Dodatkowe informacje: a) z białego wywiadu z oficjalnych sprawozdań wynika, że Leodomir Mugaragu jest szefem sztabu FOCA; b) według oficjalnych sprawozdań Mugaragu jest wyższym rangą oficerem planującym operacje wojskowe FDLR we wschodniej części DRK; c) od czerwca 2011 r. przebywa w kwaterze głównej FDLR w kompleksie leśnym Kikoma, w pobliżu Bogoyi, Walikale, Kiwu Północne.

Dodatkowe informacje: a) z białego wywiadu z oficjalnych sprawozdań wynika, że Leodomir Mugaragu jest szefem sztabu Forces Combattantes Abucunguzi/Combatant Force for the Liberation of Rwanda (FOCA) b) według oficjalnych sprawozdań Mugaragu jest wyższym rangą oficerem planującym operacje wojskowe FDLR we wschodniej części DRK.

Z białego wywiadu z oficjalnych sprawozdań wynika, że Leodomir Mugaragu jest szefem sztabu Forces Combattantes Abucunguzi/Combatant Force for the Liberation of Rwanda (FOCA) – zbrojnego ramienia FDLR.

Z białego wywiadu z oficjalnych sprawozdań wynika, że Leodomir Mugaragu jest szefem sztabu Forces Combattantes Abucunguzi/Combatant Force for the Liberation of Rwanda (FOCA) – zbrojnego ramienia FDLR.

Z białego wywiadu z oficjalnych sprawozdań (w tym sporządzonych przez grupę ekspertów Komitetu Sankcji dotyczących DRK powołanego przez RB ONZ) wynika, że Jamil Mukulu jest wojskowym dowódcą Zjednoczonych Sił Demokratycznych, zagranicznej grupy zbrojnej operującej na terenie DRK; grupa ta utrudnia rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tej grupy, o czym mowa w rezolucji nr 1857 (2008) pkt 4 lit. b).

Dodatkowe informacje: Z białego wywiadu z oficjalnych sprawozdań, w tym sprawozdań przygotowanych przez grupę ekspertów Komitetu Sankcji DRK Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, wynika, że Jamil Mukulu jest wojskowym dowódcą Zjednoczonych Sił Demokratycznych (ADF), zagranicznej grupy zbrojnej działającej na terenie Demokratycznej Republiki Konga (DRK) i utrudniającej rozbrojenie oraz dobrowolną repatriację lub przesiedlenie bojowników ADF zgodnie z treścią ust. 4 lit. b) rezolucji nr 1857 (2008).

Wsparciem mogą być objęte następujące działania w ramach kluczowego działania – współpracy strategicznej i innowacyjności w uczeniu się przez całe życie, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. a):a) indywidualna mobilność, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a), w tym wizyty studyjne ekspertów urzędników wyznaczonych przez władze krajowe, regionalne lub lokalne, dyrektorów placówek oświatowych i szkoleniowych oraz świadczących usługi w zakresie poradnictwa i poświadczania doświadczenia zawodowego, a także partnerów społecznych;

W oddzielnym piśmie, w nagłówku protokołu finansowego podpisanego przez bank […] w dniu 12 września 2002 r. dotyczącego zobowiązania tegoż banku wobec rozpatrywanego przez przedsiębiorstwo podwyższenia kapitału przedsiębiorstwa, przedstawiciel banku zajmuje jednoznacznie stanowisko w tej kwestii: „Oceniamy, że rozpatrywana operacja w obecnych warunkach będzie trudna oraz że pozytywna reakcja rynków na deklaracje komunikaty, które zostaną opublikowane w końcu tygodnia, będzie jednym z kluczowych elementów dla stworzenia warunków niezbędnych do realizacji tej operacji”.

