W dniach 27 stycznia i 28 lutego 2006 r. Republika Włoska przekazała Komisji zarządzenia nr 35 i 36 Ministra Infrastruktury i Transportu z dnia 29 grudnia 2005 r. (opublikowane w Gazzetta Ufficiale Republiki Włoskiej z dnia 11 stycznia 2006 r.) nakładające obowiązek użyteczności publicznej (PSO) na 16 tras pomiędzy i głównymi krajowymi portami lotniczymi, a także zwróciła się do Komisji o opublikowanie zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 2408/92.

Porozumienie z Regionem i ze związkami zawodowymi przewiduje również redukcję 45 miejsc pracy.

W protokole z posiedzenia Rady z dnia 27 października 2003 r., na którym została przyjęta dyrektywa 2003/96/WE, wyraźnie nawiązano do wyjaśnień podanych podczas posiedzenia grupy roboczej Rady z dnia 14 listopada 2002 r. W omawianej sprawie zwolnienia w praktyce stosują się jednak wyłącznie do przedsiębiorstw produkujących tlenek glinu, a w rzeczywistości w każdym z państw członkowskich, o których mowa, jest tylko jedno przedsiębiorstwo korzystające ze zwolnień: Aughinish w regionie Shannon, Eurallumina na i Alcan w regionie Gardanne.

VPP ma pokryć co najmniej 25 % zapotrzebowania na energię elektryczną na i będzie istnieć przez pięć lat, do zakończenia obecnie realizowanych projektów infrastrukturalnych mających na celu poprawę międzysystemowych połączeń sieci energetycznej pomiędzy Sardynią a Włochami kontynentalnymi.

Włochy odwołują się do nadmiaru zdolności produkcyjnych w zakresie produkcji energii elektrycznej występującego na i podkreślają, że w takiej sytuacji przedsiębiorstwo Alcoa normalnie miałoby znaczącą siłę przetargową i uzyskałoby konkurencyjną cenę, która byłaby tylko nieznacznie wyższa niż koszty krańcowe produkcji poniesione przez wytwórcę.

gminy i małych wysp (wszystkie włoskie wyspy z wyjątkiem Sycylii).

Obniżka podatku obowiązuje na obszarach geograficznych (gminach) spełniających następujące, alternatywne kryteria: (i) gminy znajdujące się w strefie F, zgodnie z definicją podaną w dekrecie prezydenckim nr 412 z 1993 r. [2], czyli gminy na terenie, których liczba „stopniodni” przewyższa 3000; (ii) gminy znajdujące się w strefie E, zgodnie z definicją podaną w dekrecie prezydenckim nr 412 z 1993 r., czyli gminy na terenie, których liczba „stopniodni” kształtuje się w przedziale od 2100 do 3000 [3]; oraz (iii) i małe wyspy (wszystkie wyspy włoskie z wyjątkiem Sycylii).

Z informacji przekazanych przez władze włoskie wynika, że jest to połączenie w obszarze przygranicznym, o niewielkiej długości (10 mil morskich) i zakresie lokalnym, skierowane do społeczności lokalnej zamieszkującej i pobliskie gminy na Korsyce.

Szczegółową analizę obecnej podaży na transport lotniczy między portami lotniczymi i innymi portami lotniczymi Włoch objętymi obowiązkami użyteczności publicznej, o których mowa w art. 1, w tym podaży na loty z międzylądowaniem oraz wskazanie daty wejścia w życie zarządzenia nr 36.

Szczegółową analizę powiązań gospodarczych pomiędzy regionami i innymi regionami Włoch, w których zlokalizowane są porty lotnicze objęte obowiązkami użyteczności publicznej, o których mowa w art. 1.

W związku ze wspomnianym wzrostem liczby przypadków choroby Komisja przeprowadziła przegląd środków wprowadzonych na szczeblu wspólnotowym w związku z afrykańskim pomorem świń na i przyjęła decyzję 2005/363/WE z dnia 2 maja 2005 r. dotyczącą środków ochrony zdrowia zwierząt przed afrykańskim pomorem świń na Sardynii we Włoszech [2].

Podstawę prawną pomocy stanowi art. 5 ustawy regionu nr 22/2000 dotyczącej działań na rzecz spółdzielni zajmujących się przetwórstwem i wprowadzaniem produktów do obrotu, mających na celu zrekompensowanie szkód spowodowanych chorobą niebieskiego języka owiec (blue tongue).

Pismem z dnia 24 listopada 2000 r., zarejestrowanym w dniu 28 listopada 2000 r., Stałe Przedstawicielstwo Włoch przy Unii Europejskiej powiadomiło Komisję zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu o Ustawie regionu nr 22 [1] dotyczącej działań mających na celu zrekompensowanie szkód poniesionych przez hodowców w wyniku wystąpienia choroby zwierząt zwanej chorobą niebieskiego języka owiec (blue tongue), zwanej dalej „Ustawą regionu Sardynii nr 22/2000”.

Decyzja Urzędu ds. Przemysłu Wydobywczego Autonomicznego Regionu nr 4336/146 z dnia 8 kwietnia 2008 r.

Pismem z dnia 24 listopada 2000 r., zarejestrowanym w dniu 28 listopada 2000 r., Stałe Przedstawicielstwo Włoch przy Unii Europejskiej powiadomiło Komisję zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu o Ustawie regionu Sardynii nr 22 [1] dotyczącej działań mających na celu zrekompensowanie szkód poniesionych przez hodowców w wyniku wystąpienia choroby zwierząt zwanej chorobą niebieskiego języka owiec (blue tongue), zwanej dalej „Ustawą regionu nr 22/2000”.

Opublikowany w Dzienniku Urzędowym regionu nr 29 z 19.9.2000, str. 1958.

Pomoc państwa w formie kredytów i leasingów finansowych przyznawana przedsiębiorstwom z sektora żeglugi na mocy ustawy regionalnej regionu nr 20 z dnia 15 maja 1951 r. w brzmieniu zmienionym ustawą nr 11 z dnia 4 czerwca 1988 r. jest niezgodna ze wspólnym rynkiem.

Pomoc państwa w formie kredytów i leasingów finansowych przewidziana na rzecz przedsiębiorstw z sektora żeglugi ustawą regionu nr 20 z dnia 15 maja 1951 r. w brzmieniu zmienionym ustawą regionalną nr 9 z 1996 r. jest niezgodna ze wspólnym rynkiem.

Przedmiotowa pomoc została ustanowiona ustawą regionalną regionu nr 20 z dnia 15 maja 1951 r. (zwaną dalej „ustawą nr 20/1951”), zmienioną następnie ustawą regionalną nr 15 z dnia 11 lipca 1954 r. (zwaną dalej „ustawą nr 15/1954”) oraz ustawą regionalną nr 11 z dnia 4 czerwca 1988 r. (zwaną dalej „ustawą nr 11/1988”).

Pomoc przewidziana przez Włochy na podstawie art. 5 ustawy regionalnej nr 22 z dnia 17 listopada 2000 r. przeznaczonej na zrekompensowanie strat poniesionych przez przedsiębiorstwa lub spółdzielnie rolne, wywołanych brakiem surowców przeznaczonych do przetworzenia, z uwagi na zmniejszenie dostaw członków spółdzielni jest niezgodna ze wspólnym rynkiem.