Niderlandy wyjaśniły Komisji, że chociaż zdaniem ING wcześniej przestrzegał on zakazu przywództwa cenowego we Włoszech, to jest on gotów przyjąć zmieniony zakaz cenowego, aby uniknąć niezrozumień oraz rozwiać obawy Komisji, aby można było uniknąć skarg, takich jak skarga MedioBanca we Włoszech.

Chociaż Niderlandy wykazały, że ING Direct nie naruszył treści zobowiązania dotyczącego cenowego, usytuowanie ING Direct we Włoszech tuż za Banca Sistema potwierdza jednak, iż ceny w dalszym ciągu stanowią kluczowy element strategii handlowej ING Direct.

Jeżeli chodzi o zakaz cenowego, Komisja uważa go za zgodny z pkt 44 komunikatu o restrukturyzacji, ponieważ służy on zagwarantowaniu, że pomoc państwa nie zostanie wykorzystana w celu oferowania takich warunków, którym nie mogliby sprostać konkurenci nieotrzymujący pomocy państwa.

Dlatego też, jak wskazano w decyzji o wszczęciu postępowania, Komisja uznała, iż proste porównanie taryf stosowanych przez Alitalię i przez spółki konkurencyjne (istnienie cenowego) mogłoby początkowo wskazywać na istnienie sytuacji, w których stosowano ceny dumpingowe.

Zrewidowany zakaz cenowego obejmuje również (proceduralne) wyjaśnienia lub korekty np. dotyczące terminów na dostosowanie cen po tym, jak ING zda sobie sprawę z pozycji przywództwa cenowego, połączone z ograniczeniem ważności ofert handlowych.

Komisja zauważa, że zobowiązanie do przestrzegania zakazu wywierania dominującego wpływu na ceny (zakaz cenowego, ang. price leadership ban) ma na celu ścisłe ograniczenie działalności DMA do rynku finansowania francuskich samorządów terytorialnych i publicznych zakładów opieki zdrowotnej, bez ograniczania jednak dostępu do tego rynku pozostałym konkurentom.

Ustalenia dotyczące wyznaczenia podmiotu nadzorującego przestrzeganie zakazu cenowego oraz zakresu jego obowiązków zawarto w osobnej umowie;

W związku z tym Komisja uważa, że zmiana zobowiązania WUB w połączeniu z przedłużeniem zakazu cenowego oraz zakazem przejęć nie podają w wątpliwość wniosku Komisji sformułowanego w decyzji o restrukturyzacji z 2012 r., że istnieją wystarczające środki w celu ograniczenia zakłócania konkurencji.

Niezależnie od faktu, że uwagi Vereniging Eigen Huis nie mają znaczenia w odniesieniu do wątpliwości wyrażonych przez Komisję w decyzji o wszczęciu postępowania ani nie ujawniają bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego między zakazem cenowego nałożonym na ING a zachowaniem niderlandzkiego rynku kredytów hipotecznych, w każdym przypadku odniesiono by się do nich, ograniczając zakres zakazu przywództwa cenowego.

Dnia 23 sierpnia 2012 r. Niderlandy przedstawiły analizę wykonaną przez RBB Economics, w której określono możliwe sposoby uniknięcia negatywnego wpływu na konkurencję, spowodowanego zakazem cenowego nałożonym na ING Direct Europe ze względu na podjęte przez Niderlandy zobowiązanie zapisane w załączniku do decyzji o restrukturyzacji z 2012 r. W wiadomości e-mail z dnia 5 września 2012 r. Komisja zadała szereg pytań w odniesieniu do wspomnianej analizy oraz zwróciła się o przedstawienie danych ilościowych, które uzasadniałyby twierdzenia RBB Economics.

W pierwszym z nich określono szczegóły zakazu cenowego nałożonego na ING Direct Europe, który nie miał być częścią decyzji zmieniającej, lecz podstawą monitorowania przez Komisję zmienionej decyzji o restrukturyzacji z 2012 r. Drugi zawiera zasady, które należy stosować w odniesieniu do wewnętrznej likwidacji działalności prowadzonej przez US Variable Annuities (VA) oraz US Financial Products, należącej do ING, i stanowi osobny załącznik.

W przedmiotowej decyzji Komisja tymczasowo zatwierdziła te środki jako środki pomocy na ratowanie do dnia 31 lipca 2010 r. Państwo niderlandzkie przesłało Komisji pismo zawierające zobowiązanie zakazu cenowego do końca 2010 r.

Państwo niderlandzkie przesłało również pismo wydłużające termin zobowiązania zakazu cenowego do 30 czerwca 2011 r. lub do daty przyjęcia ostatecznej decyzji przez Komisję.

ograniczenia związane z zakazem cenowego, do przestrzegania których ING zobowiązało się w 2009 r. i które zawarto w załączniku do decyzji Komisji z dnia 11 maja 2012 r., pozostaną w mocy po przyjęciu decyzji Komisji w sprawie niniejszego, zmienionego załącznika przez okres przejściowy nie dłuższy niż trzy miesiące.

W tym przypadku Komisja uważa za właściwe, że zakaz cenowego nie stosuje się do Belgii, ponieważ zbycie jednostek Centea i Fidea jest znaczącym środkiem strukturalnym, który powinien prowadzić do poprawy konkurencji na rynku belgijskim.

warunek ten nie dotyczy rynku belgijskiego, na którym zakaz cenowego nie ma zastosowania.

Zgodnie z pkt 32 komunikatu w sprawie restrukturyzacji zobowiązanie dotyczące cenowego nie musi być konieczne na rynkach, w stosunku do których złożono znaczne zobowiązania strukturalne.

W przypadku zmian rynkowych prowadzących do braku istotnej konkurencji w ramach określonej kategorii referencyjnej, nawet po uwzględnieniu wszystkich instytucji finansowych lub w przypadku konkurentów (i) przekazujących klientom nieprawidłowe lub niepełne informacje na temat zakazu przywództwa cenowego, któremu podlega ING lub (ii) próbujących narazić ING na ryzyko naruszenia zakazu cenowego podmiot nadzorujący przestrzeganie zakazu przywództwa cenowego, po konsultacji z Komisją, złoży wniosek i wystąpi o zgodę Komisji i ING na znalezienie rozwiązania w duchu rozwiązań zawartych w załączniku.

Komisja zauważa też, że spółka DMA zobowiązała się do przestrzegania klauzuli o zakazie cenowego (price leadership ban).

Komisja zauważa, że przedłużenie zakazu cenowego na rynkach, w których udział ING jest na poziomie co najmniej 5 %, stanowi dodatkowy środek, który służy ograniczeniu zakłóceń konkurencji.