Jeżeli zgodnie z lit. a) dana osoba jest uprawniona do niderlandzkiego świadczenia z tytułu , to obliczenia tego świadczenia zgodnie z przepisami art. 46 ust. 2 rozporządzenia dokonuje się:

Członek personelu kontraktowego może odwołać się od tej decyzji do Komisji ds. przewidzianej w art. 75 niniejszego regulaminu pracowniczego.

Od tego dnia świadczenia należne przed pogłębieniem się stanu zostają wstrzymane lub obniżone do wysokości dodatku, o którym mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku gdy zastosowanie ma art. 46 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, jedyną instytucją uprawnioną do podejmowania decyzji dotyczącej stopnia wnioskodawcy jest instytucja kontaktowa, jeżeli stosowane przez tę instytucję ustawodawstwo wymienione jest w załączniku VII do rozporządzenia podstawowego, a w przeciwnym razie – instytucja, która stosuje ustawodawstwo wymienione w tym załączniku i której ustawodawstwu wnioskodawca ostatnio podlegał.

Wspomniana instytucja właściwa uprawniona jest do podjęcia decyzji o stopniu wnioskodawcy, jeżeli kryteria kwalifikowalności określone w mającym zastosowanie ustawodawstwie są spełnione.

świadczenia w rozumieniu tytuł III rozdział 4 i 5 niniejszego rozporządzenia przyznane na podstawie ustawodawstwa innego państwa członkowskiego ze względu na wynikające z niezdolności do pracy – tak jakby były one okresami, w których wypłacano świadczenie z tytułu krótkoterminowej niezdolności do pracy zgodnie z sekcją 30A ust. 1–4 ustawy z 1992 r. o składkach na zabezpieczenie społeczne i świadczeniach z tego zabezpieczenia.

W przypadku gdy zastosowanie ma art. 46 niniejszego rozporządzenia, a w czasie gdy zainteresowany podlega ustawodawstwu innego państwa członkowskiego, wystąpi u niego niezdolność do pracy prowadząca do inwalidztwa, to do celów sekcji 118 ust. 1 lit. a) ujednoliconej ustawy o ochronie socjalnej z 2005 r. Irlandia uwzględnia wszystkie okresy, w których ze względu na wynikające z niezdolności do pracy byłby on uznany za niezdolnego do pracy na mocy ustawodawstwa irlandzkiego.

Obejmują one również kwotę równą pod względem wartości wynagrodzeniom, które pracodawcy nadal wypłacają swoim pracownikom przez czas określony w wypadku choroby, macierzyństwa, uszkodzenia ciała w czasie pracy, , zwolnienia itd., jeżeli kwota ta może być wyodrębniona.

Środek ten umożliwia również poprawę, z korzyścią dla konsumenta indywidualnego, kontroli stawek i jakości usług świadczonych w związku z urzeczywistnieniem poważnego ryzyka takiego jak , niezdolność do pracy lub zgon, które mają dla ubezpieczonego lub jego rodziny znaczące skutki społeczne i finansowe (dodatkowe wydatki, utrata dochodów, wykluczenie itp.).

Dodatek na dziecko na utrzymaniu może zostać podwojony na podstawie specjalnej i umotywowanej decyzji dyrektora, podjętej na podstawie rzeczowych dokumentów lekarskich, sporządzonych przez lekarza wskazanego przez Centrum i potwierdzających, że dziecko wymaga ponoszenia przez pracownika zwiększonych kosztów w związku z psychicznym lub fizycznym dziecka.

Członkowie personelu tymczasowego są ubezpieczeni zgodnie z poniższymi przepisami na wypadek śmierci lub powstałego w okresie zatrudnienia.

Członkowie personelu kontraktowego są ubezpieczeni zgodnie z poniższymi przepisami na wypadek śmierci lub powstałego w okresie zatrudnienia.

Należy zadeklarować wszystkie dochody z wyjątkiem odpraw, świadczeń rodzinnych, zaległych wynagrodzeń, rent dożywotnich z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, rent wojennych, rent z tytułu powstałego podczas służby wojskowej, dodatku opiekuńczego, diet.

Należy zadeklarować wszystkie dochody z wyjątkiem odpraw, świadczeń rodzinnych, zaległych wynagrodzeń, rent dożywotnich z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, rent wojennych, rent z tytułu powstałego podczas służby wojskowej, dodatku opiekuńczego, diet.

„Renta z tytułu pełnego inwalidztwa dla osób, których pełne powstało przed ukończeniem osiemnastego roku życia i które nie były ubezpieczone przez wymagany okres (rozdział 42 ustawy o ubezpieczeniu emerytalno/rentowym nr 155/1995 Coll.)”;

Aby otrzymywać świadczenia na podstawie ustawodawstwa typu A zgodnie z art. 44 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wnioskodawca składa wniosek do instytucji państwa członkowskiego, którego ustawodawstwu podlegał w chwili wystąpienia niezdolności do pracy, po której nastąpiło inwalidztwo lub pogłębienie się stanu , lub do instytucji miejsca zamieszkania, która przesyła wniosek do tej pierwszej instytucji.

Aby otrzymywać świadczenia na podstawie ustawodawstwa typu A zgodnie z art. 44 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wnioskodawca składa wniosek do instytucji państwa członkowskiego, którego ustawodawstwu podlegał w chwili wystąpienia niezdolności do pracy, po której nastąpiło lub pogłębienie się stanu inwalidztwa, lub do instytucji miejsca zamieszkania, która przesyła wniosek do tej pierwszej instytucji.

„Systemy uzupełniających świadczeń dla osób prowadzących działalność na własny rachunek w zakresie działalności rzemieślniczej, przemysłowej, handlowej lub jako wolny zawód, systemy uzupełniającego ubezpieczenia emerytalnego dla osób pracujących na własny rachunek w wolnym zawodzie, systemy uzupełniającego ubezpieczenia dla osób pracujących na własny rachunek w wolnym zawodzie obejmujące lub śmierć oraz systemy uzupełniających świadczeń emerytalnych dla kontraktowych lekarzy i asystentów medycznych, o których mowa odpowiednio w art. L.615-20, L.644-1, L.644-2, L.645-1 i L.723-14 Kodeksu ubezpieczeń społecznych.”;

Programy uzupełniających świadczeń dla osób prowadzących działalność na własny rachunek w zakresie działalności rzemieślniczej, przemysłowej, handlowej lub jako wolny zawód, programy uzupełniającego ubezpieczenia emerytalnego dla osób pracujących na własny rachunek w wolnym zawodzie, programy uzupełniającego ubezpieczenia dla osób pracujących na własny rachunek w wolnym zawodzie obejmujące lub śmierć oraz programy uzupełniających świadczeń emerytalnych dla kontraktowych lekarzy i asystentów, o których mowa odpowiednio w art. L.615-20, L.644-1, L.644-2, L.645-1 i L.723-14 Kodeksu Ubezpieczeń Społecznych.

Pracownicy z państw trzecich, którzy przenoszą się do państwa trzeciego, lub osoby pozostające przy życiu po śmierci takich pracowników, które przebywają w państwie trzecim i których prawa wynikają z praw takich pracowników, otrzymują z tytułu starości, lub śmierci ustawowe świadczenia, które wynikają z poprzedniego zatrudnienia takich pracowników i do których osoby te nabyły prawa zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 883/2004, na tych samych warunkach i w tej samej wysokości co obywatele danego państwa członkowskiego, którzy przenoszą się do państwa trzeciego.