Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi Schengen, Dania – zgodnie z art. 4 tego protokołu – podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu decyzji Rady decyzję, czy dokona transpozycji niniejszego rozporządzenia do swego prawa krajowego.

Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia decyzję, czy wdroży niniejsze rozporządzenie w swoim prawie krajowym.

Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia decyzję, czy dokona jego transpozycji do swego prawa krajowego.

Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi Schengen, Dania – zgodnie z art. 4 tego protokołu – podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia decyzję, czy dokona jego transpozycji do swego prawa krajowego.

Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia decyzję, czy dokona jego transpozycji do swojego prawa krajowego.

Biorąc pod uwagę, że niniejsze rozporządzenie stanowi Schengen, Dania, zgodnie z art. 4 tego protokołu, w terminie sześciu miesięcy od daty przyjęcia przez Radę decyzji w sprawie niniejszego rozporządzenia, podejmie decyzję o jego ewentualnej transpozycji do swojego prawa krajowego.

Ponieważ niniejsza decyzja stanowi Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji Dania podejmuje decyzję, czy dokona jej transpozycji do swojego prawa krajowego.

Ponieważ niniejsza decyzja stanowi Schengen, na mocy art. 4 tego protokołu Dania podejmuje decyzję, w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji, czy dokona transpozycji niniejszej decyzji do swego prawa krajowego.

Ponieważ niniejsza decyzja stanowi Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje decyzję – w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji – czy dokona jej transpozycji do swego prawa krajowego.

Ponieważ niniejsza decyzja ma na celu Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji podejmuje decyzję, czy dokona jej transpozycji do swego prawa krajowego.

Kontynuacja prac na rzecz pełnego dostosowania do wspólnotowego dorobku prawnego prawa krajowego w dziedzinie transportu drogowego (wraz z wdrożeniem tachografów cyfrowych), dalsze dostosowanie do ustawodawstwa w kolei (pierwszy i drugi pakiet kolejowy oraz interoperacyjność), osiągnięcie pełnego dostosowania prawa do prawodawstwa w dziedzinie lotnictwa oraz zapewnienie energicznego egzekwowania odpowiedniego prawodawstwa.

Dalsze dostosowanie do prawodawstwa w kolei (pierwszy i drugi pakiet kolejowy oraz interoperacyjność).

W zakresie, w jakim przepisy te regulują zniesienie kontroli osób na granicach wewnętrznych, mają one zastosowanie do granic powietrznych od dnia 29 marca 2009 r. Rada może postanowić o odroczeniu tego terminu, stanowiąc zwykłą większością głosów członków Rady reprezentujących rządy państw członkowskich, do których mają zastosowanie przepisy Schengen regulujące zniesienie kontroli osób na granicach wewnętrznych.

Gdyby te kolejne wizytacje na granicach powietrznych nie wypadły pomyślnie, należy ponownie rozpatrzyć ustalone terminy stosowania Schengen dotyczącego zniesienia kontroli osób na granicach powietrznych.

zwraca uwagę, że wciąż istnieje szereg nierozwiązanych kwestii w kilku obszarach ;

Niniejsze zalecenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie bierze udziału, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów Schengen; Irlandia nie bierze w związku z tym udziału w przyjęciu niniejszego zalecenia i niniejsze zalecenie jej nie dotyczy.

w stosownym przypadku, stosowania określonych części Schengen w kilku państwach członkowskich (tj. oceny tematyczne).

Dalsze zbliżanie ustawodawstwa w dziedzinie ceł i podatków do UE; dalsza poprawa zdolności administracyjnych służb podatkowych i celnych w zakresie egzekwowania przepisów prawa oraz walki z korupcją, przestępczością transgraniczną i uchylaniem się od zobowiązań podatkowych.

Instytucje te są zdania, że nowe mechanizmy stanowią właściwą odpowiedź na apel Rady Europejskiej zawarty w jej konkluzjach z dnia 24 czerwca 2011 r. o zwiększenie współpracy i wzajemnego zaufania między państwami członkowskimi w strefie Schengen oraz o skuteczny i niezawodny system monitorowania i oceny pozwalający egzekwować wspólne zasady oraz ulepszać, dostosowywać i rozszerzać kryteria oparte na UE, któremu to apelowi towarzyszyło przypomnienie, że należy skutecznie i spójnie zarządzać zewnętrznymi granicami UE, wspólnie ponosząc za to odpowiedzialność, działając solidarnie oraz praktycznie współpracując.

Instytucje te są zdania, że nowe mechanizmy stanowią właściwą odpowiedź na apel Rady Europejskiej zawarty w jej konkluzjach z dnia 24 czerwca 2011 r. o zwiększenie współpracy i wzajemnego zaufania między państwami członkowskimi w strefie Schengen oraz o skuteczny i niezawodny system monitorowania i oceny pozwalający egzekwować wspólne zasady oraz ulepszać, dostosowywać i rozszerzać kryteria oparte na UE, któremu to apelowi towarzyszyło przypomnienie, że należy skutecznie i spójnie zarządzać zewnętrznymi granicami UE, wspólnie ponosząc za to odpowiedzialność, działając solidarnie oraz praktycznie współpracując.