wykreślenie z tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji i zastąpienie jakichkolwiek uprawnień z tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji, które jeszcze nie zostały przydzielone instalacji do chwili proponowanej zmiany tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji;

Nie można odrzucić hipotezy o braku różnicy i właściwy wniosek jest taki, że nie ma wystarczających dowodów na to, że uprawa zmodyfikowana genetycznie i jej tradycyjny odpowiednik różnią się.

Dla typów wyników 1, 3 i 5 nie można odrzucić hipotezy o braku różnicy: w przypadku wyników 2, 4, 6 i 7 uprawa zmodyfikowana genetycznie różni się od swojego tradycyjnego odpowiednika.

W przypadku badania równoważności stosowane podejście jest zgodne z metodą dwóch jednostronnych testów (TOST), w ramach której odrzuca się hipotezę nierównoważności, gdy obie granice ufności mieszczą się w granicach równoważności.

Jeśli chodzi o interpretację równoważności, określono cztery kategorie, tj. od (i) do (iv): w kategorii (i) hipotezę o nierównoważności odrzuca się na rzecz równoważności; w kategorii (ii), (iii) oraz (iv) nie można odrzucić nierównoważności. Typ wyniku Skorygowana dolna granica równoważności Linia braku różnicy Kategoria równoważności Skorygowana górna granica równoważności (i) (ii) (iii)

Typy wyników 1 i 2 (kategoria (i), rysunek 1): obie granice ufności leżą między skorygowanymi granicami równoważności i odrzuca się hipotezę o nierównoważności.

W badaniu równoważności zakłada się w hipotezie , że różnica między GMO a zbiorem odmian wzorcowych jest co najmniej tak duża, jak określona wielkość minimalna (zob. sekcja 1.3.2.2), natomiast w hipotezie alternatywnej zakłada się, że między GMO a zbiorem odmian wzorcowych nie ma różnicy lub że istnieje różnica mniejsza niż określona wielkość minimalna.

W badaniu różnicy zakłada się w hipotezie , że nie ma różnicy między GMO a jego tradycyjnym odpowiednikiem, natomiast w hipotezie alternatywnej zakłada się, że różnica istnieje.

Do stwierdzenia, że GMO i odmian wzorcowych są jednoznacznie równoważne w odniesieniu do badanego punktu końcowego, wymagane jest odrzucenie hipotezy .

Bez uszczerbku dla przepisów obowiązujących w innych dziedzinach, określających przypadki oraz warunki, w których decyzje stają się nieważne lub tracą moc, organy celne, które wydały decyzję, mogą w każdej chwili ją unieważnić, zmienić lub cofnąć, jeżeli nie jest ona zgodna z przepisami prawa celnego.

Nie naruszając przepisów obowiązujących w innych dziedzinach, określających przypadki, w których decyzje są wadliwe lub nieważne, organy celne, które wydały decyzję, mogą w każdej chwili ją unieważnić, zmienić lub cofnąć, jeżeli nie jest ona zgodna z przepisami prawa celnego.

Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej podejmowane decyzje ogłaszające nieważność rozszerzenia zasad, zgodnie z art. 7 ust. 3 akapit drugi i art. 7 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 104/2000.

Wyniki wszystkich sesji wzajemnej oceny, w których taki ekspert brał udział, zostaną uznane za nieważne, a przedmiotowy wniosek lub przedmiotowe wnioski zostaną poddane ponownej ocenie.

Wyniki prac wszelkich grup porozumienia, w których taki ekspert uczestniczył, zostaną uznane za nieważne, a przedmiotowy wniosek lub przedmiotowe wnioski zostaną poddane ponownej ocenie.

Jeżeli marynarz zmienia zdanie lub nie stawia się w dniu i o godzinie wyznaczonej do zaokrętowania, jego umowę o pracę uznaje się za nieważną, a właściciel statku jest automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania marynarza.

Jeżeli ilość, która ma być alokowana w związku z ofertą zgodnie z ust. 6, 7 lub 8, jest mniejsza od minimalnej ilości zdolności w rozumieniu ust. 3 lit. e), oferta ta jest odrzucana i staje się nieważna; w takim wypadku powtarza się alokację na podstawie pozostałej identycznej oferty ceny lub pozostałych identycznych ofert ceny zgodnie z ust. 8 lub (w zależności od przypadku) dokonuje się alokacji na podstawie oferty z następną w kolejności najwyższą ceną, zgodnie z ust. 6.

W przypadku gdy żaden kraj partnerski nie podpisze umowy finansowej w wyznaczonym terminie, składnik zewnętrzny wspólnego programu operacyjnego przestaje obowiązywać. Wówczas zastosowanie mają zasady, o których mowa w art. 44 ust. 3 i 4.

W związku z powyższym jego wniosek o MET uznano za nieważny, wobec czego dalszej analizie przez Komisję poddano tylko 12 wniosków o traktowanie na zasadach MET od pozostałych chińskich producentów eksportujących.

Wszelkie postanowienia porozumień zbiorowych lub indywidualnych lub inne zbiorowe regulacje dotyczące dostępu do zatrudnienia, wynagrodzenia i innych warunków pracy oraz zwolnienia są nieważne z mocy prawa w zakresie, w jakim określają warunki dyskryminujące pracowników, którzy są obywatelami innych państw członkowskich, lub upoważniają do stosowania takich warunków.

Postanowienia stanowiące inaczej są nieważne [6].