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/695/UE z dnia 17 listopada 2010 r. zmieniającą załączniki do decyzji 93/52/EWG w odniesieniu do uznania Estonii, Łotwy oraz Wspólnoty Autonomicznej Balearów w Hiszpanii za oficjalnie wolne od brucelozy (B. melitensis) oraz zmieniającą załączniki I i II do decyzji 2003/467/WE w odniesieniu do uznania Estonii za oficjalnie wolną od gruźlicy brucelozy w odniesieniu do stad bydła [3].

zmieniająca załączniki do decyzji 93/52/EWG w odniesieniu do uznania Estonii, Łotwy oraz Wspólnoty Autonomicznej Balearów w Hiszpanii za oficjalnie wolne od brucelozy (B. melitensis) oraz zmieniająca załączniki I i II do decyzji 2003/467/WE w odniesieniu do uznania Estonii za oficjalnie wolną od gruźlicy brucelozy w odniesieniu do stad bydła

Określono w niej warunki, zgodnie z którymi państwo członkowskie może być uznane za oficjalnie wolne od gruźlicy oficjalnie wolne od brucelozy w odniesieniu do stad bydła.

uznane za urzędowo wolne od gruźlicy urzędowo wolne od brucelozy zgodnie z definicją w art. 2 ust. 2 lit. d) i f) dyrektywy 64/432/EWG albo nieobjęte ograniczeniami na mocy prawodawstwa krajowego państwa trzeciego pochodzenia siary odnośnie do zwalczania gruźlicy i brucelozy; oraz

Estonia przedłożyła Komisji dokumentację wykazującą spełnienie warunków określonych w dyrektywie 64/432/EWG, niezbędnych do przyznania całemu terytorium tego państwa członkowskiego statusu oficjalnie wolnego od gruźlicy oficjalnie wolnego od brucelozy.

Załączniki I i II do decyzji Komisji 2003/467/WE z dnia 23 czerwca 2003 r. ustanawiającej status bydła oficjalnie wolnego od gruźlicy, brucelozy i enzootycznej białaczki bydła dla stad w niektórych państwach członkowskich i regionach państw członkowskich [4] zawierają wykazy państw członkowskich uznanych odpowiednio za oficjalnie wolne od gruźlicy oficjalnie wolne od brucelozy.

W wyniku oceny dokumentacji przedłożonej przez Estonię należy uznać to państwo członkowskie za oficjalnie wolne od gruźlicy oficjalnie wolne od brucelozy.

W dniach 6–7 lipca 2011 r. Unia zorganizowała w Brukseli seminarium, by „propagować budowę zaufania oraz wspierać proces prowadzący do ustanowienia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia”; w seminarium wzięli udział przedstawiciele wyższego szczebla z państw regionu, trzech państw depozytariuszy NPT, państw członkowskich Unii, innych zainteresowanych państw, a także przedstawiciele środowisk akademickich oficjalni przedstawiciele najważniejszych organizacji regionalnych i międzynarodowych.

Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby instytucje urzędnicy odpowiedzialni za przekazywanie Komisji (Eurostatowi) rzeczywistych danych oraz informacji o rachunkach sektora publicznego będących ich podstawą w pełni przestrzegali obowiązków związanych z zasadami statystycznymi.

Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby instytucje urzędnicy odpowiedzialni za przekazywanie Komisji (Eurostatowi) rzeczywistych danych oraz będących ich podstawą danych dotyczących rachunków sektora publicznego działali rzetelnie i zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.”.

Należy również przyjąć środki ograniczające skierowane przeciwko białoruskim przywódcom urzędnikom odpowiedzialnym za łamanie międzynarodowych standardów wyborczych oraz za prześladowanie społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej.

W dniu 10 kwietnia 2006 r. Rada zdecydowała przyjąć środki ograniczające skierowane przeciwko prezydentowi Aleksandrowi Łukaszence, przywódcom urzędnikom białoruskim odpowiedzialnym za łamanie międzynarodowych standardów wyborczych i prawa międzynarodowego w dziedzinie praw człowieka, jak również za prześladowanie społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej.