego rozporządzenia przy uwzględnieniu art. 31 ust. 12 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999, lub uniemożliwiłoby wywóz przez resztę okresu, Komisja może:

W przypadku gdy wydanie pozwoleń na wywóz powodowałoby lub mogło powodować przekroczenie dostępnych kwot zapisanych w budżecie albo wyczerpanie w danym okresie maksymalnych ilości, które mogą zostać wywiezione z prawem do refundacji, w związku z limitami określonymi w art. 33 ust. 11 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, lub uniemożliwiłoby wywóz przez resztę okresu, Komisja może: