W zakresie, w jakim jest to zgodne z realizacją celu dotyczącego dobrych praktyk , z jednoczesnym uwzględnieniem maksymalnej elastyczności, należy przewidzieć stosowanie dyrektywy 2014/24/UE w odniesieniu do wymogów dotyczących zdolności ekonomicznej i finansowej oraz dowodów w formie dokumentów.

„konsument” oznacza każdą osobę fizyczną, która w ramach praktyk objętych niniejszą dyrektywą działa w celu niezwiązanym z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wolnym zawodem;

„przedsiębiorca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która w ramach praktyk objętych niniejszą dyrektywą działa w celu związanym z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wolnym zawodem, oraz każdą osobę działającą w imieniu lub na rzecz przedsiębiorcy;

Wskazane jest, aby pojęcie praktyk wprowadzających w błąd obejmowało te spośród praktyk, w tym reklamę wprowadzającą w błąd, które poprzez wprowadzanie konsumenta w błąd uniemożliwiają mu dokonanie świadomego, a zatem i efektywnego wyboru.

Przepisy prawne Państw Członkowskich w zakresie nieuczciwych praktyk wykazują istotne różnice, które mogą powodować znaczne zakłócenia konkurencji oraz tworzyć przeszkody dla sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

zakres obowiązków przedsiębiorcy, motywy stosowania praktyki i rodzaj procesu sprzedaży, oświadczenia lub symbole dotyczące bezpośredniego lub pośredniego sponsorowania lub zezwolenia wydanego dla przedsiębiorcy lub produktu;

W celu uwzględnienia praktyki oraz uwarunkowań praktycznych należy dopuścić pewien margines tolerancji w odniesieniu do ilości objętej dopłatą.

Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie wyeliminowanie barier dla funkcjonowania rynku wewnętrznego w przepisów prawa krajowego w zakresie nieuczciwych praktyk oraz zapewnienie wysokiego wspólnego poziomu ochrony konsumentów poprzez zbliżenie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich w zakresie nieuczciwych praktyk handlowych, nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez Państwa Członkowskie, a zatem możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości ustanowioną w art. 5 Traktatu.

Z uwagi na charakter sektorów objętych koordynacją procedur udzielania zamówień na poziomie Unii powinna ona, zapewniając zastosowanie powyższych zasad, określić ramy dobrych praktyk oraz umożliwiać maksymalną elastyczność.

Biorąc pod uwagę zwyczaje i względy praktyczne, należy dopuścić pewne tolerancje w odniesieniu do wspomnianej ilości.

Opisywanie produktu jako „gratis”, „darmowy”, „bezpłatny” lub w podobny sposób, jeżeli konsument musi uiścić jakąkolwiek inną należność niż nieunikniony koszt związany z odpowiedzią na praktykę , odbiorem lub dostarczeniem produktu.

Ogólny zakaz jest skonkretyzowany przez przepisy w zakresie dwóch zdecydowanie najpowszechniejszych typów praktyk handlowych, mianowicie praktyk wprowadzających w błąd i agresywnych praktyk handlowych.

Towary muszą być opisane zgodnie z praktyką z podaniem wystarczającej ilości szczegółów, w celu umożliwienia ich zidentyfikowania.

Jeśli towary nie są zapakowane, wskazać odpowiednio liczbę wyrobów lub wpisać„luzem”. WNIOSEK O ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO

Towary muszą być opisane zgodnie z praktyką z podaniem wystarczającej ilości szczegółów w celu umożliwienia ich zidentyfikowania.

W tym celu oraz zgodnie z akademickim projektem wspólnych ram odniesienia wszelkie warunki umów lub praktyki rażąco odstępujące od dobrej praktyki oraz naruszające zasadę działania w dobrej wierze i rzetelność powinny być uznawane za nieuczciwe wobec wierzyciela.

zwraca uwagę na rozwój rynku żywności ekologicznej obejmujący produkty ekologiczne uprawiane w UE i produkty importowane, co może również stwarzać możliwości w zakresie nieuczciwych praktyk , i podkreśla, że sytuacja ta wymaga bardziej rygorystycznych systemów kontroli na szczeblu Unii i państw członkowskich;

Środki te muszą być niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej ochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykami i muszą być proporcjonalne do tego celu.

Jednakże doradcy Komisji przyznają, że transakcja miałaby inny przebieg, gdyby została przeprowadzona na warunkach .

32005 L 0029: dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (‘Dyrektywa o nieuczciwych praktykach ’) (Dz.U. L 149 z 11.6.2005, str. 22).”;