mianować
Translatica, kierunek polsko-angielski
mianować czasownik, aspekt niedokonany, aspekt dokonany;
→ appoint techniczny;
→ nominate;
→ name;
→ constitute;
→ designate;
→ commission;
→ ordain;
→ assign;
→ call książkowe, oficjalne;
→ prefer;
→ entitle;
→ create;
→ appointed;
→ make;
→ appointee;
→ creation;
→ constitution;
→ designate;
→ denominate;
→ appointee;
mianować dyrektora czasownik, aspekt niedokonany, aspekt dokonany; → to appoint the director
mianować ekspertów czasownik, aspekt niedokonany, aspekt dokonany; → to appoint experts
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
mianować ernennen (kogoś dyrektorem j-n zum Direktor)
mianowanie n (nominowanie) Nominierung f
mianowanie kandydatów 〈do drużyny olimpijskiej〉 Nominierung der Kandidaten 〈der Olympiamannschaft〉
mianowanie kogoś czymś j-n zu etw nominieren
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
mianować czasownik, aspekt niedokonany, aspekt dokonany;
→ nennen;
→ benennen;
→ nominieren;
→ einsetzen techniczny;
mianować czasownik, aspekt dokonany;
→ ernannt;
→ nominieren;
mianowanie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Ernennung;
→ Benennung;
→ Bestellung;
→ Berufung;
Słownik polsko-włoski PWN
mianować v nominare
mianować kogoś dyrektorem nominare qu direttore
mianować kogoś na stanowisko ministra designare qu alla carica di ministro