Jeśli pomoc de minimis przyznaje się przedsiębiorstwom w ramach programu pomocy oraz otrzymują one różne kwoty pomocy, państwo członkowskie może podjąć decyzję o wypełnieniu wspomnianego obowiązku poprzez poinformowanie przedmiotowych przedsiębiorstw o wysokości stałej kwoty odpowiadającej maksymalnej kwocie pomocy, która może być przyznana w ramach tego programu.

Zgodnie z tym badaniem przedsiębiorstw miało natomiast zbliżone (SNCB: 2 %, SNCF: 2 %, Trenitalia 3 %), a nawet znacznie wyższe (Arriva Tog a/s 21,3 %, Chiltern Railways 16,1 %, Arriva Trains Wales 16 %, Great North Eastern Railway 12,2 %, DB Regio AG 12 %) stopy zwrotu z aktywów w porównaniu z ROA DSB wynoszącą 3 %.

„»program pomocowy« oznacza każde działanie, na którego podstawie, bez dalszego wprowadzania w życie wymaganych środków, można dokonać wypłat pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstw określonych w ustawie w sposób ogólny i abstrakcyjny oraz każde działanie, na którego podstawie pomoc, która nie jest związana z konkretnym projektem, może zostać przyznana jednemu lub przedsiębiorstwom na czas nieokreślony i/lub w nieokreślonej kwocie”.

„program pomocy” oznacza każdy akt prawny, na podstawie którego, bez dodatkowych środków wykonawczych, można przyznać pomoc indywidualną przedsiębiorstwom, określonym w sposób ogólny w tym akcie, oraz każdy akt prawny, na podstawie którego przedsiębiorstwu lub przedsiębiorstwom można przyznać pomoc niezwiązaną z konkretnym projektem na czas nieokreślony i/lub w nieokreślonej wysokości;

„program pomocy” oznacza każdy akt prawny, na podstawie którego, bez dodatkowych środków wykonawczych, można przyznać pomoc indywidualną przedsiębiorstwom, określonym w sposób ogólny w tym akcie, oraz każdy akt prawny, na podstawie którego przedsiębiorstwu lub przedsiębiorstwom można przyznać pomoc niezwiązaną z konkretnym projektem na czas nieokreślony i/lub o nieokreślonej wysokości;

Zgodnie z art. 1 lit. d) „program pomocowy” oznacza „każde działanie, na którego podstawie, bez dalszego wprowadzania w życie wymaganych środków, można dokonać wypłat pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstw określonych w ustawie w sposób ogólny i abstrakcyjny oraz każde działanie, na którego podstawie pomoc, która nie jest związana z konkretnym projektem, może zostać przyznana jednemu lub przedsiębiorstwom na czas nieokreślony i/lub w nieokreślonej kwocie”.

„oznacza każdy akt prawny, na podstawie którego, bez dodatkowych środków wykonawczych, można przyznać pomoc indywidualną przedsiębiorstwom określonym w sposób ogólny w tym akcie, oraz każdy akt prawny, na podstawie którego przedsiębiorstwu lub przedsiębiorstwom można przyznać pomoc niezwiązaną z konkretnym projektem na czas nieokreślony lub w nieokreślonej wysokości”.

Zgodnie z art. 1 lit. d) w części II protokołu 3 program pomocy oznacza każdy akt prawny, na podstawie którego, bez dodatkowych środków wykonawczych, można przyznać pomoc indywidualną przedsiębiorstwom określonym w sposób ogólny w tym akcie, oraz każdy akt prawny, na podstawie którego przedsiębiorstwu lub przedsiębiorstwom można przyznać pomoc niezwiązaną z konkretnym projektem na czas nieokreślony lub w nieokreślonej wysokości.

Zgodnie z art. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 659/99 „program pomocowy” stanowi: każde działanie, na podstawie którego, bez dalszego wprowadzania w życie wymaganych środków, można udzielić pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstw określonych przez ustawę w sposób ogólny i abstrakcyjny oraz każde działanie, na podstawie którego pomoc, która nie jest związana z konkretnym projektem, może zostać przyznana jednemu lub przedsiębiorstwom na czas nieokreślony i/lub w nieokreślonej kwocie.

W świetle przedstawionych powyżej uwag oraz przepisów ustawy krajowej na pierwszy rzut oka wydaje się, że środki spełniają kryteria określone w definicji programu pomocy, ponieważ ustawa zdaje się dopuszczać możliwość przyznawania pomocy, która nie jest związana z żadnym konkretnym projektem i która może zostać przyznana jednemu lub przedsiębiorstwom na czas nieokreślony.

Przed wejściem w życie Porozumienia EOG w Norwegii regularny przewóz autobusowy świadczyło przedsiębiorstw.

Ponieważ w tym przypadku przedsiębiorstw złożyło do Komisji wniosek o złagodzenie przed dniem 14 lutego 2002 r., stosuje się zawiadomienie o złagodzeniu z 1996 r.

Zważywszy na fakt iż w omawianej sprawie przedsiębiorstw zwróciło się do Komisji z wnioskiem o złagodzenie sankcji przed 14 lutego 2002 r., zastosowanie mają przepisy zawiadomienia z 1996 r.

W przypadku tej sprawy, która dotyczyła przedsiębiorstw, przy ustalaniu podstawowych kwot grzywien uwzględniono szczególny udział każdego przedsiębiorstwa w rynku, aby wziąć pod uwagę rzeczywisty wpływ na konkurencję niezgodnego z prawem postępowania każdego przedsiębiorstwa.

Ta zmienna obejmuje udziały będące w posiadaniu przedsiębiorstwa we wspólnej inwestycji podjętej przez przedsiębiorstw lub funduszy emerytalnych, której zarządzanie zostało powierzone jednemu z tych przedsiębiorstw lub niezależnym zarządcom funduszy.

Swój udział zgłosiło przedsiębiorstw, ale tylko dwa zaakceptowały cenę wywoławczą w wysokości 77 mln EUR. Spółka Flavus wygrała przetarg, ponieważ złożyła ofertę jako pierwsza, a jej konkurent nie zaoferował wyższej ceny.

W tym przypadku, przedsiębiorstw – w tym Hoechst – „skontaktowało się” z Komisją przed powyższym dniem, w związku z czym obwieszczenie o złagodzeniu środków z 1996 r. pozostaje w zastosowaniu.

W okolicznościach tej sprawy, która obejmuje przedsiębiorstw, przy ustalaniu podstawowej kwoty grzywien konieczne będzie uwzględnienie konkretnej wagi, a co za tym idzie rzeczywistego wpływu naruszenia prawa przez każde z przedsiębiorstw na konkurencję.

Zważywszy, że w tej sprawie uczestniczy przedsiębiorstw, przy ustalaniu podstawowej wysokości grzywien należy uwzględnić szczególną rolę każdego z przedsiębiorstw, a tym samym realny wpływ jego sprzecznych z prawem działań na konkurencję.

Wnioski mogą być składane przez jedno lub przedsiębiorstw działających wspólnie.