długoterminowa rentowność i degresywność: trasa objęta pomocą musi docelowo okazać się rentowna, czyli zapewniać co najmniej pokrycie związanych z nią kosztów bez dofinansowania publicznego.

przedsiębiorstwa-beneficjenci spełniają co najmniej minimalne wymagania w zakresie środowiska, higieny i dobrostanu zwierząt.

Jeżeli program pomocy stwarza automatyczne prawo do pomocy, nie wymagając dalszych działań na poziomie administracyjnym, to czy sama pomoc może zostać przyznana wyłącznie w odniesieniu do działań podjętych lub zakupionych usług po ustanowieniu programu pomocy i uznana przez Komisję za zgodną z Traktatem WE?

Jeżeli program pomocy stworza automatyczne prawo do pomocy niewymagającej dalszych działań na poziomie administracyjnym, to sama pomoc przyznana jest wyłącznie w odniesieniu do działań podjętych lub usług wyświadczonych po stworzeniu i opublikowaniu programu pomocy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Jeżeli system pomocy stwarza automatyczne prawo do pomocy, niewymagającej dalszych działań na poziomie administracyjnym, to sama pomoc może zostać udzielona wyłącznie po utworzeniu i opublikowaniu systemu pomocy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Należy zaznaczyć, że dla masła, dla którego została przyznana pomoc na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2571/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie sprzedaży masła po obniżonych cenach oraz przyznawania pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, przeznaczonych do wykorzystania w produkcji ciast, lodów i innych środków spożywczych [6], powinna zostać przyznana kwota pomocy wskazana w kolumnie II załączników III i V rozporządzenia (WE) nr 14/2004, w przypadku gdy jest ono dostarczane na Maderę lub Wyspy Kanaryjskie.

Artykuł ten zmienia ponadto art. 2 ustawy nr 52/94 w ten sposób, że rozszerza możliwość z pomocy, przewidzianą w tej ostatniej ustawie w odniesieniu do obciążonych kosztami zobowiązań istniejących na dzień 31 grudnia 2000 r. Artykuł ten zawiera wreszcie klauzulę, zgodnie z którą przewidziana pomoc może być wdrożona dopiero po opublikowaniu w Bollettino ufficiale della Regione Lazio (Dzienniku Urzędowym Regionu Lacjum) pozytywnego wyniku analizy przeprowadzonej przez Komisję zgodnie z art. 87 i 88 Traktatu WE.

Patrz: pkt 86 sprawy 277/00 SMI, Zb.Orz 2004, str. I-4355, w której Trybunał orzekł, że „jest oczywiście możliwe, aby w przypadku gdy wyodrębnione przedsiębiorstwa stworzono w celu kontynuowania części działalności przedsiębiorstwa, które pomoc i które zostało postawione w stan upadłości, od przedsiębiorstw tych można także było, jeśli jest to konieczne, domagać się spłaty pomocy, o której mowa, o ile ustalono, że nadal czerpią one korzyści z przewagi konkurencyjnej związanej z otrzymaniem pomocy”.

Przyjmując wspomniane wyżej odstępstwo, Komisja zobowiązała się wobec Rady, że wykorzysta swoje uprawnienia w zakresie kontroli i czynności wyjaśniających w celu zapewnienia, by stocznie w Niemczech Wschodnich wyłącznie taką pomoc, która będzie konieczna do restrukturyzacji.

Równoważenie kwot nadwyżki środków pomocowych na pokrycie strat z kwotami pomocy nieprzyznanej pomocy uznaje się za zgodne ze zobowiązaniem Komisji, zawartym w decyzjach zatwierdzających, do zapewnienia, że beneficjent wyłącznie pomoc konieczną do restrukturyzacji.

Ponieważ przewidywane kwoty pomocy oparte zostały na ocenach szacunkowych, decyzje zatwierdzające podkreślały, że Komisja zapewni, iż stocznie w nowych landach wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji.

W związku z tym, ponieważ zgodnie z decyzjami Komisji zatwierdzającymi pomoc stocznie wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji, a sama Komisja zobowiązała się do kontroli zgodności działań z tym przepisem, wyłącznie odszkodowanie za straty faktycznie poniesione może być uznane za zgodne z decyzjami Komisji przyznającymi pomoc.

Zgodnie z decyzjami Komisji zatwierdzającymi pomoc stocznie mogą wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji, a Komisja zobowiązała się do kontroli zgodności z tym postanowieniem.

Biorąc pod uwagę wiedzę Niemiec na temat zasad pomocy państwowej i informacji związanych z tą sprawą, Komisja nie może zrozumieć błędnej interpretacji przez Niemcy zatwierdzających decyzji Komisji z 1993 r. i 1994 r. Decyzje te wyraźnie podkreślały, że Komisja wykorzysta swoje uprawnienia w zakresie prowadzenia kontroli i czynności wyjaśniających w celu zapewnienia, że stocznie wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji.

Komisja stwierdza, że kwota 13293077 EUR [25999000 DM] pomocy operacyjnej przyznanej przez Niemcy spółce KWW nie była zgodna z postanowieniami decyzji Komisji, o których powiadomiono Niemcy pismami z dnia 3 marca 1993 r. i z dnia 17 stycznia 1994 r., zgodnie z którymi stocznie na terenie nowych landów wyłącznie pomoc konieczną na ich restrukturyzację.

Komisja zwraca uwagę, że decyzje zatwierdzające pomoc na pokrycie strat stwierdzają wyraźnie, że Komisja wykorzysta swoje uprawnienia w zakresie kontroli i czynności wyjaśniających w celu zapewnienia, by stocznie na terenie nowych landów wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji.

W decyzjach Komisji zatwierdzających pomoc stwierdza się jedynie, że Komisja zobowiązała się wobec Rady do wykorzystania uprawnień w zakresie prowadzenia kontroli i czynności wyjaśniających w celu zapewniania, że stocznie wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji.

Wydawało się to stać w sprzeczności z przepisami zawartymi w decyzjach Komisji, zgodnie z którymi stocznie w Niemczech Wschodnich miały wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji.

Jedynym zdaniem odnoszącym się do tej kwestii jest stwierdzenie, że Komisja zobowiązała się wobec Rady do wykorzystania swoich uprawnień w zakresie prowadzenia kontroli i czynności wyjaśniających w celu zapewnienia, by stocznie wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji.

Komisja zwróciła także uwagę, że we wszystkich swoich decyzjach przyznających pomoc mówi się wyraźnie o wykorzystaniu przez Komisję jej uprawnień w zakresie kontroli i czynności wyjaśniających w celu zapewnienia, by stocznie wyłącznie pomoc konieczną do ich restrukturyzacji.