Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzące działalność na terytorium co najmniej dwóch państw członkowskich jest niewypłacalne w rozumieniu art. 2 ust. l, instytucją odpowiedzialną za zaspokajanie roszczeń pracowników jest instytucja w tym państwie członkowskim, na którego terytorium zwykle wykonują lub wykonywali oni swoją pracę.

Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne, aby instytucje gwarancyjne zapewniły, z zastrzeżeniem art. 4, wypłatę należności z tytułu roszczeń pracowników, wynikających z umowy o pracę lub stosunku pracy, włączając w to, jeśli stanowi tak prawo krajowe, wypłatę odprawy w związku z ustaniem stosunku pracy.

Do celów wykonania art. 9 państwa członkowskie przyjmują przepisy dotyczące wymiany istotnych informacji między właściwymi organami administracyjnymi lub instytucjami gwarancyjnymi określonymi w art. 3 akapit pierwszy, umożliwiając w szczególności powiadamianie właściwej instytucji gwarancyjnej o roszczeniach pracowników.

W celu zapewnienia pewności prawnej dla pracowników na wypadek niewypłacalności przedsiębiorstw prowadzących działalność w kilku państwach członkowskich i wzmocnienia praw pracowników zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, należy wprowadzić przepisy stanowiące wyraźnie, która instytucja jest w takich przypadkach właściwa do wypłaty należności z tytułu niezaspokojonych roszczeń pracowników, oraz stawiające jako cel współpracy między właściwymi organami administracyjnymi państw członkowskich jak najwcześniejszą wypłatę należności z tytułu roszczeń pracowników.

Zgodnie z prawem węgierskim [20], jeżeli gwarant musi roszczenia z gwarancji, zostają na niego przeniesione wszelkie prawa związane z pożyczką, której spłatę ma zabezpieczyć gwarancja.

Istotnie przed przyjęciem zabezpieczeń bank ocenia wartość danej nieruchomości, aby w przypadku niemożności spłacenia długu przez dłużnika bank mógł roszczenia z hipoteki.

W szczególności w każdym roku w okresie od 2006 r. do 2011 r. (z jedynym wyjątkiem w 2010 r.) roszczenia są już (niemal) równe składkom netto otrzymanym przez Sinosure lub (znacznie) je przekraczają.

Państwa członkowskie ustanawiające okres referencyjny trwający nie mniej niż 18 miesięcy mogą ograniczyć okres, za który roszczenia są zaspokajane przez instytucję gwarancyjną, do ośmiu tygodni.

Jeżeli państwa członkowskie korzystają z prawa określonego w ust. 1, wskazują długość okresu, za który roszczenia są zaspokajane przez instytucję gwarancyjną.

W postępowaniu wobec Herlitz AG i Herlitz PBS AG wydawało się to najlepszym rozwiązaniem pozwalającym roszczenia wierzycieli.

Dwóch unijnych producentów ma już plany dotyczące budowy w Unii dwóch nowych zakładów produkcji krzemu dla energetyki słonecznej; miałyby one część zapotrzebowania rynku unijnego.

Przywóz z innych państw trzecich, zwłaszcza ze Stanów Zjednoczonych i Chińskiej Republiki Ludowej, może również część popytu.

W rezultacie roszczenia wobec przedsiębiorstwa Malév zostały , a byli wierzyciele stali się właścicielami części przedsiębiorstwa.

W przypadku gdy wymóg główny określony w art. 11 ust. 4 nie jest w pełni , wypłacane saldo jest obniżane proporcjonalnie.

Unijni producenci rzekomo nie byli skłonni lub nie byli w stanie takiego popytu.

Ustanowienie DMA ma od 20 do 25 % całkowitego zapotrzebowania, tj. dostarczyć rocznie finansowanie w kwocie 5 mld EUR.

Z tych różnych przyczyn koniunkturalnych i strukturalnych władze francuskie obawiają się, że jest mało prawdopodobne, aby zwiększenie marż i niewielkie udziały w rynku wystarczyły do spontanicznego wzrostu oferty podmiotów prywatnych, które byłyby w stanie zastąpić Dexię i popyt francuskich publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

W porównaniu z wielkością zainstalowanych w USA zdolności produkcyjnych, szacowana na 650000 ton, łączna wielkość popytu oraz zapotrzebowania wewnętrznego, szacowana na 560000 ton ogółem, oznacza wskaźnik wykorzystania zdolności produkcyjnych na poziomie 86 %, co jest wskaźnikiem raczej niskim w korzystnej sytuacji rynkowej w OD.

Przyznana pomoc ma charakter selektywny, ponieważ dotacja nie ułatwiła dostępu do rynku spółce Europa 7, której jeszcze nie zostały przyznane częstotliwości nadawania, a jedynie umożliwiła spółkom Mediaset i RAI popyt oraz dokonać inwestycje celem rozszerzenia swoich wpływów również na rynek telewizji cyfrowej.

Pomimo tendencji spadkowej w 2006 r. i 2007 r., w ODP wielkość wywozu prawie osiągnęła poziom z 2005 r. Należy odnotować, że wielkość wywozu do USA była znacząca, tj. odpowiadała 25 % jego łącznej wielkości produkcji w ODP, podczas gdy z drugiej strony duże ilości produktu objętego postępowaniem były przywożone przez przemysł unijny z Chin, aby popyt odbiorców w Unii.