Państwa członkowskie powinny być zobowiązane do zwrotu wyłącznie niezbędnych kosztów ponoszonych przez ofiary w związku z ich udziałem w postępowaniu i nie powinny być zobowiązane do zwrotu ofiarom kosztów usług prawnych.

zgodnie ze wspólnym stanowiskiem Rady 2003/444/WPZiB z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie Międzynarodowego Trybunału Karnego [3] w dialogu z partnerami afrykańskimi ponawia swoje zdecydowane zaangażowanie we wspieranie Międzynarodowego Trybunału i jego stanowiska w odniesieniu do propozycji dwustronnych porozumień o niewydawaniu przedstawionych przez Stany Zjednoczone.Artykuł 11

Przekazywanie informacji o wpływie nowych przepisów oraz kodeksów postępowania i postępowania administracyjnego, w szczególności na etap postępowania przygotowawczego.

W niektórych ważnych przypadkach przestrzeganie art. 5 i 6 protokołu wymaga stosowania sankcji i konfiskaty broni.

osoby zajmujące się powiązaniem z wymiarem sprawiedliwości w dziedzinie prawa karnego, które mają włączyć się do działań w dziedzinie policji w kontekście wymiaru sprawiedliwości w sprawach i kontynuować prace nad istotnymi aspektami reformy wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, w tym dotyczącymi wojskowego prawa karnego;

organy celne mają wystarczający powód, aby przypuszczać, że posiadacz pozwolenia lub inna osoba określona w art. 14h ust. 1 lit. a), b) lub d) popełnił (lub popełniła) czyn skutkujący wszczęciem postępowania i że czyn ten wiąże się z naruszeniem przepisów celnych.

organy celne mają wystarczający powód, aby przypuszczać, że upoważniony przedsiębiorca popełnił czyn skutkujący wszczęciem postępowania i że czyn ten wiąże się z naruszeniem przepisów celnych.

Zasady proceduralne zapewniania ofiarom możliwości bycia wysłuchanym podczas postępowania i możliwości zgłaszania dowodów określa prawo krajowe.

Państwa członkowskie zapewniają ofiarom możliwość bycia wysłuchanymi podczas postępowania i możliwość przedstawiania dowodów.

wszczęcie postępowania i w trakcie takiego postępowania;

Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie ustanowienie wspólnych minimalnych norm dotyczących prawa dostępu do adwokata w postępowaniu i w postępowaniu dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania oraz w sprawie prawa do poinformowania osoby trzeciej o pozbawieniu wolności i prawa do porozumiewania się z osobami trzecimi i organami konsularnymi w czasie pozbawienia wolności, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na rozmiary tego środka możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjmować środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE.

w sprawie prawa dostępu do adwokata w postępowaniu i w postępowaniu dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania oraz w sprawie prawa do poinformowania osoby trzeciej o pozbawieniu wolności i prawa do porozumiewania się z osobami trzecimi i organami konsularnymi w czasie pozbawienia wolności

Niniejsza dyrektywa określa normy minimalne dotyczące prawa dostępu do adwokata w postępowaniu i w postępowaniu dotyczącym wykonania europejskiego nakazu aresztowania zgodnie z decyzją ramową Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi [7] („postępowanie dotyczące europejskiego nakazu aresztowania”) oraz prawa do poinformowania osoby trzeciej o pozbawieniu wolności i prawa porozumiewania się z osobami trzecimi i organami konsularnymi w czasie pozbawienia wolności.

Ponadto koordynacja ścigania przypadków ataków na systemy informatyczne powinna zostać ułatwiona dzięki odpowiedniemu wdrożeniu i stosowaniu decyzji ramowej Rady 2009/948/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji w postępowaniu i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów [5].

Koordynacja w zakresie ścigania i oskarżania przypadków handlu ludźmi powinna zostać ułatwiona dzięki wzmocnionej współpracy z Europolem i Eurojustem, a także poprzez utworzenie wspólnych zespołów śledczych i wdrożenie decyzji ramowej Rady 2009/948/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji w postępowaniu i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów [6].

Określony w niniejszej dyrektywie obowiązek przekazywania zawiadomień nie powinien mieć wpływu na uprawnienia państw członkowskich do wszczęcia postępowań i pozostaje bez uszczerbku dla przepisów dotyczących konfliktu jurysdykcji określonych w decyzji ramowej Rady 2009/948/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji w postępowaniu i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów [13].

Ponadto koordynacja ścigania przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej zostanie ułatwiona dzięki wdrożeniu decyzji ramowej Rady 2009/948/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji w postępowaniu i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów [7].

w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji w postępowaniu i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów

wzmocnienie międzynarodowych ram prawnych dotyczących ochrony praw człowieka, praworządności i promowania demokracji, w szczególności w odniesieniu do międzynarodowych systemów sprawiedliwości w sprawach i podstawowych instrumentów prawnych. Część tego wsparcia przeznaczy się na doradztwo prawne oraz dochodzenia w sprawie morderstw popełnionych na obrońcach praw człowieka i wolności słowa.

wzmocnienie międzynarodowych ram prawnych dotyczących ochrony praw człowieka, praworządności i promowania demokracji, w szczególności w odniesieniu do międzynarodowych systemów sprawiedliwości w sprawach i podstawowych instrumentów prawnych. Część tego wsparcia przeznaczy się na doradztwo prawne oraz dochodzenia w sprawie morderstw popełnionych na obrońcach praw człowieka i wolności słowa.