koniowatych nie należy stosować kolczykowania i tatuowania.

Zgodnie z art. 63 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1122/2009, w przypadku gdy bydło zgłaszane do celów płatności utraciło jeden z dwóch kolczyków, a może być jednoznacznie i indywidualnie zidentyfikowane w inny sposób za pomocą systemu identyfikacji i rejestracji bydła, zwierzę jest nadal włączone do liczby zwierząt zatwierdzonych i kwalifikuje się do płatności.

Dlatego też w przypadkach, gdy dana sztuka bydła straciła oba kolczyki, a jej tożsamość można ustalić bez jakichkolwiek wątpliwości, należy ją również włączyć do liczby zwierząt zatwierdzonych i kwalifikujących się do płatności.

W związku z tym w przypadkach, gdy pojedyncze zwierzę straciło oba kolczyki, a jego tożsamość można ustalić bez jakichkolwiek wątpliwości, należy je również włączyć do liczby zwierząt zatwierdzonych i kwalifikujących się do płatności.

Rodzaj (tatuaż, , mikroczip, szkic, zdjęcie itp.)

Właściciel zwierząt jest przez cały czas w posiadaniu dwóch zatwierdzonych przez właściwy organ zgodnie z art. 4 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 (zwanych dalej „zatwierdzonymi paskami informacyjnymi”).

Stanowi ono w szczególności, że wszystkie zwierzęta w hodowli urodzone po dniu 31 grudnia 1997 r. lub przeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego po dniu 1 stycznia 1998 r. oraz zwierzęta pochodzące z hodowli w Republice Czeskiej, Estonii, Cyprze, Łotwie, Litwie, Węgrzech, Malcie, Polsce, Słowenii i Słowacji, urodzone przed dniem przystąpienia lub przeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego po tym terminie, powinny być identyfikowane poprzez umieszczenie na obu , zatwierdzonych przez właściwy organ (zwane dalej „zatwierdzonymi paskami informacyjnymi”).

„Wszystkie zwierzęta w gospodarstwie w Chorwacji urodzone przed dniem przystąpienia lub przeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego po tej dacie identyfikuje się poprzez założenie na każde zwierzęcia kolczyków zatwierdzonych przez właściwe władze.”;

„Wszystkie zwierzęta w hodowli w Bułgarii lub Rumunii urodzone przed dniem przystąpienia lub przeznaczone do handlu wewnątrz Unii po tej dacie identyfikuje się poprzez umieszczenie na obu każdego zwierzęcia o treści zatwierdzonej przez właściwe władze.”

Jednakże, w przypadku gdy zwierzęta są przenoszone bezpośrednio do innych gospodarstw na terenie tego samego Państwa Członkowskiego, o których mowa w art. 1, zatwierdzone wystarczy stosować u zwierząt podczas przenosin.

„kolczyk” oznacza kolczyk stosowany do identyfikacji zwierząt, o którym mowa w art. 3 lit. a) oraz art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000;

W ramach odstępstwa od art. 4 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1760/2000, w przypadku zwierząt urodzonych w gospodarstwie, nie ma obowiązku stosowania zatwierdzonych , pod warunkiem że najpóźniej po osiągnięciu przez zwierzęta wieku 20 dni są one oznakowane w sposób określony przez właściwy organ, zgodnie z art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia.

Należy prowadzić indywidualną identyfikację zwierząt, stosując odpowiednio transpondery, , obroże z tworzyw sztucznych i/lub bolusy umieszczane w żwaczu.

podczas załadunku sprawdza się, czy wszystkie sztuki bydła mają identyfikatory w postaci kolczyków. Ponadto co najmniej 10 % pogłowia sprawdzonego w ten sposób sprawdza się pojedynczo, aby zweryfikować identyfikację;

W stosownych przypadkach należy określić rodzaj (tatuaż, mikroczip, , szkic, zdjęcie itp.), ilość i umiejscowienie.

Określić system identyfikacji (tj. kolczyk, tatuaż, trwały znak, chip, transponder) oraz miejsce anatomiczne, które zostało wykorzystane u zwierzęcia,(b) kolczyk w obejmujący kod ISO kraju eksportującego.W przypadku wysyłki więcej niż jednego gatunku zwierząt, podać również odpowiednio »owca« lub »koza«.(9) Wiek ( w miesiącach ).

w z podanym kodem ISO państwa wywozu.

w z podanym kodem ISO kraju wywozu.

w z podanym kodem ISO państwa wywozu.

w z podanym kodem ISO kraju wywozu.