Szef misji orzeka w sprawach dotyczących wykonania MoU, zgodnie z postanowieniami MoU i z OPLAN.

postępowanie dotyczy przypadków, które wystąpiły przed datą podjęcia zobowiązania odszkodowawczego, a nie dotyczy żadnych przypadków przyszłych.

Wewnętrzne kwestie dotyczące praw i wynagrodzenia pracowników czasowych są rozstrzygane zgodnie z procedurą odwoławczą określoną w art. 30 i 31 niniejszego regulaminu.

Wewnętrzne kwestie dotyczące praw i wynagrodzenia pracowników czasowych są rozstrzygane zgodnie z procedurą odwoławczą określoną w art. 30 niniejszego regulaminu.

W tych okolicznościach władze francuskie zdecydowały się wdrożyć program, aby wszystkie zamówienia mogły być uwzględnione na tych samych warunkach, co zamówienia o większym znaczeniu, również te zamówienia pozycji francuskojęzycznych, które były nieopłacalne.

Sprawa C-156/98, Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji, Rec. [2000], s. I-06857, punkt 64: „Jak stwierdzono w punkcie 30 niniejszego wyroku, należy w pierwszej kolejności przyjąć, że w ramach programu pomocowego przyznano pomoc przeznaczoną na działalność przedsiębiorstwa będącego beneficjentem […]”.

Nie jest kwestią , że rowery sprzedawane na indyjskim rynku krajowym są produktem podobnym w odniesieniu do rowerów wywożonych do Wspólnoty przez kraje objęte postępowaniem.

Władze greckie twierdzą, że jeśli Hellenic Shipyards zbilansowałyby do dnia 31 stycznia 1996 r. straty z lat poprzednich z rezerwami zwolnionymi z podatku, wynikający podatek o stawce 10 % od 43 mln EUR przyczyniłby się do powstania zobowiązanie podatkowego, które zostałoby i tak odpisane do wysokości 99 % na mocy przepisów Ustawy 2367/95.

Wiele państw członkowskich wprowadziło uproszczone postępowania cywilne w zakresie drobnych roszczeń, jako że koszty, opóźnienia i stopień zawiłości postępowania niekoniecznie zmniejszają się proporcjonalnie do wartości przedmiotu sporu.

Wręcz przeciwnie – jak stwierdzono w motywie (80) powyżej, zdaniem władz niderlandzkich dalsze opóźnienia w realizacji projektu dotyczącego nieruchomości przyniosłyby PPP koszty w wysokości 2,8 mln EUR, podczas gdy uzgodnione upusty cenowe wyniosłyby 3,6 mln EUR. Komisja stwierdza zatem, iż władze niderlandzkie nie wykazały, że pozytywne skutki zakończenia kwestionowanego projektu dotyczącego nieruchomości przeważają nad negatywnymi skutkami przyznania spornych środków.

Komisja stwierdziła jedynie w przedmiotowej decyzji, że projekt pilotażowy realizował inny cel i łącznie z drugim projektem nie tworzył jednostkowego projektu inwestycyjnego.

wyznacza osobę do reprezentowania Trybunału we wszelkich postępowaniach , w których Trybunał bierze udział;

wyznacza osobę do reprezentowania Trybunału we wszelkich postępowaniach , w których Trybunał bierze udział;

poprzednie przypadki , w szczególności nadużycia finansowe.

W odniesieniu do wszystkich roszczeń w czasie zawierania umowy kupna-sprzedaży istniał określony podział ryzyka między państwem węgierskim jako sprzedającym a Erste Bank jako nabywcą. Na tej podstawie nabywca przejął wszystkie potencjalne zobowiązania dotyczące toczących się spraw spornych, natomiast zagrażające i nieznane roszczenia sporne zostały przejęte częściowo i w ograniczonym zakresie (w przypadku nieznanych roszczeń 10 % pierwszych 10 mld HUF, a w przypadku zagrażających roszczeń 50 % pierwszych 4 mld HUF z przedmiotowej całkowitej kwoty zobowiązań banku).

W odniesieniu do wszystkich roszczeń spornych w czasie zawierania umowy kupna-sprzedaży istniał określony podział ryzyka między państwem węgierskim jako sprzedającym a Erste Bank jako nabywcą. Na tej podstawie nabywca przejął wszystkie potencjalne zobowiązania dotyczące toczących się spraw spornych, natomiast zagrażające i nieznane roszczenia zostały przejęte częściowo i w ograniczonym zakresie (w przypadku nieznanych roszczeń 10 % pierwszych 10 mld HUF, a w przypadku zagrażających roszczeń 50 % pierwszych 4 mld HUF z przedmiotowej całkowitej kwoty zobowiązań banku).

W zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej [5] Komisja poinformowała producentów eksportujących, których dotyczyły wyroki, że postanowiła wznowić postępowanie w celu zastąpienia unieważnionych części rozporządzenia i sprawdzić, czy w odnośnym okresie w odniesieniu do tych producentów przeważały warunki gospodarki rynkowej.

W dniu 5 października 2006 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1472/2006 [2] („ rozporządzenie”) w sprawie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowe oraz ostatecznego pobrania cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Wietnamu.

Trybunał stwierdził nieważność rozporządzenia w całości, w zakresie, w jakim odnosi się ono do podmiotów wnoszących odwołanie.

W tym celu wnioskiem przywrócono by na okres obowiązywania rozporządzenia ostateczne cło antydumpingowe w odniesieniu do producentów eksportujących, których dotyczyły wyroki.