Art. 90 (wcześniej art. 95) stanowi, że: „Żadne Państwo Członkowskie nie nakłada bezpośrednio lub pośrednio na produkty innych Państw Członkowskich wewnętrznych jakiegokolwiek rodzaju wyższych od tych, które nakłada bezpośrednio lub pośrednio na podobne produkty krajowe”.

Art. 90 Traktatu przewiduje, iż „żadne państwo członkowskie nie nakłada bezpośrednio lub pośrednio na produkty innych państw członkowskich wewnętrznych jakiegokolwiek rodzaju wyższych od tych, które nakłada bezpośrednio lub pośrednio na podobne produkty krajowe”.

„Wnioski o zastosowanie środków tymczasowych, wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze interwenienta, wnioski o sprostowanie lub wykładnię wyroków, skargi o wznowienie postępowania, sprzeciwy, powództwa osoby trzeciej przeciwko prawomocnemu orzeczeniu, wnioski o ustalenie kosztów oraz wnioski o przyznanie pomocy w zakresie kosztów postępowania w toczących się sprawach otrzymują ten sam numer porządkowy co sprawa główna, ze wzmianką wskazującą, że chodzi o odrębne postępowania szczególne.

Wnioski o zastosowanie środków tymczasowych, wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze interwenienta, wnioski o sprostowanie lub wykładnię wyroków lub postanowień, skargi o wznowienie postępowania, powództwa osoby trzeciej przeciwko prawomocnemu orzeczeniu, wnioski o ustalenie kosztów oraz wnioski o przyznanie pomocy w zakresie kosztów postępowania w toczących się sprawach otrzymują ten sam numer porządkowy co sprawa główna, ze wzmianką wskazującą, że chodzi o odrębne postępowania szczególne.

Wnioski o zastosowanie środków tymczasowych, wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze interwenienta, wnioski o sprostowanie lub wykładnię wyroków, skargi o wznowienie postępowania, powództwa osoby trzeciej przeciwko prawomocnemu orzeczeniu, wnioski o ustalenie kosztów oraz wnioski o przyznanie pomocy w zakresie kosztów postępowania w toczących się sprawach otrzymują ten sam numer porządkowy co sprawa główna, ze wzmianką wskazującą, że chodzi o odrębne postępowania szczególne.

Wnioski o zastosowanie środków tymczasowych, wnioski o sprostowanie lub wykładnię wyroków lub postanowień, skargi o wznowienie postępowania, powództwa osoby trzeciej przeciwko prawomocnemu orzeczeniu, wnioski o ustalenie kosztów oraz wnioski o przyznanie pomocy w zakresie kosztów postępowania w toczących się sprawach otrzymują ten sam numer porządkowy co sprawa główna, ze wzmianką wskazującą, że chodzi o odrębne postępowania szczególne.

Pod tym względem Komisja uważa, że jeżeli chodzi o działalności w zakresie gier hazardowych, gry hazardowe oferowane w internecie jawią się jako kolejny kanał dystrybucji podobnego rodzaju gier.

W odniesieniu do argumentu, że nie ma sieci, która byłaby tak rozległa lub zróżnicowana, jak sieć BT, i której wartość czynszowa mogłaby stanowić wzorzec odniesienia, w decyzji o wszczęciu postępowania zaproponowano, że jako wzór odniesienia służyć może operatorów telewizji kablowej, również działających na rynku telekomunikacyjnym.

Po drugie, kwestionowany środek nie stanowi mechanizmu służącego unikaniu podwójnego przyszłych dywidend, które byłyby opodatkowane przy realizacji przyszłych zysków i które nie powinny podlegać dwukrotnemu w przypadku przekazania ich spółce posiadającej znaczne udziały, za których nabycie zapłacono finansową wartość firmy.

Po drugie, kwestionowany środek nie stanowi mechanizmu służącego unikaniu podwójnego przyszłych dywidend, które byłyby opodatkowane przy realizacji przyszłych zysków i które nie powinny podlegać dwukrotnemu w przypadku przekazania ich spółce posiadającej znaczne udziały, za których nabycie zapłacono finansową wartość firmy.

Komisja uważa, że w przypadku określonych rodzajów dochodów istotne może być ustalenie, czy system obejmuje szeroki zakres kategorii transakcji w sposób niedyskryminacyjny.

Komisja uważa, że z uwagi na szczególnych rodzajów dochodu, istotne może być zbadanie, czy program obejmuje w sposób niedyskryminacyjny ogólne kategorie transakcji.

Należy przygotować i przyjąć przepisy w gruntów i nieruchomości.

Opracowanie i przyjęcie przepisów w zakresie gruntów oraz nieruchomości.

W celu zapewnienia jednolitego usług telekomunikacyjnych, które są świadczone przez podatników mających siedzibę na terytoriach trzecich lub w państwach trzecich na rzecz osób niebędących podatnikami mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, a które są faktycznie użytkowane lub wykorzystywane na terytorium Wspólnoty, państwa członkowskie powinny jednak wprowadzić przepis określający, że miejsce świadczenia usług znajduje się na terytorium Wspólnoty.

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, aby ich systemy identyfikacyjne umożliwiały identyfikację podatników, o których mowa w art. 214, oraz zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów przejściowych w zakresie wewnątrzwspólnotowych transakcji, o których mowa w art. 402.

W przypadku gdy państwa członkowskie korzystają z możliwości przewidzianej w ust. 1 akapit pierwszy lit. e), podejmują one środki niezbędne do zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów przejściowych w zakresie wewnątrzwspólnotowych transakcji.

Ze szczególnym odniesieniem do nowego podatku IMU art. 91a dekretu z mocą ustawy nr 1 z dnia 24 stycznia 2012 r., przekształconego w ustawę nr 27 z dnia 24 marca 2012 r., wprowadził szereg zmian w nieruchomości należących do podmiotów niekomercyjnych prowadzących szczególną działalność.

Według dwóch stron art. 91a ust. 2 i 3 dekretu z mocą ustawy nr 1/2012 stanowi odstępstwo od zwykłych przepisów dotyczących nieruchomości.

Podstawą prawną wyżej wymienionych środków jest ustawa nr 86/2007 o eksploatacji statków handlowych „Lög um skattlagningu kaupskipaútgerðar” (zwana dalej „ustawą o podatku tonażowym”).